สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1240

"งั้นเรอะ? หยูฉู่สอง คุณคิดจริงๆ เหรอว่าฉันดูถูกคุณ?"

เย้นหว่านมีท่าทีเหยียดหยาม

ทันใดนั้นเธอจับข้อมือของหยูฉู่สอง ก่อนจะพูดปนขำ "ฉันมันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา พาท่านผู้นำตระกูลหยูลงนรก ก็เป็นความสุขของฉัน ชีวิตนี้ก็คุ้มค่าแล้ว"

หยูฉู่สองพลันมีสีหน้าเปลี่ยนไป "คุณหมายความว่ายังไง?"

เขาตื่นตัวได้ถึงความอันตรายถึงขีดสุดจากรอยยิ้มอันเย็นยะเยือกของเย้นหว่าน เขาสะบัดมือของเย้นหว่านออก

"เมื่อเผชิญหน้ากับพลังอันมหาศาลตรงหน้า ลูกเล่นทั้งหลายของนายล้วนไร้สาระ"

เขาผลักเย้นหว่าน ก่อนจะหันกายออกไป

เย้นหว่านเชิดหน้ามอง "น่าเสียดาย ช้าไปแล้ว"

วิ่งไม่ทันแล้ว

ตามมาด้วยเสียงถล่ม เวลาถึงยี่สิบนาทีแล้ว

"บึ้ม!"

เสียงระเบิดดังสนั่น แรงสั่นสะเทือนและแรงอัดระเบิดพวยพุ่งออกมา รอบด้านทรุดตัวลงอย่างรวดเร็ว

ทำให้คนวิ่งหนีไม่ทันหรือตอบสนองทันเลย

"ท่านผู้นำตระกูล!"

ในชั่วพริบตาเดียว ก้อนหินที่ร่วงหล่นทับบนลำตัวของหยูฉู่สอง ทับถมเขา

และสรรพสิ่งรอบด้านดำดิ่งสู่ความมืดมิด

ก่อนที่เย้นหว่านจะหลับตาลง ไร้ความหวาดกลัวและความเจ็บปวด มีแต่ความเสียใจ ไม่ยินยอม.....

เธอใกล้จะจบสิ้นแล้ว ไม่สามารถบอกลาโห้หลีเฉิน

เขาคงจะปลอดภัยดีสินะ?

ต้องอยู่รอดปลอดภัยไปตลอดชีวิตสิถึงจะดี

......

การระเบิดครั้งนี้ระเบิดขุมทรัพย์ของตระกูลหยู ดังสนั่นไปทั่วสารทิศ พื้นสั่นเขาสะเทือน

เย้นเมิ่งมีสีหน้าซีดเซียวพลางคลานบนพื้นอย่างลำบาก เขามองจุดที่ระเบิดอย่างตกตะลึง ชายหนุ่มสูงเจ็ดฟุต ดวงตาแดงก่ำหลั่งน้ำตา

รอบด้านเงียบสนิท

"ติ้ดติ้ดติ้ด"

โทรศัพท์ที่ใช้สำหรับส่งข่าวสารส่งเสียงเตือนข้อความเข้า

เย้นเมิ่งหลุดของจากภวังค์ เขาพลางนึกว่าใครเป็นคนส่งมา เขารีบหยิบมันขึ้นมาดุ

เมื่อมองตัวหนังสือ เบื้องหน้าของเขาค่อยๆ มืดลง โชคทั้งหมด ในเวลานี้ล้วนแปรเปลี่ยนเป็นความสิ้นหวัง

นี้เป็นข้อความแบบตั้งเวลาส่งของเย้นหว่าน

บนนั้นพิมพ์ไว้ว่า เธอกลับไปจริงๆ เป้าหมายคือการลากหยูฉู่สองไปสู่ความพินาศ ทำให้เขาพาผู้อาวุโสรองออกไปอย่างปลอดภัย ให้เขาฉวยโอกาสตอนชุลมุนช่วยคนงานออกจากเหมือง

ห้ามไม่ให้เขาตามหาเธอ เธออยู่จุดศูนย์กลางระเบิด ไม่มีทางรอดกลับมา

เธอให้เขารีบกลับไป ไปบอกที่ตระกูล ใช้ร่างของหยูฉู่สอง โจมตีตระกูลในตอนโกลาหล เปิดเผยความลับของตระกูลหยูออกไป ให้โลกซ้ำเติมพวกเขาด้วยแรงทั้งหมดที่มี

เธอคำนวณทิศทางทั้งหมดของสงครามไว้แล้ว

เธอฝากฝังทุกอย่าง คำพูดสุดท้าย คือการขอโทษ เธออยากให้เย้นเมิ่งกลับไปขอโทษกลุ่มของกงจืออวี

ชีวิตนี้อกตัญญู หากมีโลกหลังความตาย เพื่อตอบแทนคุณที่ให้กำเนิดมา

เย้นเมิ่งกำโทรศัพท์ น้ำตาทำเอาดวงตาพร่าเลือน เขาคลุกคลานร้องไห้อยู่บนพื้น

เรื่องมาถึงจุดจบแล้ว

ยิ่งเสียใจ ล้วนไม่อาจหวนคืนกลับมา

เป็นไปตามที่เย้นหว่านคาดการณ์ไว้ ตระกูลหยูสับสนถึงที่สุด

ท่านผู้นำตระกูลถูกระเบิด เป็นตายไม่อาจทราบ เรื่องของขุมทรัพย์รั่วไหลถึงโลกภายนอก ความมั่งคั่งสุดขีดเผยสู่สายตาผู้คน เมื่อมังกรไร้หัว ฆาตกรนับไม่ถ้วนออกมาผิวน้ำ

ตระกูลเย้นฉวยโอกาสนี้ลงมือ ได้รับชัยชนะครั้งใหญ่

เมื่อตระกูลหยูไม่สงบ ฝั่งทะเลทรายล้วนไม่สงบเช่นกัน ย่อมไม่ได้ระแวดระวังหลัง จึงถูกตระกูลเย้นนำกำลังเสริมบุกโจมตี จนต้องอพยพกันอย่างวุ่นวะวุ่นวาย ทะเลทรายกลับมาอยู่ในการดูแลของตระกูลเย้นอีกครั้งหนึ่ง

ตระกูลเย้นยังคงอยู่ในทะเลทรายเช่นกัน พบว่าป่ายฉีตายไปเสียแล้ว

ขุดพื้นที่ถล่มขึ้นมาใหม่อีกครั้งเช่นกัน ก่อนจะพบเย้นโม่หลินที่ถูกซ่อนอยู่ด้านล่างอย่างราบรื่น