สายใยร้ายคู่นิรันดร์ นิยาย บท 43

ไฟในห้องเปิดอยู่ และมีนามองไปรอบๆ โดยไม่เห็นตัวของมาร์ชเลย

แต่แล็ปท็อปของเขาถูกวางไว้บนโต๊ะข้างเตียงแบบนี้ และมีนาได้ยินเสียงน้ำที่ดังมาจากห้องน้ำ เขากำลังอาบน้ำอยู่

มีนานั่งอยู่ข้างเตียง และจับโน้ตบุ๊กรุ่นใหม่ล่าสุดของเขา ด้วยรูปลักษณ์ที่บางเฉียบ และคีย์บอร์ดเสมือนจริงสุดไฮเทค โน้ตบุ๊กรุ่นนี้ต้องแพงมากอย่างแน่นอน

ถ้าเธอสามารถมีแล็ปท็อปแบบนี้ได้สักเครื่องมันคงจะดี

มือของเธอสัมผัสหน้าจอแล็ปท็อปโดยไม่ได้ตั้งใจ และหน้าจอก็สว่างขึ้นในทันที

เธอตกตะลึงในทันที ข้อมูลทั้งหมดของเทมป์ปรากฏอยู่บนหน้าจอ

ตอนที่อยู่ในคลับเฮาส์เขาเคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า ตราบเท่าที่เธอ......เธอยอมละทิ้งศักดิ์ศรีของเธอ เขาก็จะปล่อยเทมป์ไป แต่ทำไมถึงให้คนไปสืบหาข้อมูลทั้งหมดของเขามาได้เร็วขนาดนี้

หรือว่าเขาจะกลับคำงั้นเหรอ?

เมื่อจ้องไปที่หน้าจอ เธอรู้สึกเริ่มเวียนหัวขึ้นมา และไวน์แดงตอนที่ดื่มเข้าไปอย่างเมามันก็รู้สึกดีในเวลานั้น

เมื่อลมหนาวพัดมาตอนที่อยู่นอกคลับเฮาส์ คนก็รู้สึกตื่นตัวขึ้นมาก เพียงแต่ยังรู้สึกร้อนวูบวาบที่หัวใจอย่างยิ่ง

ตอนนี้ในห้อง ความมึนเมาของเหล้าเริ่มจะออกฤทธิ์แล้ว

ในขณะที่เธอรู้สึกปวดหัวมากขึ้นเรื่อยๆ ก็มีคนใช้แขนอันแข็งแรงโอบตัวเธอไว้ “ไม่คิดว่าคุณจะกลับมาได้เร็วขนาดนี้ และคุณใช้เสน่ห์อะไรของคุณเกลี้ยกล่อมคนอะไร ถึงสามารถนั่งรถกลับมาได้?

มีนารู้สึกทั้งกลัวทั้งเกลียดเขา และใช้ศอกดันตัวเขาออกแล้วพูดว่า “คุณไม่ใช่ส่งคนไปติดตามฉันเหรอ ฉันกลับมายังไงคุณจะไม่รู้ได้อย่างไร?”

มาร์ชนั่งลงบนโซฟาสองที่นั่งที่อยู่ด้านข้าง เช็ดผมสั้นเปียกด้วยผ้าเช็ดตัวที่อยู่รอบคอของเขา และเยาะเย้ยว่า “ยังพอจะฉลาดอยู่บ้าง ยังคงรู้จักแชร์ค่ารถกับผู้หญิงขายตัวที่นั่นด้วย”

มีนาไม่อยากจะตอบโต้เขาโดยตรงและประชดประชัน ชี้ไปที่แล็ปท็อปของเขาแล้วถามว่า “ทำไมถึงยังต้องไปสืบเทมป์อีก? คุณบอกว่าคุณสามารถปล่อยเขาไปได้?”

“เทมป์งั้นเหรอ? มันฟังดูสนิทสนมกันมาก สามารถปล่อยเขาชั่วคราวไปได้ แต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่ไปสืบเขา” มาร์ชเห็นแก้มของเธอแดงทั้งสองข้างในขณะที่พูด และริมฝีปากของเธอก็บวมอยู่แล้ว แต่กลับแดงก่ำเหมือนไวน์แดง “คุณดื่มไวน์มาเยอะมากใช่ไหม?”

“ไวน์ดีๆแบบนี้ดื่มไม่หมดมันน่าเสียดาย” มีนารู้สึกเพียงว่าอาการปวดหัวของเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมองดูมาร์ชที่อยู่ตรงหน้าทำไมถึงกลายเป็นภาพซ้อนหลายภาพ

“คุณดื่มไวน์ที่เหลือทั้งหมดเลยเหรอ?” มาร์ชถามว่า

มีนาพยักหน้า ความรู้สึกของเธอเริ่มเบลอ และยังจะยืนกรานว่า “อย่าเอาเทมป์เข้ามายุ่งกับในเรื่องของเรา เขาเป็นคนดี เขาไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไร.......ไม่ได้เกี่ยวข้อง........”

เธอเริ่มพูดไม่เป็นคำ เขย่าศีรษะ และพยายามจะทำให้ตัวเองมีสติ

เมื่อมาร์ชเห็นว่าเธอเมามากขนาดนี้ ยังคงพูดแทนผู้ชายที่ชื่อว่าเทมป์ และรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง “เขามีอะไรดีนัก? ผมเคยอ่านประวัติของเขาแล้ว ไม่มีภูมิหลังหรืออำนาจทางครอบครัว เขาก็เป็นเพียงแค่เด็กยากจนที่พึ่งออกสังคมเท่านั้น........”

มีนารู้สึกว่าเธอไม่ได้ยินถึงสิ่งที่เขากำลังพูดได้อย่างกชัดเจนแล้ว และจุดศูนย์ถ่วงทั้งหมดของตัวเธอไม่มั่นคงแล้ว และก็ได้ล้มลงไปข้างหน้า

มาร์ชลุกขึ้นและกอดเธอไว้อย่างรวดเร็ว ตบหน้าเธอเบาๆ เธอไม่มีการตอบสนองใดๆ อีกต่อไป ราวกับว่าเธอกำลังหลับไปแล้ว

“เชี่ย! ตื่นหน่อย! คุณสกปรกไปทั้งตัวเลย ถึงจะเมาแค่ไหนก็ต้องรอให้อาบน้ำเสร็จก่อนค่อยหลับไป!”

แต่มีนาถูตัวไปมาอยู่ในอ้อมแขนของเขา ราวกับแมวที่เมาเหล้า แต่ก็ไม่ตื่นขึ้นมาสักที

มาร์ชรู้สึกโกรธเคืองขึ้นมาอีกครั้งจากการกระทำของเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้เลยว่าตัวเองดูมีเสน่ห์แค่ไหนตอนที่เธอเมา ยังเคลื่อนไหวไปมาอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างไม่เชื่อฟัง อยากจะทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่อีกครั้งงั้นหรือ?