สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1036

เธอกลัวขอความช่วยเหลือกับเขา

เย้นโม่หลินหายใจแรงทันที และร่างกายของเขาก็แสดงเย็นชาออก

"ถ้าพวกคุณกล้าทำร้ายเธอแม้แต่นิดเดียว ผมก็จะฆ่าพวกคุณทั้งหมด"

เจ้าภาพเคยเห็นความสามารถของเย้นโม่หลินและไม่อยากสู้กับเขาโดยตรง แม้จะพวกเขามีคนมากขนาดนี้ ก็อาจเอาเปรียบไม่ได้

มิฉะนั้น เขาก็จะไม่ใช้วิธีนี้ วิธีการใช้ตัวประกันที่เลวทรามต่ำช้าอย่างนี้

เจ้าภาพพูดด้วยน้ำเสียงนิ่มนวลว่า

"คุณเย้น มาเปลี่ยนกันเถอะ มันดีสำหรับทุกคนนะครับ"

เย้นโม่หลินทั้งตัวเต็มไปด้วยกลิ่นเย็นชา เม้มริมฝีปากแน่นๆ และไม่ได้พูดอะไร

เขาไม่ได้รับปาก ไม่เคยคาดคิดว่าเขาลังเลใจแล้ว

กู้จื่อเฟยมองเธออย่างงงงัน มีน้ำตาในตาของเธอ

ทำไมเกิดเรื่องแบบนี้เขาไม่คิดแต่ว่าช่วยเธอ ไม่เคยคัดคิดว่าเขาจะลังเลเพื่อผู้หญิงแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จัก

หัวใจของเธอเจ็บเหมือนถูกมีดตัด เธอกำมือแน่นๆ และเล็บของเธอก็เกือบจะกำเข้าไปในเนื้อ

"อืม"

ผู้หญิงที่คลุมศีรษะด้วยผ้าสีดำออกเสียงเล็กน้อยจากลำคอของเธออย่างยากลำบาก และเธอยื่นมือออกไปด้วยความตื่นตระหนกและจับแขนเสื้อของเย้นโม่หลิน

เธอสภาพจิตใจเคร่งเครียด ดูเหมือนกลัวมาก และนิ้วของเธอก็สั่นเล็กน้อย

แต่ก็ดูเหมือนกำลังสั่นไหว เพื่อขอให้เขาทิ้งเธอไป

เย้นโม่หลินมองเธอตรงๆ แววตาลึกซึ้งมาก

"โม่หลิน..."

กู้จื่อเฟยน้ำตาไหลออก เสียงสะอึกสะอื้น "นายจะทิ้งฉันไปเพื่อเธอหรือ"

แล้วเจ้าภาพเยาะเย้ยว่า "ดูเหมือนว่าเธอก็ไม่ใช่คนรักที่สำคัญสำหรับเขา แม้แต่สินค้าประมูลก็ไม่เท่าเลย ถ้าอย่างนั้น เธอก็ไร้ประโยชน์แล้ว"

ขณะที่เขาพูด เจ้าภาพก็คว้ากริชมาและกำลังจะแทง กู้จื่อเฟย

กู้จื่อเฟยมองเย้นโม่หลินอย่างเศร้าและหมดหวัง "นายเคยบอกค่ะ ว่านายจะอยู่กับฉันตลอดไป ...ตอนนี้ นายเปลี่ยนใจแล้วหรอ"

เปลี่ยนใจ？

ดวงตาของเย้นโม่หลินประกายอย่างรุนแรง และเขามองไปที่กู้จื่อเฟยด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน แล้วก็มองไปที่ผู้หญิงที่คลุมด้วยผ้าสีดำอีก

เขาไม่ได้เปลี่ยนใจ

แต่...

เขาจับมือผู้หญิงคนนั้นแล้วพูดด้วยเสียงต่ำว่า "เชื่อผมนะ ผมจะไม่มอบเธอให้กับพวกเขาเลย"

นิ้วของผู้หญิงคนนั้นสั่นเล็กน้อย และจับมือของเขาแน่นๆ

ศีรษะของเธอก็พยักหน้าเบา ๆ

เธอเชื่อเขา

เชื่อเขามากที่สุดเลย

"แลกเปลี่ยน"

เย้นโม่หลินพาผู้หญิงคนนั้นเดินไปที่เจ้าภาพพวกเขาทีละขั้น

กู้จื่อเฟยน้ำตาประกาย เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่เย็นชาของเย้นโม่หลินในที่สุดถึงวางใจเล็กน้อย

โชคดีที่เขาเลือกเธอในที่สุด

เจ้าภาพเปลี่ยนกริชไปที่อีก แล้วขวิดเอวของ กู้จื่อเฟยอยู่ แล้วใช้มือข้างหนึ่งกดไหล่ของเธอแล้วดันเธอไปข้างหน้า

เขาเตือนว่า "คุณเย้น อย่าใช้กลอุบายนะครับ ไม่งั้นถ้าผมแทง เธอก็จะตายไปแล้วนะ"

"หยุดพูดเรื่องไร้สาระ เปลี่ยนคน"

เย้นโม่หลินเร่งความเร็วอย่างกะทันหัน และมีเพียงเมตรเดียวระหว่างทั้งสองคน

การกระทำของเขาแคล่วคล่องมา ดึงผู้หญิงคนนั้นแล้วผลักเธอออกไป

เมื่อเจ้าภาพได้เห็นผู้หญิงคนนั้นมา เขาก็ยื่นมือออกไปจับเธออย่างรวดเร็ว และในขณะเดียวกันก็ผลักกู้จื่อเฟยไปข้างหน้า

ทั้งสองคนได้จับไหล่ของคนในมือของฝ่ายตรงกันข้ามในเวลาเดียวกัน

แต่ในขณะนี้ เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดถึงเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

เย้นโม่หลินใช้กำลังดึงผู้หญิงทั้งสองคนมาที่เขา

ผู้หญิงที่สวมหน้ากากก็พ้นจากมือของเขา และเห็นได้ชัดว่ากู้จื่อเฟยก็ไม่สามารถควบคุมได้

เขาปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณแทงกู้จื่อเฟยด้วยมีด

"เอ่อ..."

กริชเลื่อนผ่านเอวของกู้จื่อเฟยเลือดสดสาดกระเซ็นออก