ตอนที่ 46
"แต่งเมื่อไหร่" อชิเอ่ยถาม
"แต่งอะไร..ทุกวันนี้มันยังแอบปีนเข้าหน้าต่างห้องนอนน้องสาวอยู่เลย" พนาพูดแทรกขึ้นมาอย่างยียวนพลางยักยิ้มมุมปากเพียงนิด
"มึงกลัวแม่เหรอไอ้ไฟ...หรือว่าไม่อยากแต่ง?" อชิเอ่ยถาม
"คนที่ไม่อยากแต่งน่าจะไม่ใช่มันนะ..น่าจะเป็นน้องน้อยของมันมากกว่า..ไอ้ไฟมันชัดเจนของมันมานานล่ะมีแต่เด็กแถวนี้แหละที่ไม่ยอมใจอ่อนหมั้นกับมันสักที" พนาเป็นคนตอบคำถามแทนไฟ
"จะรอให้ลูกโตจนเข้าโรงเรียนก่อนค่อยคิดถึงเรื่องหมั้นเหรอ" อชิเอ่ยถามน้ำขิงที่นั่งทำหน้ากระเง้ากระงอดอยู่ข้างกายของไฟ
"พี่ชาย..เพื่อนๆของพี่ชายไม่น่ารักเลย" น้ำขิงหันมาฟ้องพี่ชายก่อนจะซุกใบหน้าจิ้มลิ้มเข้าหาแผงอกแกร่งของพี่ชายอย่างออดอ้อน
"คำว่าน่ารัก..ใช้ได้แค่กับเธอคนเดียวก็พอ..อย่างพวกมันใช้คำว่าสถุลยังดูดีเกินไปเลย"
"ถุย..กูจะอ้วกรีบแดกรีบกลับกูลำคาญ" พนาว่าให้เพื่อนรักอย่างนึกหมั่นไส้
"เอ่อ..กูก็ลำคาญจะไปแอบอึ๊บกันที่ไหนก็รีบไป" อชิพูดขึ้นอย่างนึกลำคาญ ไฟโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาประกบจูบแลกลิ้นกับน้องสาวต่อหน้าอชิและพนาที่นั่งมองมาที่เขาและเธออยู่อย่างไม่สนใจคำพูดของเพื่อนรักทั้งสองคนเลยแม้แต่น้อยลิ้นสากสอดเข้ามาควานหาความหวานในโพรงปากเล็กอย่างชำนาญ
"ให้ความรู้สึกเหมือนฮิปโปกำลังดูดปากกัน" อชิพูดขึ้นพลางเบือนหน้าออกไปอีกทางด้วยความเอือมระอา
"น้ำลายยืดเลยนะไอ้เวร" พนาโยนผลส้มลูกเล็กกระทบเข้ากับบ่าแกร่งของไฟแต่ก็ไม่ได้ทำให้ไฟยอมผละริมฝีปากออกจากน้องสาวเลยแม้แต่น้อย
"ถ้ายังไม่เลิกดูดลิ้นกันกูจะแจมด้วยแล้วนะ" พนาพูดขึ้นอย่างจริงจังทำให้ไฟยอมผละริมฝีปากออกจากริมฝีปากอวบอิ่มของน้องสาวอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะล้วงนิ้วยาวแกร่งเข้ามาในโพรงปากหวานของน้องสาวพลางโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาเลียหยาดน้ำลายใสที่ไหลออกมาจากโพรงปากหวานของน้องสาวอย่างไร้ความรังเกียจ
"ไอ้เหี้ย..ล้วงคอขนาดนั้นเราต้องลุกให้มันแล้วล่ะ" อชิพูดขึ้น
"ม่านรูดกับโรงแรมใกล้ๆก็มีนะเผื่อมึงไม่รู้" พนาเอ่ยบอกเพื่อนรักก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินเลี่ยงออกไปสูบบุหรี่อีกทางอย่างเบื่อหน่ายกับความไร้ยางอายของเพื่อนรัก
วันต่อมา
18 : 50 น.
"คืนนี้ไม่ต้องใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวดึกๆฉันเข้าไปหา" ไฟเดินเข้ามากระซิบข้างใบหูของน้ำขิงก่อนจะตีเนียนเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านทันทีหลังจากที่ทานมื้อค่ำกับครอบครัวเสร็จ
23 : 23 น.
แกร๊ก~
"โห~" ไฟเปิดประตูห้องนอนของน้องสาวเข้ามาอย่างเบามือก่อนจะยืนนิ่งไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นน้องสาวนอนตะแคงข้างเปลือยกายรออยู่บนเตียงนอนอยู่ก่อนแล้วไฟหอบหายใจหนักๆเลือดลมในกายสูบฉีดเขาจ้องมองเรือนร่างอรชรเปลือยเปล่าของน้องสาวไม่วางตา
"เข้ามาทำไมคะ..ใครเขาอนุญาตให้เข้ามาไม่ทราบ"
"นอนเปลือยกายล่อนจ้อนรอฉันเข้ามากระแทกขนาดนี้ยังกล้าถามอีกนะ" ไฟตอบกลับน้องสาวก่อนจะเดินมาหยุดตรงปลายเตียงนอนของน้องสาว
"ก็พี่ชายเป็นคนบอกให้น้องไม่ต้องใส่เสื้อผ้าเองหนิคะ"
"ยอกย้อนเก่ง..ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันเปิดประตูห้องนอนของเธอเข้ามาเธอจะทำยังไง"
"พี่ชายโหดขนาดนี้ใครจะกล้าเข้ามาทำอะไรน้องคะ"
"เริ่มเลยไหม" ไฟเอ่ยถามน้องสาวพลางใช้นิ้วยาวแกร่งถูไถริมฝีปากล่างของตัวเองไปด้วยสายตาคมกริบจ้องมองบั้นท้ายงอนงามของน้องสาวด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ยอย่างเปิดเผย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก