สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1246

สิ่งที่ถังจุ้ยพูด เหมือนกับที่ป่ายฉีคาดเดา เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจนหมดสติ เย้นหว่านดำเนินการตามแผนเดิมด้วยตัวคนเดียว และลากหยูฉู่สองให้ตายไปพร้อมกัน

ถังจุ้ยกำลังตำหนิติโทษตัวเอง ว่าทำไมเขาตอนนั้นถึงไม่ฟื้นตื่นขึ้นมา

จิตใจของป่ายฉีหนักอึ้งราวกับถูกกดทับด้วยก้อนภูเขา รู้ว่านี่ไม่ใช่ความผิดของถังจุ้ย แต่เขาก็ไม่สามารถพูดคำปลอบใจออกมาได้

เขากล่าวขึ้น:"นอกจากจะภาวนาให้เธอยังมีชีวิตอยู่ พวกเราก็ไม่สามารถทำอะไรเพื่อเธอได้"

ถังจุ้ยกุมขมับไว้ เสียใจอย่างสุดซึ้ง

เขาเคยกล่าวไว้ และได้ลงมือทำ จะสละตัวเองเพื่อประโยชน์ส่วนรวม

นี่คือคำปฏิญาณในชีวิตของเขา นี่คือเรื่องที่เขาคิดว่าถูกต้อง แม้แต่เรื่องนี้เขาก็สนับสนุนให้เย้นหว่านไปทำ

แต่ คนเรานั้นย่อมมีความรัก ยิ่งไปกว่านั้นคือความเห็นแก่ตัว

ตอนที่รู้ว่าเย้นหว่านเสียชีวิตไปแล้วนั้น ฉับพลันเขารู้สึกว่าความศรัทธาและท้องฟ้าได้ถล่มทลายลงหมดแล้ว โลกใบนี้มืดมนไร้ซึ่งแสงสว่าง

ผู้หญิงคนนั้น พี่สาวคนนั้น คนที่เดินร่วมทางกับเขาด้วยกันมา

ท่ามกลางความไม่รู้ตัว ทำให้เขาได้หลุดพ้นจากองค์กร และก้าวสู่การมีชีวิตใหม่ เธอตั้งชื่อใหม่ให้กับเขา และเธอได้เป็นเพื่อนกับเขา

เธอคือเพื่อนคนแรกในชีวิตของเขา

แต่เธอ กลับไม่อยู่แล้ว

ความรู้สึกนั้น จู่ ๆ ทำให้ถังจุ้ยรู้สึกว่ายอมที่จะสละส่วนรวม ยอมที่จะทำลายโลกใบนี้ เพื่อให้เธอได้มีชีวิตที่ดี

เขารู้สึกเสียใจ เสียใจที่ตอนนั้นรู้แผนการของเย้นหว่านแล้ว เขาควรจะห้ามเย้นหว่าน

ไม่ควรที่จะคิดไปเองว่าจะสามารถช่วยเธอได้ และไปต่อกรหยูฉู่สองพร้อมกันกับเธอ แต่เขากลับเกิดเรื่องขึ้น และปล่อยให้เย้นหว่านไปเผชิญหน้ากับภัยอันตรายเพียงลำพัง

หลายวันมานี้ อาการบาดเจ็บของถังจุ้ยดีวันดีคืน แต่เขากลับนั่งอยู่อย่างนี้ทั้งวันทั้งคืน มองออกไปนอกหน้าต่าง และไม่รู้ว่ามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร 

ความเจ็บปวดดูเหมือนจะทำลายความตั้งใจทั้งหมด

ทำให้เขาท้อแท้ใจ

เมื่อป่ายฉีเข้าใจความเป็นมาของเรื่องราว หลังจากผ่านไปสักพัก เขาถึงได้ระงับความทรมานที่แปรปรวนในจิตใจลงไปได้

จากนั้นเอ่ยปากกล่าวว่า :"เรื่องขององค์กร นายรู้มามากน้อยแค่ไหน วันนั้นหลังจากที่แยกย้ายกับผมที่องค์กรแล้ว หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นกับพวกนาย"

"เรื่องที่นายรู้มา จงบอกกับผมทั้งหมด"

ถังจุ้ยยังคงกุมหน้าไว้ ไม่ได้เงยหน้าแต่อย่างใด น้ำเสียงแหบแห้งสุดขีด

"คุณอยากจะรู้เรื่องเหล่านี้ไปทำไม"

ป่ายฉี:"โห้หลีเฉินถูกจับตัวไป ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน แรบบิทก็กึ่งเจ้าหญิงนิทรา ยังหาวิธีที่รักษาเธอไม่ได้ เรื่องเหล่านี้ต้องการให้ผมไปจัดการ อย่างน้อย......"

"ก่อนที่เย้นหว่านจะกลับมา ผมอยากจะช่วยเธอดูแลคนที่เธอเป็นห่วง"

ถังจุ้ยเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ สายตามองป่ายฉีอย่างมึนงงสับสน

ช่วยเย้นหว่านดูแลคนที่เธอเป็นห่วง?

จิตใจที่เต็มไปด้วยความมืดมนค่อยๆปั่นป่วนขึ้น ในหัวสมองนึกถึงความรักและความเอาใจใส่ที่เย้นหว่านมีต่อแรบบิท

คิดถึงเด็กน้อยที่เขาทอดทิ้งและทำร้ายก่อนหน้านี้

"คุณอยากรู้อะไร ผมจะบอกคุณให้หมด" ถังจุ้ยเปิดปาก

เขาบอกเรื่องที่เขารู้ เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดอย่างละเอียดให้กับป่ายฉี

สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ในตอนนี้ ก็คือการให้การร่วมมือกับป่ายฉีไปดูแลคนที่เย้นหว่านเป็นห่วงเป็นใย

เขาอยากให้เด็กสาวน้อยคนนั้นอาการดีขึ้นให้โดยเร็ว เขาอยากจะไปเยี่ยมเธอ

ป่ายฉีฟังถังจุ้ยเล่าจนจบ ในที่สุดก็เกิดแนวทางความคิดที่ชัดเจนขึ้น

"คนในองค์กร ไม่เพียงมีแต่ลูกพี่ใหญ่อย่างเจมส์ ยังมีฝู้ยวน"

"ตอนที่ฆ่าล้างโคตรตระกูลหยูนั้น ฝู้ยวนไม่อยู่ ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าหายตัวไปไหน แต่ในเมื่อมีคนสามารถจับตัวโห้หลีเฉินไป ฝู้ยวนกับเจมส์ก็ต้องหนีไปแล้วอย่างแน่นอน"

"หากว่าผมเดาไม่ผิด โห้หลีเฉินนั้นน่าจะถูกฝู้ยวนจับตัวไป และซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักที่"

ถังจุ้ยพยักหน้า "มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นแบบนี้ แต่ว่าเจมส์เป็นเจ้าแห่งการหลบซ่อน เป็นผู้นำในหมู่สายลับ หากเขาต้องการหลบซ่อน ก็แทบจะไม่มีใครมีความสามารถที่จะค้นหาเจอเขาได้"

หาพวกเขาไม่เจอ ก็หาตัวโห้หลีเฉินไม่เจอ