สายใยร้ายคู่นิรันดร์ นิยาย บท 2

เมือง C

งานแต่งของสองตระกูลนับว่าครึกครื้นไม่ธรรมดา สถานที่จัดงานถูกตกแต่งไปด้วยดอกไม้หลากสี ดูแล้วช่างโรแมนติกและมีแขกเหรื่อมาเยือนกันอย่างหนาตา

แขกจากทั้งสองตระกูลต่างมาร่วมงานกันพร้อมหน้า บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขและความรื่นเริง ทุกคนต่างกล่าวคำอวยพรและคำยินดีต่อกัน

ทว่ามีนาที่สวมชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ กลับเพียงมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาเฉยชา ประหนึ่งว่าทุกสิ่งทุกอย่างนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเธอทั้งนั้น

หลังจบงาน เธอที่ดื่มจนเมาเละ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอกับมาร์ชถูกคนพยุงพาเข้าห้องยังไง

เธอทิ้งตัวนอนลงบนเตียง รู้สึกเพียงได้ว่าเตียงนี้ช่างนุ่มและสบาย จำไม่ได้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่เคยได้นอนบนเตียงที่นุ่มสบายขนาดนี้

ชีวิตที่ติดอยู่ในคุกสามปี หลังออกจากคุกก็ไม่เคยมีวันไหนเลยที่ได้หลับสนิท ขณะที่เธอสะลึมสะลือจะหลับไปแล้วนั้น จู่ ๆก็พลันมีคนจับข้อมือเธอทั้งสองข้าง

เธอเมาจนลืมตาไม่ขึ้น มองไม่ชัดว่าคนบนร่างนั้นเป็นใคร ได้กลิ่นของคนคนนั้นก็รู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย

เธอหลับตาแน่น รู้สึกเหมือนถูกพากลับไปยังค่ำคืนอันแสนน่ากลัวเมื่อสี่ปีก่อน ตอนนั้นเองก็มองใบหน้าไม่ชัด บรรยากาศในห้องคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นอายราคะ......

“เจ็บ!” เธอขัดขืนตามสัญชาตญาณ อยากจะผลักคนบนร่างออก “ปล่อยฉัน......”

ทว่าชายคนนั้นกลับไม่สนใจ และล่วงล้ำร่างกายเธออย่างป่าเถื่อน

ตอนที่มีนาลืมตาตื่น เธอขยับตัวเล็กน้อย รู้สึกได้ถึงเพียงความเจ็บปวดทั่วทั้งร่าง ก่อนจะหันไปเจอกับใบหน้าหล่อเหลาเย้ายวน จนเธอต้องชะงัก

มาร์ชหน้าตาดีเกินไปแล้ว ไม่ต่างอะไรจากพวกดาราดังเหล่านั้นเลย