พอเย้นหว่านกลับมา เก่อหรูซวนกลายเป็นตัวตลก
ผู้คนทั่วโลกต่างพากันเยาะเย้ยที่เธอไม่ประเมินกำลังความสามารถของตัวเอง เมื่อก่อนเธอสามารถยืนเคียงข้างโห้หลีเฉินอย่างหน้าชื่นตาบานแค่ไหน ตอนนี้ก็น่าอับอายมากแค่นั้น
ไม่เพียงแค่ความคิดเห็นในอินเทอร์เน็ตเท่านั้น แม้แต่ในบริษัทก็มีการพูดคุยกันเป็นจำนวนมาก
แววตาของหลายคนตอนมองเก่อหรูซวนก็เปลี่ยนไป ถึงแม้เธอจะเป็นหัวหน้าเลขา มีอำนาจระดับสูงกว่า แต่ก็หนีไม่พ้นตกเป็นที่นินทา
พนักงานที่เคยเคารพเธอ คอยพูดประจบประแจงเธอ ตอนนี้กลับเก็บอาการ และพยายามตีตัวออกหากอย่างเห็นได้ชัด
ชื่อเสียงของเก่อหรูซวนในบริษัท ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง
ในใจเธอเคียดแค้นจนแทบจะบ้าตาย แต่ความเป็นมืออาชีพที่ยอดเยี่ยมของเธอ ทำให้เธอไม่แสดงสีหน้าใดๆ ออกมาเลย เธอยังคงดูเคร่งครัดและจริงจังเหมือนเดิม และทำงานทุกอย่างตามปกติ
เหมือนเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ถึงแม้เพื่อนร่วมงานจะแอบซุบซิบนินทากัน แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อหน้าเธอ ไม่แม้แต่จะแสดงสีหน้าใดๆ ออกมา บนใบหน้ายังคงสงบนิ่ง
และความสงบทั้งหมด ก็พังทลายลงตอนที่เย้นหว่านมาถึงที่บริษัท
ตอนเวลาบ่ายสองโมงครึ่ง เป็นช่วงเวลาทำงานหลังพักเที่ยงพอดี พวกพนักงานกำลังเดินเข้ามาในบริษัทอย่างไม่ขาดสาย
เป็นช่วงที่ผู้คนเดินเข้าออกบริษัทเยอะที่สุด
ในเวลานี้เอง รถโรลส์-รอยซ์หยุดจอดลงที่ประตูทางเข้าหลักของบริษัท คนขับเปิดประตู ก่อนที่โห้หลีเฉินจะเดินลงมา
โดยปกติ รถของท่านประธานจะเข้าไปจอดอยู่ในโรงรถ แล้วขึ้นลิฟต์ VIP ตรงขึ้นไปที่ห้องทำงานเลย
ไม่ค่อยเห็นรถมาจอดหน้าบริษัทแบบนี้
ผู้คนต่างให้ความสนใจทันที พวกเขาต่างก็เฝ้ามองดูความหล่อเหลาและสง่าผ่าเผยของท่านประธาน
สิ่งที่ทำให้พวกเขาฮือฮามากที่สุดคือ เหตุการณ์หลังจากนั้น
โห้หลีเฉินเดินไปที่อีกด้านหนึ่งของประตูรถ แล้วเปิดประตูด้วยตัวเอง แล้วยื่นมือออกไปอย่างสุภาพบุรุษ เชื้อเชิญคนที่อยู่ข้างในให้ลงมาจากรถ
ไม่มีใครเคยได้รับเกียรติถึงขนาดนี้มาก่อน
มีแค่เธอเพียงคนเดียวเท่านั้น
มือบางขาวเรียวยาววางลงบนฝ่ามือของโห้หลีเฉิน เย้นหว่านใส่รองเท้าส้นสูงสูงเดินลงมาจากรถพร้อมรอยยิ้มหวานที่มุมปากของเธอ ภายใต้สายตาตกตะลึงของทุกคน
จากนั้น เธอก็ควงแขนของโห้หลีเฉิน แล้วเดินเคียงข้างกัน เข้าบริษัทไป
หนุ่มหล่อและสาวสวย สะดุดตาทุกคน
โห้หลีเฉินพาเย้นหว่านมาที่บริษัท เป็นเรื่องที่ทุกคนต่างก็คาดเดากันไว้แล้ว เพราะช่วงเที่ยงเพิ่งมีข่าวออกมา ว่าโห้หลีเฉินพาเย้นหว่านไปกินข้าวกันที่ร้านอาหารดัง
ตอนนี้พามาที่บริษัท...
ดูท่าคงจะเป็นเพราะทั้งสองคนแยกจากกันไปนาน คงทำใจห่างกันไม่ได้
แต่ว่าภรรยาของประธานมาที่บริษัทด้วยความอลังการแบบนี้ แล้วเก่อหรูซวน จะมีสีหน้ายังไง?
มีหลายคนที่มองมาด้วยแววตาอิจฉา แต่ในขณะเดียวกันก็มีความคิดอยากจะดูเรื่องสนุกแฝงอยู่ด้วย
ภายใต้สายตาของทุกคน โห้หลีเฉินกับเย้นหว่านเดินเข้าบริษัท แล้วขึ้นลิฟต์ VIPไป
พนักงานที่ยืนมองดู จึงเริ่มแยกย้ายกันไป แล้วพากันพูดซุบซิบเรื่องนี้
"คุณเย้นหว่านสวยกว่าที่ฉันเคยเห็นในข่าวอีก แล้วดูจะใจดีมากด้วย เธอเหมาะสมที่เป็นคุณหนูของตระกูลเย้น ที่เกิดตระกูลที่มีชื่อเสียง"
"มีเพียงเธอเท่านั้นที่มีคุณสมบัติที่จะยืนเคียงข้างท่านประธาน ทั้งสองดูไม่มีใครด้อยกว่าใคร แบบนี้เขาถึงจะเรียกว่าคู่ที่สวรรค์ประทาน เหมาะสมกันมากจริงๆ"
"ใช่ พอเทียบกันแล้วเก่อหรูซวนไม่มีอะไรสู้ได้เลยสักนิด อย่าว่าแต่รูปร่างหน้าตาเลย แม้แต่บุคลิก ความสง่างามก็เทียบภรรยาของท่านประธานไม่ได้เลยสักนิด พออยู่ต่อหน้าภรรยาของท่านประธาน เก่อหรูซวนก็เป็นได้แค่เลขาจริงๆ"
"ตอนนี้ตัวจริงกลับมาแล้ว มาดูกันว่าเก่อหรูซวนจะเชิดหน้าอยู่ได้อีกนานแค่ไหน"
ในช่วงสองปีที่ผ่านมาเก่อหรูซวนได้รับความสำคัญ เพราะความสามารถที่โดดเด่นของเธอ ขั้นตอนการทำงานของเธอเด็ดขาด ทำให้ใครหลายคนไม่พอใจ และมีหลายคนที่ไม่ชอบเธอ
ทุกคนรอดูเรื่องสนุก ไม่ได้มีแค่คนสองคน
......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...