สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 18

ฉันลอบกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ ด้วยความที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งบวกกับใบหน้าที่เคร่งขรึมมันทำให้ฉันใจคอไม่ดีแล้วเวลานี้

“เธอเป็นคนเข้าใจอะไรยากตั้งแต่เมื่อไหร่” กำปั้นพูดค้อนฉัน ทำไมเขาดูไม่ตกใจเลยสักนิดถ้าฉันท้องจริง ๆ หรือว่าเขาจะคิดว่าไม่ใช่ลูกของเขาแบบนั้นใช่มั้ย

ฉันกำมือแน่นจนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เสียงหังใจของฉันตอนนี้มันกำเสียงเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง ฉันไม่ได้ปักใจเชื่อเขาเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ที่เขาบอกว่าฉันท้อง แต่ถ้าฉันเกิดท้องขึ้นมาจริง ๆ ฉันคิดไม่ออกเลยว่าฉันจะเอายังไงต่อ

“เงียบ” เสียงทุ้มของคนที่ยืนข้าง ๆ พูด กำปั้นเอียงคอมามองฉันก่อนที่เขาจะเลิกคิ้วขึ้น “ดีใจ ?”

“นี่ !! เอาสมองที่ไหนมาคิดว่าฉันดีใจ” ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ พร้อมกับตวาดใส่หน้าเขา “ฉันต้องการจะตรวจอีกครั้ง”

ฉันบอกสิ่งที่ฉันต้องการออกไป แน่นอนว่าฉันจะไม่ยอมเชื่ออะไรง่าย ๆ แน่ ถ้าฉันไม่ได้ยินกับหูตัวเอง

กำปั้นไหวไหล่ให้ฉัน “ได้ ถ้าเธออยากจะตรวจอีกครั้ง”

เขาดูชิวมากเลยนะ ต่างกับฉันที่ร้อนรนกระวนกระวายใจ แต่เอาเถอะถ้าฉันเกิดท้องขึ้นมาจริง ๆ ถ้าเขาไม่คิดจะรับ ฉันก็ไม่คิดจะเรียกร้องอะไร

กำปั้นกดปุ่มตรงหัวเตียงเพื่อเรียกให้หมอเข้ามาในห้อง ในระหว่างที่รอหมอเราทั้งคู่ไม่ได้คุยอะไรกันแต่ฉันสังเกตว่าเขามองมาที่ฉันหลายครั้งพอสมควร และไม่ได้มองหน้า ถ้าสังเกตจากระดับของสายตาคือเขากำลังมองที่คอของฉันอยู่

ไม่นานหมอเดินเข้ามาในห้อง เป็นหมอที่ยังดูหนุ่มอยู่พอสมควร ฉันบอกความประสงค์ของฉันให้หมอรับรู้ว่าฉันต้องการจะตรวจอีกครั้งให้แน่ใจว่าฉันท้องจริงหรือเปล่า และย้ำกับหมอว่าขอตรวจระเอียด ๆ ด้วยครั้งนี้

ฉันถูกเจาะเลือดไปตรวจอีกครั้ง และก็ฉี่ใส่ภาชนะเล็ก ๆ ให้หมอไปตรวจ จากนั้นฉันก็นั่งรอผลตรวจอยู่ในห้องอย่างใจจดใจจ่อ ตอนนี้เหงื่อมันได้ผุดขึ้นมาเปียกชุ่มไปทั้งใบหน้าและมือของฉัน ความกังวล ความคิดของฉันมันคิดไปต่าง ๆ นา ๆ

ส่วนกำปั้นตอนนี้เขาออกไปสูบบุหรี่นอกระเบียง เกิดเป็นผู้ชายนี่มันก็ดีเหมือนกันนะ ไม่ต้องมาคิดมากอะไรในสิ่งที่ตัวเองทำเลยสักนิด ส่วนฉันที่เป็นผู้หญิงก็คงต้องรับผลกรรมที่เขาทำเอาไว้เต็ม ๆ

รอประมาณชั่วโมงกว่าหมอคนเดิมก็เดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับยื่นผลตรวจมาให้ ฉันยื่นมือไปหยิบกระดาษสีขาวจากหมอด้วยมือที่สั่นเทาเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ ก้มหน้าลงอ่านผลตรวจอย่างละเอียดทุกตัวอักษร

เข่าฉันแทบทรุดลงไปกองกับพื้นเมื่อผลออกมาสรุปว่าฉันกำลังตั้งท้องอยู่จริง ๆ

“ตะ ตรวจดีแล้วใช่มั้ยคะ ชะ ช่วยตรวจอีกรอบได้มั้ย” ฉันมองหน้าหมอสายตาอ้อนวอน บางครั้งมันอาจจะผิดพลาด ถึงฉันจะทำใจเผื่อเอาไว้แล้ว แต่พอรู้ผลตรวจฉันกลับรับไม่ได้

ทุกอย่างมันเร็วเกินไป มันเร็วไปหมดจนฉันไม่ทันได้ตั้งตัว

“หมอตรวจละเอียดทุกขั้นตอนแล้วครับ รอบที่สองแล้ว” หมอพูดก่อนจะยิ้มจาง ๆ ให้กับฉัน ซึ่งแน่นอนว่าฉันไม่ได้ยิ้มตอบเพราะมันไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดี ไม่เลยสักนิด

“รู้แล้วก็กลับ” ไม่รู้ว่ากำปั้นเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แขนของฉันถูกเขาคว้ามาจับ จากนั้นเขาก็พาฉันเดินออกไปจากห้อง

ฉันยังสะตั้นและเบลอกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองอยู่ก็ได้แต่เดินตามเขาอย่างงุนงง สมองมันกำลังถกเถียงกันว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไม่จริง มันไม่จริง

“ลงรถ” เสียงของกำปั้นทำลายความคิดฟุ้งซ่านของฉัน รู้ตัวอีกทีในตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน มองไปรอบ ๆ ก็เห็นมีแต่รถ คาดว่าที่นี่น่าจะเป็นลานจอดรถที่ไหนสักที่

“ที่นี่ที่ไหน ?” ฉันหันไปถามกับผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะข้าง ๆ กับฉัน

“คอนโดฉัน” เขาตอบก่อนที่จะเปิดประตูออกไปจากรถ ปล่อยให้ฉันถามกับตัวเองว่านี่ฉันนั่งรถมากับเขาถึงคอนโดขนาดนี้ฉันไม่รู้ตัวเลยงั้นหรอ