สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 115

บทที่ 115 ผู้ชายของตัวเอง

เย้นหว่านขึ้นรถแล้ว โห้หลีเฉินเพียงแค่ยืนมองส่งเธออยู่ที่หน้าประตู หัวใจดวงหนึ่งของเย้นหว่านที่แขวนอยู่ถึงร่วงลงมาในที่สุด

โห้หลีเฉินสร่างเมาจริงๆ แล้ว

เป็นเขาที่ได้สติถึงจะดีหน่อย จะได้ไม่เหมือนตอนที่เมามาย ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เป็นตายอย่างไรไม่ยอมปล่อยเธอไป

กู้จื่อเฟยขับรถไปด้วย มองภาพของโห้หลีเฉินจากกระจกมองหลังไปด้วย

“โถๆ ไม่เสียแรงที่เป็นหนุ่มหล่อชั้นเยี่ยม ใส่เสื้อคลุมนอนยังเซ็กซี่ขนาดนี้ ทำเอาฉันอยากพุ่งไปถลกเขาออกหมด ลงโทษประหารชีวิตในที่เกิดเหตุ”

ในสมองของเย้นหว่านอดประกายภาพในห้องน้ำไม่ได้ ลักษณะที่โห้หลีเฉินถอดออกเหลือเพียงกางเกงใน

เธอแก้มแดงขึ้น “ยัยหื่น ระวังทางด้วย”

“โอ้ย เสี่ยวหว่าน นี่ทนให้ฉันดูไม่ได้แล้วเหรอ? โถ นี่พึ่งจะเท่าไรกัน ขีดขอบเขตผู้ชายของตัวเองซะแล้ว”

“ผู้ชายของตัวเองอะไรกัน ฉันกับเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์กันจริงๆ”

เย้นหว่านพูดอย่างไม่เป็นอิสระ

กู้จื่อเฟยกลับไม่เชื่อ “ไม่มีอะไรจริงๆ ทำไมเขาต้องดื่มจนเมาแล้วให้เธอมารับ? กลางดึก ชายหญิงโสดอยู่กันตามลำพัง ความรักของชายหญิงกำลังร้อนแรง อยู่ห้องเดียวกัน แม้แต่เสื้อผ้ายังเปลี่ยนแล้วด้วย จะบอกว่าพวกเธอไม่ได้ถอดเสื้อผ้าทำอะไร ก็ไม่มีใครเชื่อหรอก”

“ไม่มี......อะไรจริงๆ”

เย้นหว่านพูดเหมือนไม่มีกำลังอยู่บ้าง ลักษณะที่โห้หลีเฉินถอดเสื้อผ้านั้น คืนนี้เธอเห็นหมดมาพอสมควรแล้ว

กู้จื่อเฟยเห็นท่าทางของเย้นหว่านก็หัวเราะแล้ว จากนั้นพูดขึ้น

“เสี่ยวหว่าน ความจริงไม่ว่าฉันจะมองยังไง ฉันคิดว่าคุณโห้เหมือนจะชอบเธออยู่นิดๆ นะ”

“เขามีคนที่ชอบแล้ว”

เย้นหว่านพูดๆ อยู่ ในใจก็กลัดกลุ้มขึ้นมาบ้าง “ผู้ชาย บางทีก็ชอบหยอกเล่น”

“คนอย่างคุณโห้นั้น อยากได้ผู้หญิงแบบไหนจะไม่มีเลยเหรอ ถ้าเขาชอบหยอกเล่น ยังมีสิทธิ์ของเธอด้วยเหรอ? ข้างกายคงล้อมด้วยสาวสวยหยาดเยิ้มไม่รู้เท่าไรตั้งนานแล้ว”

กู้จื่อเฟยเบ้ปาก คิดว่าเย้นหว่านเป็นคนในเรื่องราว จึงมักจะมองไม่ออก

เธอพูดอีกครั้ง “พูดถึงมู่หรุงชิ่นคนนั้น ถ้าหล่อนเป็นแฟนตัวจริงของโห้หลีเฉิน ทำไมคืนนี้โห้หลีเฉินถึงได้ดื่มจนเมาแล้วคนที่มารับถึงไม่ใช่หล่อน?”

“อาจจะ.....เพราะเป็นฉินฉู่โทรศัพท์มั้ง เขาเรียกฉันว่าพี่สะใภ้มาตลอด คิดว่าฉันกับโห้หลีเฉินเป็นคู่กัน”

“นั่นก็ไม่ใช่ ที่ฉันรู้ ฉินฉู่กับโห้หลีเฉิน ยังมีมู่หรุงชิ่น พวกเขาเติบโตด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ล้วนเป็นเพื่อนกัน จากความสัมพันธ์ของฉินฉู่กับโห้หลีเฉิน โห้หลีเฉินชอบใครจริงๆ ฉินฉู่ต้องรู้ดีกว่าใคร”

ฉินฉู่คนนั้น เห็นได้ชัดมากว่าโห้หลีเฉินชอบใคร เขาถึงจะจับคู่กับคนนั้น

ทว่าอยู่ที่มู่หรุงชิ่น ที่นั่นเย้นหว่านไม่เพียงเห็นอดีตของหล่อนกับโห้หลีเฉิน ยังเคยเห็นโห้หลีเฉินปฏิบัติกับหล่อนต่างออกไป

เย้นหว่านส่ายหน้าอย่างวุ่นวายใจ อารมณ์สับสนมาก

“ในเมื่อไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ฉันไม่อยากเข้าร่วมเรื่องของพวกเขา ฉันกับโห้หลีเฉินไม่ใช่คนทางเดียวกัน ฉันเพียงแค่อยากรีบถอนหมั้นกับเขาให้ไว”

เย้นหว่านพูดแน่วแน่มาก เหมือนตัดสินใจเด็ดขาดให้ตนเอง

เธอมองแหวนเพชรสีแดงบนนิ้วมือ ลังเลสักพัก ทั้งยังถอดมันออกมา

ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอก็รู้อย่างชัดเจนมาก เธอกับโห้หลีเฉินเป็นคนที่อยู่คนละโลก ระหว่างพวกเขาไม่มีทางเป็นไปได้แต่ไหนแต่ไร

กู้จื่อเฟยมองเย้นหว่านแล้วถอนหายใจเบาๆ ทีหนึ่ง

แน่นอนว่าเธอรู้ถึงสิ่งที่พัวพันและความคิดในใจของเย้นหว่าน และเข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมคิดถึงความเป็นไปได้ระหว่างโห้หลีเฉินมากนัก

เธอเพียงคิดว่าแบบนี้น่าเสียดายมาก

......

วันนี้ ตอนที่ใกล้เลิกงาน เย้นหว่านถูกเรียกเข้าไปในห้องทำงานของโห้หลีเฉิน

ตอนที่เธอเข้าไป มองเห็นโห้หลีเฉินกำลังสวมเสื้อคลุมตัวนอก เหมือนเตรียมจะออกไปแล้ว

อย่างนั้นทำไมเรียกเธอเข้ามาเวลานี้?

เย้นหว่านเอ่ยปากด้วยความสงสัย “คุณโห้ คุณเรียกฉันมามีธุระอะไรเหรอ?”

“เลี้ยงข้าวเธอ”