สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 136

เขาหาผู้หญิงคนนั้นพบแล้ว!

เสี่ยวอู่ที่อยู่ข้างๆตกใจ ช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมานี้เขาอยู่ข้างกายคุณชายรองมาโดยตลอด ไม่เห็นมีผู้หญิงคนไหนมาข้องแวะกับคุณชายรองเลยนี่ แล้วไปเจอผู้หญิงคนนี่ที่ไหนกัน นี่มันเรื่องเหนือธรรมชาติอะไรกันเนี่ย

เสี่ยวอู่รู้สึกแปลกประหลาดใจกับผู้หญิงคนนี้มาก ที่ทำให้คุณชายรองผู้หยิ่งยโสโอหังหลงใหลได้ปลื้มผู้หญิงแบบนี้ เขาอยากจะเห็นหน้าสักครั้ง

ลู่อินอินที่อยู่ในสายเองก็ตกใจ “หลานหาเจอแล้วเหรอ จากนั้นล่ะ”

ลู่จื่อเซี่ยนกระตุกริมฝีปากบางเล็กน้อย “จากนั้นก็ไม่มีอะไรครับ…เธอจำผมไม่ได้แล้ว เธอแต่งงานแล้วครับ”

“อะไรนะ” ลู่อินอินพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ

แน่นอนว่าไม่อยากจะเชื่อ เสี่ยวอู่ตกใจจนอ้าปากค้าง คุณชายรองของตนมีคุณสมบัติเพียบพร้อมขนาดนี้ คุณชายรองของตระกูลนักธุรกิจผู้มั่งคั่งอันดับ 1แห่งเมืองตี้ดู พ่อของเขาเป็นสุดยอดนักธุรกิจแห่งยุค แม่ของเขาเป็นผู้ก่อตั้งร้านอัญมณี Fly คุณชายรองมีพรสวรรค์ทางการแพทย์ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เมื่ออายุได้ 20 ปี เขาก็กลายเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยที่สุดในเมืองตี้ดู เก่งกาจหาใครเทียบได้ยาก

การผ่าตัดในครั้งนั้นเป็นที่โจษจันเลื่องลือไปทั่วทั้งเมือง คนหนึ่งใช้มีด อีกคนใช้เข็ม เดิมก็เป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งอยู่แล้ว ทั้งสองฝ่ายต่างตกหลุมรักกันถึงจะสมเหตุสมผล

คุณชายรองก็คอยคิดถึงอยู่ที่นี่ ส่วนผู้หญิงคนนั้นกลับจำเขาไม่ได้ แล้วยังแต่งงานเร็วขนาดนี้เลยเหรอ

เสี่ยวอู่คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ถ้าคุณชายรองของตนไปติดต่อข้องแวะกับผู้หญิงคนไหน ก็เห็นจะมีแต่เซี่ยซีหวั่นคนนั้นคนเดียวแล้ว

เสี่ยวอู่สัมผัสได้ว่าคุณชายรองปฏิบัติต่อเซี่ยซีหวั่นแตกต่างออกไป อย่างเช่นเมื่อครู่ คุณชายให้เขาไปจัดการจ้าวลี่ยิงคนนั้น แล้วยังเอาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรไปให้เซี่ยซีหวั่นด้วยตนเอง

คุณชายรองเขาไม่ใช่คนที่ชอบไปยุ่งเรื่องชาวบ้านอะไรแบบนั้น ผู้หญิงที่ชอบคุณชายรองมีมากมายขนาดนั้น จะไปยุ่งไหวเหรอ

ทันใดนั้น เสี่ยวอู่ก็ตัวแข็งเกร็ง เขาได้ยินประโยคหนึ่งดังก้องอยู่ในหูราวกับต้องมนต์สะกด——เธอแต่งงานแล้ว…

พระเจ้า!

เสียงระเบิดดัง“ตูม”ในหัวของเสี่ยวอู่ หรือว่า…หรือว่าผู้หญิงคนนั้นก็คือ…เซี่ยซีหวั่น

แต่ว่า แต่ว่าเซี่ยซีหวั่นแต่งงานแล้วนี่ อีกอย่างคนที่แต่งด้วยก็ไม่ใช่ใครอื่น เธอแต่งงานกับคุณชายใหญ่!

เซี่ยซีหวั่นเป็นพี่สะใภ้ของคุณชายรอง!

แม้แต่เสียงลมหายใจตัวเองเสี่ยวอู่ยังไม่ได้ยินเลย เขาตื่นตกใจมาก ราวกับว่าได้ล่วงรู้ความลับของคุณชายรอง ยากที่จะรับได้ไปชั่วขณะ

เวลานี้เองมีสายลมพัดโชยมา พัดเอากระดาษบนโต๊ะของลู่จื่อเซี่ยนเปิดขึ้นมา เผยให้เห็นแผ่นกระดาษด้านล่างที่วาดภาพคนคนหนึ่งเอาไว้

นั่นเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ใบหน้าของหญิงสาวมีผ้าปิดบังใบหน้าหนึ่งผืน

คนคนนี้เสี่ยวอู่คุ้นเคยเป็นอย่างดี ก็คือ…เซี่ยซีหวั่นจริงๆ!

ลู่อินอินที่อยู่ปลายสายนั้นก็พูดว่า “จื่อเซี่ยน ผู้หญิงคนที่ร่วมมือกับหลานทำการผ่าตัดบนถนน ป้าก็ว่ามันน่าทึ่งมาก ดังนั้นจึงสนับสนุนให้หลานมาที่เมืองไห่ในตอนแรก แต่ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นแต่งงานแล้ว นั่นก็แสดงว่าพวกเธอไม่ได้มีวาสนาต่อกัน ไม่ต้องเสียใจ เพราะป้ารู้จักสาวน้อยผู้มีพรสวรรค์ทางการแพทย์อีกคน จื่อเซี่ยน ป้ากล้ารับรองว่าหลานต้องชอบผู้หญิงคนนี้แน่!”

ใบหน้าอันหล่อเหลาของลู่จื่อเซี่ยนหลบมองต่ำ “แล้วค่อยว่ากันเถอะครับ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วผมขอวางก่อนนะครับ”

“งั้นพวกเราเจอกันตอนเย็นแล้วค่อยคุยกันนะ จื่อเซี่ยน ตอนเย็นหลานต้องมาที่รีสอร์ทโยวหลานให้ได้นะ!” ลู่อินอินอดที่จะเอ่ยเตือนไม่ได้

ลู่จื่อเซี่ยนวางสายไปเลยทันที

……

ทางด้านนี้เซี่ยซีหวั่นนำปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรมาให้ศาสตราจารย์เฉียน ศาสตราจารย์เฉียนก็ไม่ได้กลั่นแกล้งอะไรเธออีก ให้เธอกลับไปได้

เซี่ยเหยียนเหยียนแปลกใจมาก ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรเล่มนี้ไม่ใช่ว่าถูกจ้าวลี่ยิงซ่อนเอาไว้หนอกหรือ ทำไมเซี่ยซีหวั่นเอามาได้