บทที่ 38 partyงานหมั้น
ในห้องเพรสซิเดนท์สูทอีกห้องหนึ่ง ลู่หานถิงอาบน้ำเย็นแล้ว สวมชุดนอนผ้าแพรสีดำออกมา
กู้เย่จิ่นยื่นแก้วไวน์ส่งมา “พูดตามเหตุผลคืนนี้เซี่ยซีหวั่นไม่มีทางนอนด้วย เธอใช้วิธีอะไรทำให้นายเปลี่ยนจากอึมครึมเป็นสดใส?”
ลู่หานถิงจิบไวน์แดง “เห็นชัดมากเลยว่าฉันมีความสุข?”
กู้เย่จิ่นพิงอยู่ที่เคาน์เตอร์ ยกไวน์ขึ้นจิบบ้าง “ขาดแค่เอ่ยปากบอกคนอื่นเองว่ามีความสุข”
ลู่หานถิงริมฝีปากบางยกโค้งขึ้น เขายอมรับว่าตัวเองอารมณ์ดีมาก เซี่ยซีหวั่นหึงเขาเพราะโทรศัพท์สายเดียว เขาจะไม่ดีใจได้อย่างไร?
ในตอนนั้นเอง “กริ้ง” เสียงออดหน้าประตูก็ดังขึ้น
มีคนเคาะประตู
เป็นเหยียนยี่
เหยียนยี่รับสายแล้วก็รีบมาทันที ตอนนี้สังเกตสีหน้าของลู่หานถิงอย่างระมัดระวัง “ท่านประธาน คุณเรียกฉันมาเรื่องอะไรหรือไม่?”
ลู่หานถิงนั่งลงบนโซฟาแล้ว “เลขาเหยียน หวาหรงรับสายโทรศัพท์ผม ทำไมถึงไม่บอกเรื่องนี้?”
เหยียนยี่ถึงรู้ว่าประธานของเธอเรียกมาเพราะเรื่องนี้โทรศัพท์สายเดียวนั้น ตอนนั้นเขาไม่ได้ใส่ใจอะไร
“ท่านประธาน เรื่องนี้มีปัญหาอะไรไหม ผู้อำนวยการหวาแอบฟังความลับธุรกิจ?” เหยียนยี่ดูเหมือนหวาดกลัวมาก
ในตอนนั้นเองกู้เย่จิ่นที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโซฟา มองลู่หานถิง “พอได้แล้ว ดูสิทำเลขาเหยียนตกใจหมดแล้ว แค่โทรศัพท์สายเดียว ไม่มีความลับทางธุรกิจอะไร เป็นสายของภรรยาท่านประธานเธอน่ะ เข้าใจผิดแล้ว หึง ทะเลาะกับท่านประธานเธออยู่สองวัน ดูสิทะเลาะจนทำให้ท่านประธานเธอต้องมาพักที่คลับนี้สองวันแล้ว”
“…”
เหยียนยี่ตะลึงงันฟัง ในความทรงจำเธอท่านประธานเธอรูปหล่อและเป็นผู้ใหญ่ มีอำนาจมาก ไม่น่าจะเป็น....คนที่เชื่อฟังภรรยา?
ในตอนนั้น “กริ้ง” เสียงประตูก็ดังขึ้นอีก
มีคนมาอีกแล้ว
เหยียนยี่รีบไปเปิดประตู นอกประตูคือ...หวาหรง
พูดถึงเธอ เธอก็มา
“ผู้อำนวยการหวา มีธุระหรือเปล่า?”
ในฐานะที่หวาหรงเป็นผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ได้ติดต่อกับผู้ชายอยู่ตลอด สวยหยาดเยิ้มเป็นธรรมชาติ ผมยาวหยักศก ร่างที่สวมด้วยชุดสีแดงร้อนแรงราวกับไฟ ทำให้ผู้ชายไม่มีทางปฏิเสธ
ในมือหวาหรงถือแก้วเก็บความร้อน หัวเราะอย่างหยาดเยิ้ม “เลขาเหยียน ฉันได้ยินมาว่าท่านประธานสองวันมานี้เล่นไพ่อยู่ที่คลับตลอดทั้งคืน ฉันเอาซุปร้อน ๆ ทำเองมาให้ท่านประธาน หวังว่าเลขาเหยียนจะให้เข้าไป”
เหยียนยี่เหงื่อซึมตามขมับ “ผู้อำนวยการหวา เรื่องของท่านประธานฉันไม่กล้าตัดสินใจเอง ฉันจะเข้าไปถามท่านประธานเดี๋ยวนี้”
เหยียนยี่ปิดประตูห้อง กลับเข้าไป “ท่านประธาน ผู้อำนวยการหวามา บอกว่าเอาซุปที่ทำเองมาให้ นี่...”
กู้เย่จิ่นริมฝีปากยกโค้ง “ล้วนพูดกันว่าสัมผัสที่หกของผู้หญิงนั้นแม่นยำ ดูแล้วที่เซี่ยซีหวั่นหึงครั้งนี้คงไม่ได้หึงไปเรื่อย”
หวาหรงเอาซุปมาส่งให้ลู่หานถิงตอนดึกขนาดนี้ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าสองวันนี้ลู่หานถิงอารมณ์ไม่ดี เป็นตอนที่มีปัญหาอยู่กับภรรยาตัวเอง เธอมาเข้าใจมาอ่อนโยนเวลานี้ เป็นช่วงที่ดีที่สุดที่จะเข้าหาแล้ว
ดูท่าแล้วหวาหรงผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์หมายปองลู่หานถิงมานานแล้ว
ข้างกายลู่หานถิงไม่เคยขาดผู้หญิงมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ล้วนเต็มใจขึ้นเตียง แผนการเล็ก ๆ อย่างหวาหรงนี้ มองออกได้เองอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้รู้สึกอะไร แค่เอ่ยเสียงเย็นแหบต่ำ “ให้เธอกลับไป”
“ค่ะ ท่านประธาน”
“รอเดี๋ยว” ลู่หานถิงอยู่ ๆ ก็เปลี่ยนใจ “รับเอาซุปมาแล้วให้เธอกลับไป”
แต่ว่าคำสั่งนี้เซี่ยซีหวั่นจะไม่บอกเขา ถ้าบอกเขาก็จะเหมือนว่าเธอเองอยากให้เขากลับมาอยู่เป็นเพื่อน....
ในตอนนั้นเองทางปลายสายลู่หานถิงก็มีเสียงมีเสน่ห์แทรกมา “ท่านประธาน ฉันมีจุดไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับสัญญานี้ อยากปรึกษาคุณ”
เซี่ยซีหวั่นขนตาเรียวยาวสั่นระริก ผู้หญิงนั้นไวกับเรื่องแบบนี้ เธอฟังก็รู้แล้วว่าเสียงนี้
เสียงนี้เป็นเสียงเดียวกันกับที่รับสายเธอในวันนั้น
ในตอนนั้นเองเซี่ยซีหวั่นก็ได้ยินเสียงได้ยินเสียงที่อบอุ่นเป็นพิเศษของลู่หานถิง “ไม่เข้าใจตรงไหน ผมสอนคุณเอง”
เซี่ยซีหวั่นกัดริมฝีปากแดงของเธอ
ในตอนนี้ลู่หานถิงเหมือนนึกถึงเธอขึ้นมาได้ เอ่ยถาม “คุณยังมีอะไรอีกไหม?”
“ไม่มีแล้ว ฉันแค่คิดไม่ถึงว่าคุณลู่ยังมีกฎพิเศษสำหรับพนักงานหญิงคนโปรดด้วย ฉันไม่รบกวนคุณแล้ว!”
เซี่ยซีหวั่นวางสายโทรศัพท์ทันที
เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า เซี่ยซีหวั่นสูดลมหายใจเข้าอย่างเซ็ง ๆ เธอไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นลูกน้องของเขา
ได้ยินว่าพวกผู้จัดการส่วนใหญ่ส่งเสียเลี้ยงดูพนักงานสาวสวย ๆ ให้เป็นคนรักของตน ออกไปทำงานนอกสถานที่ก็พาไปด้วย ทำงานด้วยบันเทิงไปด้วย ที่แท้ลู่หานถิงเขาก็เป็นคนประเภทนี้นี่เอง!
เซี่ยซีหวั่นออกแรงปิดเปลือกตาลงไม่คิดเรื่องของเขา เธอต้องรีบไปปาร์ตี้งานหมั้นของซูซีกับเซี่ยเสี่ยวแด๋แล้ว
……
ปาร์ตี้งานหมั้นครั้งนี้จัดขึ้นที่วิลล่าเซียงบิน ค่อนข้างหรูหราโรแมนติก
เซี่ยเสี่ยวแด๋สวมเดรสเกาะอกสีขาวที่สั่งทำพิเศษจากมิลาน ผมยาวถักเปียดอกไม้ ยังสวมมงกุฎสดใส สวยงามราวกับผีเสื้อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย
นิยายที่เคยอ่านแล้วชอบหายไปหลายเรื่องเลยค่ะชอบอ่านซ้ำบางเรื่องอ่านจบแล้วก็มาเริ่มใหม่แต่ก็ไม่ต่อเนื่องค่ะ...