สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1281

เลขาหลิวบอก "เรื่องแบบนี้ฉันเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง งั้นต้องเรียกเลขาเก่อมอบให้แล้วล่ะ"

ให้เลขาเก่อมอบอำนาจของเธอให้แก่เย้นหว่าน ฟังดูเป็นวิธีที่เป็นไปได้

ดังนั้นเย้นหว่านจึงหมุนเก้าอี้ หันไปยังมุมที่เก่อหรูซวนอยู่

เอ่ยเสียงดังชัดเจน "เก่อหรูซวน ฉันต้องการอำนาจของคุณ"

ดวงตาลึกลงไปของเก่อหรูซวนทะมึนลง "ตอนนี้งานที่ฉันรับผิดชอบมีมากเป็นพิเศษ เกี่ยวกับการดำเนินงานโดยรวมของบริษัท เรื่องพวกนี้คุณไม่รู้เรื่อง จะมอบให้คุณก็คงไม่สะดวก"

"ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าเลขา คุณเป็นเพียงลูกน้องของฉัน ฉันสั่งให้คุณมอบอำนาจมาให้ คุณก็ต้องให้" เย้นหว่านเอ่ยด้วยท่าทีวางอำนาจ

เก่อหรูซวนรำคาญเมื่อเห็นท่าทางของเย้นหว่าน แต่ก็ตอบโต้กลับไม่ได้ ทำได้เพียงอดทนเอาไว้ เอ่ย "นี่เป็นอำนาจที่ท่านประธานมอบให้ฉัน ฉันก็ไม่มีอำนาจไปยกให้คนอื่น"

"ที่แท้ก็สามีฉันมอบให้หรอกงั้นหรือ" เย้นหว่านเอ่ยเสียงดัง ลุกขึ้นยืน "งั้นฉันไปบอกให้เขาเปลี่ยนให้ก็ได้"

เก่อหรูซวนเคยเห็นการกระทำของเย้นหว่านไปแล้วเมื่อวาน หากโห้หลีเฉินไม่ให้ในสิ่งที่เธอต้องการ เธอก็จะโวยวายร้องไห้จะกลับบ้าน สิ่งนี้ทำให้โห้หลีเฉินต้องปวดขมับ ไม่นานก็ต้องยอมตามใจเธอ

เรื่องระบบอำนาจในบริษัท แน่นอนว่าความสัมพันธ์นั้นสำคัญ แต่เธอกลับไม่หลับรับรอง ว่าโห้หลีเฉินจะให้อำนาจออกคำสั่งต่อเย้นหว่าน

เธอจะเสี่ยงเรื่องนี้ไม่ได้

เก่อหรูซวนรีบเอ่ย "เรื่องอำนาจอันดับสองในบริษัทนั้นมีความเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกัน ไม่ใช่ว่าท่านประธานคิดอยากจะเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้ ต้องเป็นที่ยอมรับของคณะผู้บริหารจึงจะได้นะคะ"

"หากคุณยังดึงดันจะให้ท่านประธานเปลี่ยนให้ได้ เกรงว่าคงไม่เป็นผลดีต่อการบริหาร หากตอนนั้นพวกเขาโวยวายขึ้นมา คงจะเสียไปถึงท่านประธานและบริษัทอีกด้วย"

"คุณนาย หากคุณเอาแต่ในแบบนี้ คิดจะให้ประธานและบริษัทล่มจำหรือคะ"

เท้าของเย้นหว่านหยุดชะงัก

เรื่องนี้ต่างจากเรื่องหักหน้าทั่วไป เธอเอาแต่ใจโวยวาย เพื่อต้องการให้โห้หลีเฉินเอาอกเอาใจ

เรื่องนี้มีผลกระทบถึงลูกค้า รวมทั้งบริษัท เก่อหรูซวนสามารถเอาหัวข้อนี้มาอ้างและร่วมมือกับผู้ถือหุ้นทั้งหมดเพื่อโจมตีเธอได้

แม้โห้หลีเฉินจะปกป้องเธอได้ แต่เย้นหว่านก็ไม่ต้องการเอาเรื่องนี้ไปสร้างความลำบากให้สามีของตน

เธอคิดอยู่ชั่วครู่ หันกลับมามองเก่อหรูซวน รอยยิ้มเรียบนิ่งและเฉียบคมปรากฏขึ้น "ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็เปิดประชุมผู้ถือหุ้นกันเถอะ"

เก่อหรูซวนตกใจจนเกือบรักษาท่าทีเอาไว้ไม่ได้ "เย้นหว่านคุณบ้าไปแล้วเหรอ จะเรียกรวมผู้ถือหุ้นทุกคนเพื่อเรื่องเล็กน้อยของคุณคนเดียวเนี่ยนะ ถึงแม้คุณจะเป็นภรรยาของท่านประธาน แต่จะมาเล่นอะไรไร้สาระแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ"

"ใครบอกว่าฉันทำเรื่องไร้สาระกันล่ะ"

เย้นหว่านยิ้ม "อีกสักพักจะมีการประชุมใหม่ไม่ใช่หรือ ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ต่างก็อยู่ใช่ไหม พอดีเลย ฉันจะพูดมันในการประชุมครั้งนี้เลย"

เก่อหรูซวนขมวดคิ้ว "อีกหน่อยเขาจะประชุมเรื่องสำคัญ มีการวางกำหนดการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว"

"เมื่อคุยเรื่องสำคัญเสร็จแล้ว เรื่องรองลงมาก็คุยเรื่องอำนาจบ้าง ทำไมจะไม่ได้" เย้นหว่านเชิดหน้า ท่าทางเย่อหยิ่ง "ภรรยาท่านประธานจะไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเข้ามายุ่งกับผู้ถือหุ้นเลยหรืออย่างไร"

เก่อหรูซวนพลันอ้ำอึ้ง ราวกับพูดอะไรไม่ออก

แน่นอนว่าภรรยาท่านประธานมีสิทธิ์ แถมยังมีคนอีกมากมายคอยถือหางเธออีก

แต่ นี่มันก็เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งก็เท่านั้นล่ะ

ดวงตาของเก่อหรูซวนทะมึน ในเมื่อเย้นหว่านอยากเข้าไปร่วมในการประชุมผู้ถือหุ้นครั้งนี้มาก งั้นเธอก็จะให้หล่อนได้สมหวัง ให้เย้นหว่านได้รู้ว่าบริษัทไม่ใช่ที่ที่หล่อนจะเอาสิทธิ์ของการเป็นภรรยาท่านประธานมาใช้ไร้สาระได้

ถึงตอนนั้นเย้นหว่านจะต้องถูกหักหน้าต่อหน้าผู้ถือหุ้นทั้งหลาย หล่อนก็จะถูกกดหัวเอาไว้ สำหรับเก่อหรูซวนแล้ว ทำไมจะไม่ใช่เรื่องดีกันล่ะ

เมื่อคิดอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว เก่อหรูซวนจึงเอ่ยปาก "ในเมื่อคุณต้องการจะเข้าร่วมการประชุมผู้ถือหุ้นครั้งนี้ ฉันก็จะจัดการให้ค่ะ"

เย้นหว่านพยักหน้า หมุนเก้าอี้หันกลับไปอีกครั้ง

เก่อหรูซวนมองแผ่นหลังของหล่อน ดวงตาวาววับ เย็นเยียบราวกับมีน้ำแข็งพาดผ่าน