สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 63

บทที่ 63 ให้เธอได้ตบหน้าครั้งหนึ่ง

กู้เย่จิ่นที่อยู่ปลายสายหายใจเข้าลึก ๆ “วางละ”

เขาอยากที่จะวางสายไปเลย

ตอนนั้นเองลู่หานถิงพูดเรียบ ๆ “คนที่ขังนายกลับมาแล้ว เด็กที่ถูกนำมาเลี้ยงโดยตระกูลกู้ และก็ถือเป็นน้องสาวนายในนาม เย่หลิงเธอกลับมาแล้ว”

กู้เย่จิ่นเงียบเป็นเวลานาน

“ดูแลเย่หลิงให้ดี อย่าให้เธอมานั่งแย่งคุณนายลู่กับฉัน”

”ตู๊ดๆ” กู้เย่จิ่นวางสายลง

......................

เช้าวันรุ่งขึ้นเซี่ยซีหวั่นและเย่หลิงมาที่ห้างขนาดใหญ่

วันนี้เซี่ยซีหวั่นสวมเสื้อสเวตเตอร์สีขาว มีสายเข็มขัดรัดรอบเอวของเธอ เสื้อสเวตเตอร์ยาวคลุมหัวเข่าและสวมรองเท้าคริสตัลเรียบหรูส้นสูง ดูแล้วช่างไร้เดียงสาและสวยงาม

ส่วนเย่หลิงใส่ชุดเดรสสีเทา เนื้อผ้าที่คุณภาพสูงทำให้ส่วนโค้งเป็นตัวเอสของเธอเด่นขึ้น รองเท้าบูตสีดำที่เธอสวมก็สดใส เดินไปข้างหน้า

ทั้งคู่สวมหมวกแก๊ปยอดแหลม พวกเขาไม่ต้องการเป็นจุดสนใจ อย่างไรก็ตามพวกเขาสวมใส่เสื้อธรรมดา แม้จะเป็นแบบนี้แต่ระหว่างทางก็ยังมีเสียง “แชะๆ”ดังขึ้น

ทั้งคนสองคนเดินมาที่ร้านเสื้อผ้าแห่งหนึ่งและพบกับคนรู้จักสองคน

เซี่ยเหยียนเหยียนและฮั่วเสวียน

ฮั่วเสวียนเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยของตระกูลโห้ว และเป็นน้องสาวของโห้วซีจื๋อ

ฮั่วเสวียนเข้าสู่แวดวงบันเทิง เธอไม่มีความสามารถในการแสดงแต่ว่าเธอเป็นแจกันที่สวยงาม โปรยเสน่ห์จนได้เล่นละคร และข้อดีอีกอย่างที่เธอได้มาแต่เกิดคือคัพ E ของเธอ เธอกลายเป็นนางฟ้าที่ร้อนแรงที่สุดอย่างรวดเร็วในช่วงเวลานี้

รอบ ๆ เซี่ยเหยียนเหยียนและฮั่วเสวียนเต็มไปด้วยผู้หญิงมีเงิน ทุกคนต่างต้อนรับเซี่ยเหยียนเหยียนด้วยความอิจฉา

“เหยียนเหยียน เธอนี้เกินไปแล้วนะ เธอไปเดทกับประธานลู่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

“ประธานลู่ให้เงิน 12 พันล้านเพื่อพาเหยียนเหยียนกลับมา ช่างทำให้หัวใจของผู้หญิงหลายคนต้องแตกสลาย”

“เหยียนเหยียน ประธานลู่เป็นนักธุรกิจที่อายุน้อยที่สุด เธอเอาเขาอยู่หมัดได้ยังไงกัน?”

เซี่ยเหยียนเหยียนคุยกับพวกเธอ แม้ว่าจะพูดเบา ๆ แต่คิ้วงามของเธอก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

ไม่นานพวกเธอเหล่านั้นก็จากไป

ฮั่วเสวียนเห็นเซี่ยซีหวั่นและเย่หลิง เธอจึงรีบพูดประชดประชัน “ฉันก็คิดว่าใครมาที่นี่ ที่แท้ก็เป็นลูกสาวบุญธรรมกับเด็กที่เพิ่งกลับมาจากบ้านเกิดมาช้อปปิ้งนี้เอง”

เซี่ยเหยียนเหยียนในชุดเดรสสีชมพูที่ดูสง่างาม เธอรีบดึงฮั่วเสวียนและพูดเสียงนุ่ม “เสวียนเสวียน ทุกคนต่างก็เป็นเพื่อนกันนะ”

“พี่เหยียนเหยียนเธอเป็นคนที่ประธานลู่ชอบในตอนนี้ จะมาเป็นเพื่อนกับคนเหล่านี้ได้อย่างไร?” ฮั่วเสวียนพูดพลางมองไปที่เซี่ยซีหวั่น “เซี่ยซีหวั่น ประธานลู่ให้เงิน 1.2 พันล้านกับพี่เหยียนเหยียนเธอคงได้ยินแล้ว ก็จริง คนแบบเธออาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าประธานลู่คือใคร หรือว่าฉันแนะนำคร่าว ๆ ให้เธอฟังไหมว่าประธานลู่คือใคร”

เซี่ยเหยียนเหยียนแอ่นอกของเธอ ดวงตาของเธอลุกขึ้น เธอก็มองไปที่เซี่ยซีหวั่น “หวั่นหวั่น ฉันไม่มีเวลาบอกเรื่องเกี่ยวกับประธานลู่ให้เธอฟัง...ประธานลู่คือครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดเมืองไห่ที่ใหญ่ที่สุด เธออาจไม่มีโอกาสได้รู้จักเขา ฉันจะแนะนำเธอรู้จักถ้าฉันมีเวลา”

เซี่ยเหยียนเหยียนคอยสังเกตใบหน้าของเซี่ยซีหวั่น เธออยากเห็นเซี่ยซีหวั่นแสดงความอิจฉาและหึงหวง

แต่เซี่ยซีหวั่นกลับกระตุกริมฝีปากแดงของเธอขึ้นเบา ๆ “เซี่ยเหยียนเหยียนถ้าฉันไม่ออกจากเมืองไห่ไป ตำแหน่งที่หนึ่งจะเป็นของเธอได้ ดังนั้นเธออย่าแนะนำประธานลู่ให้ฉันเลย ไม่แน่...ประธานลู่อาจสนใจและชอบฉันขึ้นมาจะทำอย่างไร?”

เซี่ยเหยียนเหยียนนิ่งลง

เย่หลิงเม้มริมฝีปาก “อย่ามั่นใจให้มันเร็วเกินไป ลองดูผู้ชายของเธอเถอะ พี่สาวทั้งสองคน!”

ผู้หญิงส่วนใหญ่แคร์เรื่องอายุ เซี่ยซีหวั่นและเย่หลิงอายุเพียง 20 ส่วนเซี่ยเหยียนเหยียนและฮั่วเสวียนต่างก็อายุ 23 แล้ว

ถ้าสองคนนี้ยืนอยู่ด้วยกัน ก็จะดึงดูดผู้ชายชายทุกคน

ฮั่วเสวียนเหมือนถูกเหยียบหางของเธอ เธออดไม่ได้ที่จะเดินไปตบหน้าของเย่หลิงที่งดงามและดึงดูดผู้คน