สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 54

บทที่ 54 ท่าอุ้มเจ้าสาว

เซี่ยซีหวั่นตอบกลับข้อความของรีสอร์ทโยวหลาน และมอบตุ๊กตาบาร์บี้ที่เธอซื้อให้กับคุณนายหญิงลู่ คุณนายหญิงมีความสุขเหมือนกับเด็ก แล้วรีบถ่ายรูปสองสามรูปติดต่อกัน และอยากโพสต์ลงบนเวยป๋อ

"หวั่นหวั่น เธอมเวยป๋อไหม ย่าติดตามเธอแล้วกัน ต่อไปย่าก็จะเป็นแฟนอันดับหนึ่งของเธอนะ"

เซี่ยซีหวั่นไม่คาดคิดว่าคุณนายหญิงจะเล่นเวยป๋อแบบนี้ด้วย ที่จริงเธอเพิ่งเริ่มเล่นเวยป๋อ ในช่วงนี้เธอได้เป็นประเด็นฮิตการค้นหาอยู่ตลอด และเธอก็มีแฟนๆถึง8แสนคนแล้ว

"คุณย่าเรามาติดตามกันและกันเถอะค่ะ"

เซี่ยซีหวั่นได้หาบัญชีของคุณนายหญิงจนเจอ ชื่อบนเวยป๋อของคุณนายหญิงคือคุณย่าปีนี้อายุ18ปี~

การต้องเผชิญกับคุณย่าที่อายุเพียง18ปี ในคิ้วที่บางของเซี่ยซีหวั่นก็เริ่มมีร่องรอยแห่งการยิ้ม

คุณนายหญิงโพสต์รูปถ่ายของตัวเองกับตุ๊กตาบาร์บี้ พร้อมข้อความ -- ได้จากหลานสะใภ้ของฉัน ขอบใจหวั่นหวั่น ตัวน้อยของฉัน จุ๊บๆ~

เซี่ยซีหวั่นคิดแค่ว่าคุณนายหญิงน่าทึ่งมาก เล่นเวยป๋อก็เก่ง คำศัพท์ที่กำลังฮิตก็พูดเป็น เธอจึงรีบกดถูกใจให้คุณนายหญิงอย่างรวดเร็ว

“หวั่นหวั่น ย่าก็มีอะไรจะให้หนูด้วยนะ” คุณนายหญิงยัดถุงผ้าใส่เงินให้เซี่ยซีหวั่นอย่างลับๆล่อๆ

เซี่ยซีหวั่นมองไปที่ถุงผ้าใบนี้ ถุงฝ้าค่อนข้างประณีต น่าจะทำมาจากผ้าไหมจากบริเวณซูหัง โดยมีคำว่า"ลู่"ปักด้วยด้ายสีทอง

"คุณย่า นี่คืออะไรคะ"

"ในถุงผ้าใบนี้ คุณย่าใสเครื่องรางนำโชคที่ขอมาจากวัด หวั่นหวั่น ต้องเก็บไว้ให้ดีนะลูก อย่าทำหายหล่ะ"

เครื่องรางนำโชค

สมกับเป็นคุณย่าจริงๆ แค่สามประโยคก็สามารถย้อนหัวข้อกลับไปที่หลานชายได้

เซี่ยซีหวั่นดึงริมฝีปากสีแดงของเธอ แล้วรับเอาไว้ "คะคุณย่า หนูจะรักษามันไว้อย่างดีเลยค่ะ และจะไม่สูญหายแน่นอน"

ในเวลานี้ไฟรถสองดวงถูกส่องผ่านหน้าต่างกระจกที่สว่างจ้าจากบนสนามหญ้า คุณนายหญิงยิ้มและกล่าวว่า "หวั่นหวั่น หานถิงกลับมาแล้วนะ"

ลู่หานถิงกลับมาแล้ว

ครั้งนี้เซี่ยซีหวั่นออกจากบ้านเป็นเวลาเจ็ดวัน ทั้งสองคนก็ไม่ได้เจอกันมานานแล้ว เธอรีบลุกขึ้นไปที่ประตู พอมองขึ้นไปก็เห็น รถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม จอดอยู่ที่สนามหญ้า

ประตูฝั่งคนขับเปิดออก แล้วร่างสูงใหญ่ก็ตรงเข้ามาในสายตา

วันนี้ลู่หานถิงสวมสูทสีดำแฮนด์เมดทั้งชุด ผูกเน็คไทรอบคอ เหมือนดังเทพบุตร ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความสง่างามและความสูงศักดิ์

ลู่หานถิงเห็นเขาก้าวเข้ามาอย่างมั่นคง ในทุกย่างก้าวของเขา กางเกงขายาวสีดำที่ตัดเย็บเหมือนใบมีดก็สามารถทำให้การเดินเยือกเย็นและมีเสน่ห์แบบนักธุรกิจชนชั้นสูงได้ และยังมีความเย็นชาเข้าหายากโดยธรรมชาติในแบบราชา

เดิมทีเซี่ยซีหวั่นคิดอยากจะวิ่งออกไปต้อนรับเขา แต่ลองคิดดูแล้วเธอควรซ่อนตัวอยู่หลังกรอบประตูนี้ดีกว่า เตรียมพร้อมที่จะทำให้เขาตกใจ เพื่อsurpriseเขา

หยวนหยวนน้อยนั่งยองๆอยู่ที่ข้างๆเท้าของเซี่ยซีหวั่น ด้วยความสงสัยว่าเจ้านายกำลังทำอะไร - เหมียว เหมียว เหมียว ~

เซี่ยซีหวั่นวางนิ้วสีขาวของเธอลงบนริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็วเพื่อทำท่าทางว่าให้เงียบๆ

หยวนหยวนน้อยก็หยุดร้อง

เซี่ยซีหวั่นวางมือของเธอบนกรอบประตู ดวงตาสีเข้มคู่หนึ่งยื่นออกมาแอบมองออกไปข้างนอก

เมื่อมองแล้ว เธอสังเกตเห็นว่าลู่หานถิงกำลังเดินเข้ามาใกล้แล้ว แล้วเขามองเข้าไป

เซี่ยซีหวั่นตกใจ และหลบอย่างรวดเร็วไม่กล้ามองอีก

ลู่หานถิงมองเห็นเธอตั้งนานแล้ว ข้างๆประตูมีชายกระโปรงสั้นโผล่ออกมา เขารู้ว่าเธอซ่อนตัวอยู่ที่นั่น

เมื่อกี้เขาก็เห็นดวงตาสีดำของเธอแล้ว ในตอนที่จับได้เธอหดตัวกลับเหมือนกวางน้อย หดตัวเข้าไปอีก

ริมฝีปากของลู่หานถิงกระตุกยิ้ม