หลังจากที่ผู้หญิงตั้งใจไปก่อเรื่องวุ่นวายแล้ว ทุกคนก็ต่างรู้กันว่าเย้นหว่านใช้โอกาสเปลี่ยนเสื้อ ไปอยู่กับชายหนุ่ม
ดังนั้น กลุ่มที่ออกมาจับชู้เพื่อโห้หลีเฉิน ก็พุ่งไปที่ห้องนั้นด้วยแรงอาฆาต
โห้หลีเฉินยังคงเงียบหน้าตึงเครียด ไม่พูดอะไร เขารีบเดินไปที่ห้องนั้นโดยเร็ว
ผู้คนเห็นท่าทีเขาแล้ว ก็ต่างรู้สึกว่าโห้หลีเฉินโกรธเพราะภรรยามีชู้ เขามีสีหน้าบึ้งตึงและเย็นชามาก ไปถึงแล้วคงได้ฆ่าเย้นหว่านกับมือแน่
พวกเขาก็ต่างคิดว่าสองสามีภรรยาคู่นี้ห่างกันสามปีแล้วกลับมาเจอกันอีกครั้ง พวกเขาพลอดรักกันแค่ภายนอกจริงๆ เย้นหว่านไม่ใช่ผู้หญิงดีอะไรเลย
สามปีที่หายตัวไป ไม่รู้ว่าสวมเขาให้โห้หลีเฉินเท่าไหร่แล้ว
"คุณโห้ไม่ต้องเสียใจไปหรอกค่ะ เย้นหว่านทำเรื่องแบบนี้ หล่อนไม่สมควรได้ความรักของคุณไปเลย"
"นั่นสิๆ หล่อนไม่คู่ควรกับคุณเลย และไม่คู่ควรกับที่คุณรอหล่อนมาสามปีด้วยค่ะ"
"เดี๋ยวจับได้ว่าเธอมีชู้แล้ว ก็ควรหย่ากับเธอเลยนะคะ!"
พวกเขาพูดไปและปลอบใจโห้หลีเฉินไปด้วย
ฟีเจ๊กมอนเดินนำขบวน เขาได้ยินคนพวกนั้นพูดแบบนี้ แววตาก็ดูได้ใจอย่างมาก
เขาพูดขึ้นอย่างไม่จริงใจว่า "ทุกคนอย่าเพิ่งพูดกันเลย ถ้าเกิดเป็นเรื่องเข้าใจผิดล่ะ? ต้องไปดูที่ห้องก่อนถึงจะรู้"
โห้หลีเฉินทำหน้าบึ้งตึง ไม่สนใจที่พวกเขาพูด แล้วก็เดินไปด้านหน้าอย่างเร็ว
รอบตัวเขาเต็มไปด้วยก้อนเมฆสีดำปกคลุมอยู่
ผู้หญิงพาพวกเขาไปยังหน้าห้องหนึ่ง แล้วชี้ไปข้างหน้าอย่างกล้าๆกลัวๆ "ด้านในเลยค่ะ ตอนแรกฉันมาส่งเสื้อให้คุณนายโห้ แต่ไม่คิดว่าพอเปิดประตูเข้าไปจะเห็นภาพชายหญิงสองคนนัวเนียกัน ฉันตกใจจนรีบวิ่งออกมาเลยค่ะ......"
"จับชู้คาเตียงเลย ไป! ไปจับพวกเขากัน!"
ผู้คนต่างพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ ยิ่งไปกว่านั้นยังมีนักข่าวตามมาอีก พวกเขาอยากเข้าไปถ่ายในห้องเร็วๆแล้วล่ะ
ตอนนี้โห้หลีเฉินโด่งดังกว่าซูเปอร์สตาร์อีก ถ้าข่าวของเขาออกมา ยิ่งเป็นข่าวที่เขาถูกสวมเขาอีก ประเด็นนี้ต้องขึ้นข่าวหน้าหนึ่งแน่นอน
ใครถ่ายได้ต้องได้เงินดีแน่
ฟีเจ๊กมอนเอาการ์ดห้องจากมือผู้หญิงคนนั้นมา แล้วก็มองโห้หลีเฉินอย่างลำบากใจ จากนั้นก็พูดว่า:
"คุณโห้ เรื่องนี้ยังไงก็เป็นเรื่องของภรรยาคุณ ถ้าทุกคนเข้าไปแล้ว เห็นคุณผู้หญิงไม่ใส่เสื้อผ้า คงจะไม่น่าดูเท่าไหร่ คุณว่า คุณเข้าไปคนเดียวก่อนดีไหม?"
เขาพิจารณาเพื่อรักษาหน้าของโห้หลีเฉินไว้
แม้ผู้คนอยากเห็นกับตา แต่ถึงเวลาแล้ว ก็ไม่กล้าพูดเสนอแนะอะไร ต่างก็รอโห้หลีเฉินตัดสินใจ
โห้หลีเฉินมองฟีเจ๊กมอนด้วยแววตาเย็นชา ถ้าไม่อยากทำให้เรื่องนี้อึดอัด เขาคงไม่พาคนมากมายมารอเต็มหน้าห้องหรอก เพิ่งพูดคำนี้ออกมามันดูปลอมมากเลยนะ
ตอนนี้ถ้าเขาจะเข้าไปคนเดียว ชื่อเสียงของเย้นหว่านก็คงเสียหายกันพอดี
โห้หลีเฉินไม่ได้รับการ์ดห้องไว้ เขาพูดอย่างเย็นชาว่า: "เปิดประตู"
ฟีเจ๊กมอนทำท่าเข้าใจ แล้วก็พูดเสียงพอดีๆว่า:
"นั่นสิ คุณโห้ออกจะร่ำรวย แม้จะฟ้องหย่ากัน เรื่องแบ่งมรดกก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย มีหลักฐานจับชู้ได้ ถึงเวลาฟ้องร้องแบ่งมรดก ก็จะได้ง่ายหน่อย"
ผู้คนต่างเห็นด้วยกับคำพูดของฟีเจ๊กมอน
"เย้นหว่านนอกใจ ยังกล้ามาแบ่งมรดกกับคุณโห้อีกเหรอ? หล่อนออกไปตัวเปล่าน่ะ ถูกแล้ว"
"นั่นสิๆ ตอนนี้บริษัท ตี้เหา จำกัด ไม่ใช่โห้ถิงกรุ๊ปเหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่เป็นบริษัทใหม่ ไม่เกี่ยวข้องกับเย้นหว่านเลยสักนิด หล่อนไม่มีสิทธิ์แบ่งอะไรทั้งนั้น"
ผู้คนแสดงความเห็นกันต่างๆนานา ต่างก็คิดเรื่องการหย่าของโห้หลีเฉินไว้เสร็จสรรพแล้ว
แล้วยังขนานนามเย้นหว่านว่าเป็นหญิงกาลกิณีทำเรื่องบัดสีบัดเถลิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...