มีนาคิดอย่างลำบากใจเกี่ยวกับทั้งชีวิตของมิ้มที่อาจไว้ใจผิดคน
แต่เธอรู้สึกพอใจที่เธอสามารถอยู่ในสถานที่นั้นได้ไม่ว่าจะมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว และพูดกับมาร์ช: “ถ้าฉันตายแล้วฉันสามารถถูกฝังอยู่ที่ชายทะเลนี้ได้ไหม?”
มาร์ชตกตะลึงเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ตราบใดที่เธอยังเป็นภรรยาของฉัน ฉันก็จะฝังเธออยู่ที่นี่”
หลังจากพูดจบ เขาก็ทำหน้าบูดบึ้งและเดินไปที่รถก่อน ส่วนมีนาก็เดินตามหลังเขาไปแล้วตีปากของตัวเองอยู่ตลอดเวลา ถุย ถุย ถุย ทำไมเธอพูดอะไรที่เป็นลางร้ายแบบนี้
จะเป็นลม ทำไมเธอถึงสาปแช่งตัวเองล่ะ เธอยังอยากมีชีวิตอยู่อีกร้อยปีนะ จะได้เฝ้าดูอธิเติบโตขึ้น แต่งงานและเริ่มต้นชีวิตครอบครัว
ขณะนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับรถและคาดเข็มขัดนิรภัย เธอก็เห็นมาร์ชเหล่มองมาที่เธอ
เธอรู้ตัวว่าเมื่อกี้เธอพูดผิดไปจึงยิ้มอย่างเขินอาย: “ฉันก็แค่พูดไปเฉยๆ ถ้าฉันตายไปแล้วจะฝังฉันไว้ที่ไหนก็ได้ ฉันจะอยู่ในที่ดีๆ แบบนี้ได้ยังไง...”
มาร์ชหันมาด้านข้างแล้วปิดปากของเธอ: “เธอช่วยห้ามปากตัวเองไว้หน่อยได้ไหม? คำเมื่อกี้สามารถพูดเล่นๆงั้นเหรอ? ถ้าเธอพูดคำนี้อีกครั้ง เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะโยนเธอลงทะเลไปเลย!”
“ฮือ~ฮือ~” มีนาคร่ำครวญสองสามครั้งแล้วหลุดพ้นจากน้ำมือของเขา: “ฉันไม่พูดอีกก็ได้ ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันดวงแข็งตาย..……ได้ยาก”
เธอพบว่าเธอเผลอพูดคำต้องห้ามของมาร์ชออกมา จึงรีบปิดปากของตัวเองทันที
ตาของมาร์ชราวกับว่าอยากจะโยนเธอลงในทะเลจริงๆ แล้วเขาก็สตาร์ทรถ
ทว่าทำไมเธอถึงรู้สึกว่ามาร์ชกลัวเธอจะตาย?
จะมีใครสนใจชีวิตของเธองั้นเหรอ? เธอจึงปิดปากและหัวเราะอย่างลับๆ
เมื่อรถขับออกจากหน้าผา เธอก็เห็นลมทะเลที่พัดโชยดอกเดซี่สีม่วงออกไป จนกลีบดอกไม้ปลิวโปรยไปยังทะเลอย่างเป็นอิสระ
หลังจากกลับจากบ้านพักริมทะเล วันเวลาของเธอกับมาร์ชก็กลับมาเป็นปกติ
พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่ในการแสดงบทบาทของตนในสายตาของคนนอก หลังจากที่บริษัทแอมทีเปลี่ยนคนไปนั้นก็ไม่ได้รับผลกระทบใดๆเลย ทว่าในเวลาเพียงหนึ่งเดือนผลกำไรกลับเติบโตขึ้นล้วนเป็นเพราะเครดิตและความสามารถของเธอ
อันที่จริง มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่ามาร์ชเป็นคนอัจฉริยะที่บริหารบริษัท และเรื่องทุกอย่างที่เธอตัดสินใจนั้นก็เป็นความตั้งใจของมาร์ช และเธอก็แค่ทำตามเท่านั้น
และสำหรับธีมที่จะจัดแสดงในงานแฟชั่นวีค เธอก็ได้รับแรงบันดาลใจจากลวดลายนกและภาพวาดทิวทัศน์มาผสมผสานให้เข้ากับองค์ประกอบฮั่นฟุ แล้วออกแบบชุดแฟชั่นที่มีเอกลักษณ์ของแบรนด์บริษัทแอมทีที่ไม่เหมือนใคร ซึ่งผู้ชมจะต้องประทับใจอย่างแน่นอน
ทุกวันนี้เธอใช้โน๊ตบุ๊กที่ใหม่เอี่ยม และใช้ซอฟต์แวร์ที่ใช่ออกแบบโดยเฉพาะ ทำงานล่วงเวลาเพื่อออกแบบ
ซึ่งโน๊ตบุ๊กสีชมพูที่ใหม่เอี่ยมนี้ เป็นรางวัลในการทำงานวันแรกที่บริษัท หลังจากที่เธอและมาร์ชกลับมาจากคฤหาสน์ริมท
เมื่อวาตะมอบโน๊ตบุ๊กนี้ให้กับเธอ เธอก็ไม่อยากเชื่อเลยว่าบริษัทจะตอบแทนให้เธอกับสิ่งที่ใช้ได้จริงเช่นนี้
เดิมทีเธอยังคงคิดหาวิธีประหยัดเงินเพื่อที่จะซื้อแล็ปท็อปมือสอง
เธอติดตั้งระบบอย่างมีความสุข แล้วใช้เวลาที่ห้องทำงานไม่มีคน ดูสตูดิโอมีในอินเตอร์เน็ต ซึ่งมีหลายข้อความของเดือนที่แล้ว ของพ่อค้าแม่ค้าออนไลน์ที่ต้องการให้เธอออกแบบไอคอนเล็กๆ
ซึ่งเธอพยายามย้อนกลับไปทีละคน เพื่อดูว่าเธอสามารถทำธุรกิจเล็กๆนี้ได้หรือไม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สายใยร้ายคู่นิรันดร์
ไม่ลงต่อเหรอคะ รออ่านค่ะ...