จงใจพูดว่าเธอทนไม่ได้ เพื่อบ่งบอกว่าเธอเป็นคนใจแคบสินะ?
เย้นหว่านไม่สนใจการโต้กลับของเก่อหรูซวน ในเมื่อเธอแสดงท่าทางอย่างชัดเจนว่าเป็นศัตรูกับเก่อหรูซวน เธอจึงไม่กลัวที่จะถูกตั้งฉายาว่าเป็นผู้หญิงที่ขี้หึงใจแคบ
เธอจะใช้เก่อหรูซวนเป็นเคสตัวอย่าง เพื่อให้ผู้หญิงทั่วโลกที่อยากจะครอบครองโห้หลีเฉินได้เห็น ว่าผู้ชายของเธอ เย้นหว่านคนนี้ ห้ามใครคิดจะมาแต่ต้อง
เย้นหว่านหันความสนใจไปที่เลขาหลิวแล้วพูดว่า "เรื่องเปลี่ยนคอมพิวเตอร์ ยกให้คุณเป็นคนจัดการก็แล้วกัน"
พอมาก็มอบหมายงานให้เธอทันที อย่างน้อย ก็แสดงว่าความประทับใจแรกเป็นไปได้ดี
เลขาหลิวรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก และรับปากหลายครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะจัดการให้เรียบร้อย
เย้นหว่านพูดเสริมอีกประโยค "ไปหาคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่มาให้ฉันด้วยนะคะ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ทั้งหมดให้ติดตั้งเหมือนของท่านประธานทั้งหมด"
คอมพิวเตอร์ของท่านประธาน คืออุปกรณ์และโปรแกรมที่ระดับสูงที่สุดในบริษัท อีกอย่างต้องจองด้วย
เลขาหลิวรู้สึกอายเล็กน้อย แต่พอมาคิดดูใหม่ ท่านประธานรักภรรยามากขนาดนั้น อะไรก็ให้เธอได้ อย่าว่าแต่เรื่องคอมพิวเตอร์เลย
เธอคิดได้แบบนั้น ก็พูดขึ้นมาว่า "ได้ค่ะ ฉันจะทำให้เรียบร้อยทุกเรื่องค่ะ"
"อืม ไม่เลว ถ้าจัดการเรียบร้อยจะไม่ไล่เธอออก"
เย้นหว่านตบไหล่เลขาหลิวด้วยรอยยิ้ม ถ้าจับตามองมากเกินไป จะทำให้คนอื่นเกลียดเอาได้
คนอื่นก็สั่นเริ่มมีความคิดในใจ
เลขาหลิวรีบไปยกคอมพิวเตอร์มา เย้นหว่านมองไปที่เก่อหรูซวนอีกครั้ง
"เลขาเก่อ มัวยืนทำอะไรอยู่ รีบย้ายของพวกนี้ออกไปเร็วเข้า อย่าวางไว้บนโต๊ะทำงานของฉันมันขัดตาไม่รู้เหรอคะ"
เก่อหรูซวนหายใจเข้าลึก พยายามกลั้นอารมณ์ แล้วเดินไปเก็บของ
เธอเดินไปที่ข้างโต๊ะ และไม่ต้องดู เธอก็รู้ว่าสายตาของเลขาคนอื่นๆ ที่มองเธอ เต็มไปด้วยความดูถูกและสะอกสะใจ
นี่เป็นความอัปยศชัดๆ
เธอยกคอมพิวเตอร์ แล้วนิ้วมือที่จับขอบคอมพิวเตอร์บีบแน่น เหมือนจะบีบหน้าจอให้แตกกระจาย
เย้นหว่านนั่งสบายอยู่บนเก้าอี้หมุน ยังไม่ถึงสองนาที ก็เริ่มเร่งเธอ
"เร็วเข้า ยืดยาดแบบนี้ทำให้ฉันเสียเวลาทำงานนะ เลขาเก่อ ฉันเริ่มสงสัยประสิทธิภาพในการทำงานของคุณแล้วจริงๆ"
"ตอนนี้บริษัทยังไม่ติดอันดับโลกเลย คงเป็นเพราะความไร้ประสิทธิภาพของคุณสินะ?"
พอเก่อหรูซวนได้ยินแบบนี้ แฟ้มที่เธอจับอยู่ก็เกือบจะหลุดลงบนพื้น
เธอแค้นจนจุกอก เมื่อวานนี้ ขอแค่ได้เซ็นสัญญากับฟีเจ๊กมอน บริษัทก็สามารถเข้าสู่ตำแหน่งที่มีสูงสุดของโลกทันที และเพราะถูกขัดขวาง เย้นหว่านเองไม่ใช่หรือไงที่ทำลายทั้งหมดไป
ตอนนี้ตัวต้นเหตุอย่างเธอ กลับมาตำหนิว่าตนเองไร้ความสามารถ เป็นภาระของบริษัท
คำพูดบิดเบือนข้อเท็จจริงแบบนี้ เธอยังกล้าพูดออกมาอีก
เก่อหรูซวนระงับความโกรธของเธอ มองหน้าเย้นหว่าน แต่ไม่พูดอะไร แล้วถามกลับ
"คุณเย้นคะ ฉันขอเตือนสติคุณนะคะ ว่าตอนนี้เป็นเวลาชายามบ่ายของท่านประธาน คุณทำเป็นไหมคะ หรือจะให้ฉันชี้แนะให้คุณ"
ให้เธอชี้แนะ เพื่อแสดงว่าเธอรู้ใจโห้หลีเฉินมากกว่าหรือไง?
เย้นหว่านเหลือบมองเธออย่างดูถูก ก่อนจะยืนขึ้น "รีบไปเก็บของเถอะ ไม่มีความสามารถ แล้วยังจะมีหน้ามาสนใจเรื่องอื่นอีก"
เก่อหรูซวนแทบอยากขยี้แฟ้มเอกสารทิ้ง บนใบหน้าของเธอยกยิ้มออกมาอย่างยากลำบาก แล้วกัดฟันพูด "ครัวอยู่ตรงนั้นค่ะ เชิญ"
เย้นหว่านไม่ได้เดินไปที่ห้องครัว แต่เดินไปตรงหน้าเก่อหรูซวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...