กู้เย่จิ่นได้แต่มองเธอ แต่ไม่ได้พูดอะไร
เย่หลิงยื่นมือและเล็กๆ ทั้งสองข้างไปแต่หน้าอกที่แข็งแกร่งของเขา แล้วก็ออกแรงผลักเขาออก
และความคลุมเครือระหว่างทั้งสองคนก็ค่อยๆ หายไป
“เมื่อกี้เซี่ยซีหวั่นได้ดื่มone-night-standเข้าไป ค็อกเทลในห้อง VIP เมื่อกี้แหละ เธอได้แตะต้องไหม?”กู้เย่จิ่นถาม
One-night-standงั้นเหรอ?
เย่หลิงขมวดคิ้วทันที เธอนึกไม่ถึงเลยว่าค็อกเทลแก้วนั้นจะเป็นone-night-stand เมื่อกี้หวั่นหวั่นก็ดื่มไปคนเดียวซะหมดแก้วเลย
“ฉันไม่ได้ดื่ม”
เย่หลิงพูดจบแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาเซี่ยซีหวั่น
เสียงรอสายดังขึ้นอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีคนรับ
เย่หลิงเตรียมจะโทรออกอีกครั้ง แต่ว่ากู้เย่จิ่นก็แย่งโทรศัพท์ของเธอไปก่อน
เย่หลิงขมวดคิ้ว “นี่พี่จะทำอะไรเนี่ย เอาคืนมาเลยนะ ฉันจะโทรหาหวั่นหวั่น”
“หมายความว่าเธออยากจะชมการแสดงสดของพวกเขางั้นสิ?”
“…”เย่หลิงแย่งโทรศัพท์ตัวเองคืนมาอย่างโกรธเคือง
กู้เย่จิ่นฉีกยิ้ม “ซีจื๋อโทรหาหานถิงเรียบร้อยแล้ว เธอไม่ต้องไปสนใจเกี่ยวกับเรื่องของเซี่ยซีหวั่นหรอก เดี๋ยวฉันไปส่งบ้าน”
……
อีกด้านหนึ่งโห้วซีจื๋อก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่หานถิง แล้วก็มีคนรับสายอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็มีเสียงทุ้มต่ำที่น่าดึงดูดของลู่หานถิงดังขึ้นที่ปลายสาย “ฮัลโหล ซีจื๋อ”
“พี่รอง ผมมีเรื่องจะบอก คิดว่าพี่ต้องตีผมตายแน่เลย”
ลู่หานถิงกำลังขับรถอยู่ แขนเสื้อสีดำทั้งสองข้างพับขึ้นเผยให้เห็นกล้ามแขนที่แข็งแกร่ง มือหนาที่สวมนาฬิการาคาแพงกำลังจับพวงมาลัยอยู่ รถโรลส์-รอยซ์แล่นอยู่บนถนนที่พลุกพล่านด้วยความเร็วคงที่
เซี่ยซีหวั่นนั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับ ตอนนี้เธอเมาไม่ได้สติแล้ว เนื้อตัวเหมือนลอยได้ แล้วก็เริ่มรู้สึกร้อนขึ้นเรื่อยๆ
“ร้อนจังเลย…”
เซี่ยซีหวั่นเอื้อมมือไปปลดโบของเสื้อออก แล้วก็ปลดกระดุมออกทั้ง 2 เม็ด เผยให้เห็นผิวที่ขาวผ่อง
ร้อนมากจริงๆ
เซี่ยซีหวั่นเตรียมจะถอดเสื้อผ้าแล้ว
และในตอนนี้ก็ได้ยินเสียงลู่หานถิงดังมาจากด้านข้าง “อย่าถอดนะ หืม?”
อย่าถอดนะ หืม?
เซี่ยซีหวั่นหันหน้าไปทันที ดวงตาที่พร่ามัวของเธอสบตาเข้ากับสายตาที่แคบของเขา เดี๋ยวก็เห็นว่าสายตาของลู่หานถิงค่อยๆ เลื่อนลงจากใบหน้าที่สวยงาม ลงไปที่เนินที่ขาวเนียนของเธอ …
เซี่ยซีหวั่นก้มหน้าลงมองตัวเอง ส่วนโค้งที่อยู่ตรงหน้าอกของเธอช่างน่าดึงดูดเหลือเกิน
เซี่ยซีหวั่นชะงักไปในทันที แล้วก็มองลู่หานถิงอย่างมึนงง
ลู่หานถิงก็มองเธอเหมือนกัน แล้วก็กลืนน้ำลายอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่ต้องถอดแล้ว ไม่อย่างนั้นผมจะเห็นคุณหมดเลยนะ”
“…”
เซี่ยซีหวั่นเอามือกุมคอเสื้อตัวเองเลยทันที ได้สติกลับคืนมาเล็กน้อย พระเจ้า นี้เธอกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย?
จะถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคุณลู่งั้นเหรอ?
เธอยื่นมือมากุมหน้าตัวเอง แก้มของเธอทั้งแดงทั้งร้อน อุณหภูมิร่างกายเพิ่มขึ้นเล็กน้อย รู้สึกทรมานจังเลย
สายตาของลู่หานถิงมองตรงไปข้างหน้า แล้วก็ตอบโห้วซีจื๋อที่อยู่ปลายสาย “ว่ามา มีธุระอะไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย
นิยายที่เคยอ่านแล้วชอบหายไปหลายเรื่องเลยค่ะชอบอ่านซ้ำบางเรื่องอ่านจบแล้วก็มาเริ่มใหม่แต่ก็ไม่ต่อเนื่องค่ะ...