สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 119

เซี่ยซีหวั่นเห็นสีหน้าที่กระหยิ่มยิ้มย่องของเซี่ยเหยียนเหยียน จึงยกริมฝีปากขึ้นเบา ๆ “หากฉันบอกว่าฉันไม่ได้โกรธล่ะ เธอจะเชื่อไหม” 

เป็นไปได้อย่างไร

เซี่ยเหยียนเหยียนมั่นใจมากว่าเซี่ยซีหวั่นจะต้องโกรธอย่างแน่นอน ถึงขั้นที่อิจฉาริษยาเคียดแค้น ที่ลู่หานถิงมอบเซอร์ไพรส์ที่อลังการเช่นนี้ให้กับเธอ ใช้โคมลอยจุดประกายท้องฟ้า ส่องสว่างกระจายทั่วเมืองไห่ นี่คือสิ่งที่เซี่ยซีหวั่นไม่เคยได้รับตอนที่ยังเป็นสุดที่รักเลยนะ เมื่อคิดอย่างนี้แล้ว รู้สึกว่าลู่หานถิงชอบเธอมากว่าหน่อย

“หวั่นหวั่น หากว่าเธอโกรธก็ดุด่าฉันเถอะ อย่าได้กลั้นเอาไว้เลย แบบนี้ไม่ดีต่อสุขภาพ” เซี่ยเหยียนเหยียนปิดปากหัวเราะ

เวลานี้หลี่หยู้หลันก็เข้ามา วันนี้หลี่หยู้หลันแต่งหน้าประณีต สวมชุดขนสัตว์ที่มีราคาแพง ทั้งตัวดูมีเปล่งปลั่งเป็นประกาย สองวันนี้เซี่ยเจิ้นกั๋วพักอยู่ที่ห้องของเธอ ชีวิตของเธอจึงชุ่มฉ่ำสุด ๆ

ลูกมีสง่าแม่ก็มีราศีไปด้วย ลบล้างความอัปยศของหลี่หยู้หลัน วันนี้เธอดูมีออร่าและมองเซี่ยซีหวั่นอย่างดูถูก “หวั่นหวั่น เธอมาแล้วเหรอ คิดว่าเธอเองก็คงจะเห็นเซอร์ไพรส์ที่คุณหานถิงมอบให้กับเหยียนเหยียนแล้วสินะ ช่วยไม่ได้ คนเหมือนกันแต่วาสนาต่างกัน เป็ดจะกลายเป็นหงส์ได้ยังไง เธอรีบเข้าไปแต่งหน้าเปลี่ยนชุดเถอะ เหยียนเหยียน คุณหานถิงก็น่าจะมาแล้ว พวกเราไปต้อนรับคุณหานถิงกันเถอะ”

หลี่หยู้หลันดึงเซี่ยเหยียนเหยียนแล้วพาเธอจากไป

ก่อนจากไปเซี่ยเหยียนเหยียนเหลือบมองเซี่ยซีหวั่นอย่างกระหยิ่มใจแวบหนึ่ง เหล่าคุณหนูไฮโซที่อยู่ข้างกายเธอต่างก็ซุบซิบกันต่าง ๆ นานา

——เหยียนเหยียน พวกเราก็อย่าไปเสียเวลากับคนอย่างเซี่ยซีหวั่นเลย

——เซี่ยซีหวั่นต้องปวดจี๊ดตายแน่ เมื่อก่อนได้ความรักที่คุณหานถิงมอบให้คนเดียวแล้วอวดไปทั่วเมือง เธอจะไปเคยคิดเหรอว่าวันหนึ่งจะถูกทิ้ง

——เธอมันสมควร กลับไปปรนนิบัติสามีแก่คนนั้นที่รีสอร์ทโยวหลานเถอะ

กลุ่มคนค่อย ๆ เดินจากไป

เซี่ยซีหวั่นยืนอยู่ที่เดิม เวลานี้เสียงดัง “ติ๊ด” ขึ้น ข้อความจากวีแชตของเย่หลิง——ปากที่ยิ้มอย่างกระหยิ่มของเซี่ยเหยียนเหยียนนั้นตลกมากเลยว่าไหม โคลลอยนั้นคุณลู่จุดประกายเพื่อเธอ แต่ตอนนี้ทุกคนในเมืองไห่กลับคิดว่าคุณลู่จุดให้กับเซี่ยเหยียนเหยียน

เซี่ยซีหวั่นตอบกลับ——หลิงหลิง อย่าใจร้อน ละครดี ๆ กำลังจะเริ่มขึ้น

…

งานเลี้ยงวันเกิดเริ่มขึ้นอย่างเป็นอย่างการ งานวันเกิดของเซี่ยซีหวั่นกับเซี่ยเหยียนเหยียนจัดขึ้นในห้องโถงเดียวกัน เพียงแต่ว่าทางซ้ายมือเป็นของเซี่ยเหยียนเหยียน ขวามือเป็นของเซี่ยซีหวั่น

นี่เป็นความคิดของหลี่หยู้หลัน ที่จัดงานวันเกิดของทั้งสองคนเข้าด้วยกัน มีการเปรียบเทียบถึงจะสะใจ

ตอนนี้คนไฮโซชนชั้นสูงทั้งหมดในเมืองไห่ต่างมารวมตัวอยู่ในส่วนของเซี่ยเหยียนเหยียน ทุกคนต่างคุยกันคึกคักเฮฮา ส่วนเซี่ยซีหวั่นนั้นไม่มีคนเลย ซึ่งทำให้ดูเหมือนวังเวงและหดหู่

หลี่หยู้หลันยืนอยู่ข้างเซี่ยเจิ้นกั๋ว กล่าวชื่นชมอวดความดีตัวเอง “เจิ้นกั๋ว ฉันจัดเตรียมแบบนี้คุณพอใจไหมคะ ตอนนี้หัวใจทั้งดวงของฉันคิดถึงแต่ตระกูลเซี่ย คุณยกโทษให้ฉันสำหรับสิ่งโง่ ๆ ที่ฉันทำในอดีตได้ไหม"

เซี่ยเจิ้นกั๋วกระหยิ่มใจ ประธานทั้งหมดในนี้ต่างประจบประแจงเขา ทรัพยากรทางการแพทย์ของบริษัทการแพทย์เซี่ยซื่อเติบโตอย่างต่อเนื่องและใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ มองเห็นตระกูลเซี่ยที่กำลังจะพัฒนาไปสู่จุดสูงสุดภายใต้มือของเขาแล้ว

ด้วยอาณาจักรธุรกิจของบริษัทลู่ซื่อที่อยู่เบื้องหลัง ชีวิตของเขาช่างสุดยอดมาก ทั้งหมดนี้เขาไม่เคยกล้าที่จะคิดจินตนาการมาก่อน

เซี่ยเจิ้นกั๋วยื่นมือไปโอบไหล่ของหลี่หยู้หลัน “ทั้งหมดนี้คุณทำได้ดีมาก ผลงานที่ใหญ่ที่สุดของคุณก็คือคลอดลูกสาวอย่างเหยียนเหยียนมาให้กับผม เรื่องเมื่อก่อนก็ให้แล้วกันไป ต่อไปพวกเราใช้ชีวิตกันดี ๆ มา ผมจะแนะนำประธานห้างสรรพสินค้าสองสามคนให้คุณรู้จัก”