สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 23

ฉันเลิกสนใจผู้ชายเย็นชาคนนั้น เพราะในตอนนี้เขาคงจะกำลังมีความสุข ซึ่งมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันพยายามย้ำกับตัวเองก่อนจะละสายตาหันกลับมามองพริ้งที่นั่งอยู่ตรงหน้า

“แกเป็นอะไรดูซึม ๆ แปลก ๆ” สายตาของพริ้งที่กำลังมองฉันอยู่ดูจะเป็นห่วงฉันเอามาก ๆ คงเป็นเพราะปกติฉันไม่เคยเงียบหรือมีสีหน้าที่หนักใจให้เห็นเลย

“ถ้าฉันบอกอะไรแก สัญญากับฉันได้มั้ยว่าแกจะไม่บอกใคร” ในระหว่างที่พูดฉันก็จิกเล็บลงบนฝ่ามือตัวเองไปด้วย ใจมันเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริง ๆ ที่จะพูดอะไรที่มันน่าอายแบบนี้

“เห็นฉันเป็นคนชอบเผาเพื่อนหรือไง สายธารนี่เราคบกันมากี่ปีแล้ว” จริงอย่างที่พริ้งว่า นางไม่เคยเอาความลับของเราไปพูดให้ใครฟัง เพราะฉะนั้นฉันมั่นใจได้

“ฉันท้อง...” ถึงกับหยุดหายใจไปชั่วขณะเมื่อพูดมันออกไป ฉันมองดูพริ้งว่าปฏิกิริยาของนางจะเป็นยังไงเมื่อรู้ว่าฉันท้อง

“แม้ก็นึกว่าเรื่องอะไร แค่นี้เอง” พริ้งเหมือนฉุดคิดคำพูดของฉันขึ้นมาได้ ก่อนจะทำตาโต “กะ แกว่าไงนะ กะ แกบอกว่าแกท้องงง ชะ ใช่มั้ย!!!”

พริ้งพูดตะกุกตะกักถามฉัน ส่วนฉันก็พยักหน้าตอบ จากนั้นพริ้งก็ค่อย ๆ ยกมือปิดปากตัวเองอย่างไม่เชื่อ บรรยากาศบนโต๊ะเงียบสงัด เมื่อฉันบอกว่าท้องออกไปทั้งฉันและพริ้งเราก็ต่างคนต่างเงียบ ฉันก้มหน้าลงมองพื้น มันแย่ชะมัดเลยตอนนี้

“สายธาร แกโอเคใช่มั้ยตอนนี้”

ฉันส่ายหน้าเล็กน้อยแทนคำพูดแล้วเงยหน้าขึ้น “ฉันกลัวพริ้ง กลัวทุกคนจะผิดหวัง...”

“เรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้ใช่มั้ย ครอบครัวแก ?”

“ยัง ฉันไม่กล้าบอก ฉันควรทำยังไงดี...ฉะ ฉันกลัวจริง ๆ” ฉันถามเสียงสั่น จะว่าตอนนี้ฉันกำลังจะร้องไห้มันก็คงใช่ แต่ฉันก็พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้อยู่

พอได้ระบายออกมาแล้วมันกลับทำให้สภาพจิตใจฉันอ่อนแอยิ่งกว่าเดิม