สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 45

“คะ เคลียร์อะไร...” ฉันถามออกไปเสียงตะกุกตะกักคล้ายกำลังกลัวเขาอยู่

“อยากเคลียร์มั้ย ?” กำปั้นหลุบตาลงมองริมฝีปากของฉัน เขาคงไม่คิดจะทำอะไรบ้า ๆ ในที่สาธารณะแบบนี้ใช่มั้ย

“มะ ไม่ ฉันไม่อยากเคลียร์อะไรทั้งนั้น” ฉันถอยหลังอีกก้าวแต่เท้ามันดันไปเหยียบก้อนหินเข้า ทำให้ฉันล้มลงไปกองที่พื้นไม่เป็นท่า โดยมีกำปั้นยืนมองอยู่ สายตาเขาเหมือนกำลังสะใจ

“ซุ่มซ่าม” เขาพูดปนรำคาญก่อนจะยื่นมือมาให้ฉันจับเพื่อดึงตัวเองขึ้น

“ฉันลุกเองได้ เก็บมือของนายไปเถอะ”

“หรือต้องให้อุ้ม ?”

แต่แล้วก็มีมือหนึ่งปัดมือของกำปั้นออก ลีโอ มาได้ทันเวลาพอดี

“เจ็บตรงไหนมั้ย” ลีโอนั่งลงแล้วค่อย ๆ ช่วยพยุงฉันขึ้น โดยยังมีกำปั้นยืนมองเราสองคนอยู่ตาไม่กระพริบ

“ไม่เจ็บ ๆ” ฉันส่ายหน้าตอบสีโอว่าไม่เป็นอะไรมาก

“หึ!!” กำปั้นสบถออกมาในลำคอเบา ๆ เขาจ้องลีโอตาเขม่งเลยในตอนนี้

“ไปกันเถอะ” ฉันดึงแขนลีโอเพื่อจะให้เขาเดินตาม แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าว กำปั้นก็มาขวางทางฉันเอาไว้ซะก่อน

“ขอเคลียร์” เขาพูดสั้น ๆ แล้วทำสีหน้าไร้อารมณ์เช่นเคย

“กูไม่ให้เคลียร์” เป็นลีโอที่ตอบแทนฉัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัมพันธ์สวาท