สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1306

"มันสุกเกินไป"

โห้หลีเฉินก็เลยหยิบอีกไม้ขึ้นมาทาน มันสุกเกินไปจริงๆด้วย

รสนิยมการทานของเขานั้นสูงมาโดยตลอด และไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้เย้นหว่านทานของพวกนี้ เขายกมือขึ้นแล้วก็โยนทั้งจานทิ้ง "ผมจะย่างใหม่"

เย้นหว่านยิ้ม "อืม คุณโห้สู้ๆ"

หลังจากนั้นไม่นาน โห้หลีเฉินก็เอามาให้เย้นหว่านชิมอีกครั้ง

เขามองไปที่เธอด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย "ลองดูสิ"

เย้นหว่านชิมอีกที ก่อนจะพูดว่า "มันแห้งเกินไป"

"ผมจะไปทำใหม่"

"มันนิ่มเกินไป ความร้อนไม่เพียงพอ"

"ผมจะไปทำใหม่"

"มันจืดเกินไป รสชาติไม่เพียงพอ"

"ผมจะไปทำใหม่"

"มันเผ็ดเกินไป"

"ผมจะไปทำใหม่"

"มันเผ็ดไม่พอ"

......

ใช้เวลาไป 3-4 ชั่วโมง ทั้งสองคนก็มีบทสนทนาเพียงแค่เท่านี้

จนกระทั่งฝ่ามืดสนิท เป็นเวลาห้าทุ่ม

เย้นหว่านทานบาร์บีคิวเสียบไม้ที่อยู่ในมือ เธอพูดชื่นชมด้วยแววตาที่เปล่งประกาย "มันอร่อยมาก สมบูรณ์แบบมากๆ คุณโห้ คุณยอดเยี่ยมมาก"

ในขณะที่เธอพูด เธอก็โน้มตัวเข้ามา ปากเล็กๆ ที่มันเยิ้มของเธอ จูบลงบนใบหน้าของเธอ

โห้หลีเฉินรู้สึกประหลาดใจ เป็นเรื่องยากมากที่เย้นหว่านจะเป็นคนจูบเขาก่อน

แม้ว่าใบหน้าของเขาจะมันเยิ้ม แต่ปากเล็กๆ ก็ยังอ่อนนุ่มและดึงดูดใจเขาได้เสมอ จูบนี้ มันทำให้ความเหนื่อยล้าจากการที่ย่างมาเป็นเวลากว่า 3-4 ชั่วโมงหายไปในทันที

เขาอารมณ์ดีจึงไปย่างให้เธออีกเยอะแยะมากมาย

ทุกอย่างวางอยู่บนโต๊ะ พวกเขาทั้งสองก็ทานด้วยกัน

เย้นหว่านทานทีละไม้ ทานจนเธอรู้สึกพอใจ เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณโห้ รสชาติที่คุณย่างออกมาในตอนนี้ มันอร่อยกว่าพวกเชฟนานาชาติอีก ในอนาคตคุณอยากลองเปลี่ยนงานมาเป็นเชฟย่างบาร์บีคิวไหม?"

โห้หลีเฉินเลิกคิ้วและมองไปที่เธอ "เชฟย่างบาร์บีคิว? ย่างให้คนอื่นทานเหรอ?"

"ไม่ได้หรอก" เย้นหว่านปฏิเสธโดยทันที "คุณย่างให้ฉันทานได้แค่คนเดียว ฉันจะซื้อคุณด้วยเงินเดือนสูงๆ"

"ได้สิ งั้นผมจะเป็นเชฟบาร์บีคิวสุดพิเศษสำหรับคุณ ผมจะให้คุณจ่ายเงินเดือนให้ผมและเลี้ยงดูผม"

โห้หลีเฉินลูบผมของเย้นหว่านด้วยความรัก

คำพูดที่ติดตลก คิดไม่ถึงเลย การกระทำครั้งนั้น มันจะทำให้มาถึงจุดนี้ได้ และคำพูดของเย้นหว่าน ก็ได้กลายเป็นจริงในไม่ช้า

หลังจากที่ทั้งสองทานบาร์บีคิวกันแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว พวกเขาก็เลยกลับไปที่โรงแรมด้วยกัน

ทันทีที่เข้าไป เย้นหว่านก็ผลักโห้หลีเฉินให้ไปอาบน้ำด้วยความรังเกียจ

"กลิ่นควันมันเหม็นไปทั้งตัว รีบอาบน้ำแล้วรีบออกมา"

โห้หลีเฉินจ้องไปที่เธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง "บนตัวคุณก็มีกลิ่นควันเหม็นไปทั้งตัว ไม่งั้นไปอาบน้ำพร้อมกับผมไหม? คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ผมนวดให้คุณได้ด้วยนะ"

เป็นการนวดแบบธรรมดาใช่ไหม?

เย้นหว่านจ้องไปที่เขาสาย "คุณโห้ คุณยุ่งกับการย่างมา 3-4 ชั่วโมงแล้ว คุณต่างหากที่เป็นคนที่เหนื่อยที่สุด ฉันจะเป็นคนที่ไร้น้ำใจ และปล่อยให้คุณนวดให้ฉันได้ยังไงกัน พอแล้ว รีบไปอาบน้ำเถอะ"

ในขณะที่พูด เย้นหว่านก็ค่อยๆ ถอดเสื้อสูทออกให้เขา จากนั้นก็เอาไปแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้า

โห้หลีเฉินไม่รีบร้อน ค่ำคืนนี้อีกยาวนาน อยู่ด้วยกันแบบนี้ ยังไงเขาก็มีโอกาสจัดการกับเธอได้

"ผมอาบน้ำไม่นาน คุณรอผมก่อนนะ"

โห้หลีเฉินเดินเข้าไปในห้องน้ำ

เมื่อได้ยินเสียงน้ำไหลดังขึ้น รอยยิ้มบนใบหน้าของเย้นหว่านก็ค่อยๆ หายไป

ใบหน้าเล็กๆ ของเธอดูตึงเครียดมาก มันดูเป็นกังวลจนอธิบายไม่ถูก

เธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าอย่างเงียบๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกจากเสื้อคลุมของโห้หลีเฉิน

เมื่อเปิดออก ก็มีข้อความและสายที่ไม่ได้รับนับไม่ถ้วน

ก่อนไปเล่นน้ำทะเล เขาได้วางมือถือไว้ในห้องเก็บของ แล้วก็ได้ปิดเสียง หลังจากกินเล่นเสร็จ เย้นหว่านก็เร่งเขาให้ไปทานข้าว และปล่อยให้โห้หลีเฉินย่างบาร์บีคิวทั้งคืน จนถึงในขณะนี้เขายังไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย

เขาก็ไม่รู้ว่ามีสายโทรเข้ามาหาเขาหลายร้อยสาย