สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1310

หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง เว่ยชีก็ออกมาจากบริษัท เขายืนอยู่ตรงหน้าเย้นหว่าน

เขามองดูหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเจ็บปวด น้ำเสียงของเขาฟังดูราบเรียบ "คุณนาย ตอนกลางคืนมันหนาว ผมไปส่งคุณกลับบ้านก่อนดีกว่านะครับ"

ในขณะที่พูด เย้นหว่านก็เดินตรงไปทางบริษัท

เว่ยชีตกใจมาก เขารีบพูดห้ามปรามเธอ "คุณนาย ตอนนี้คนในบริษัท ต่างก็เห็นคุณเป็นศัตรู ถ้าคุณเข้าไปมันจะอันตรายมาก และมันเป็นเรื่องยากมากที่จะห้ามไม่ให้พวกเขาทำร้ายคุณ"

"ถ้าเกิดว่าพวกเขาอยากจะทำร้ายฉัน ต่อให้ฉันจะหนีไปอยู่ในอาคารส้ายน่า ผลสรุปมันก็เป็นเหมือนเดิม" เย้นหว่านพูด

เว่ยชี "แต่ที่อาคารส้ายน่ามันคือพื้นที่ของเรา ผมได้เตรียมคนคุ้มกันไว้หมดแล้ว ซึ่งสามารถคุ้มครองคุณได้เป็นอย่างดี และถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น ก็สามารถส่งคุณไปในเมืองหนานได้ทันที"

เย้นหว่านยังคงส่ายหน้าอยู่ "ถ้าเกิดว่าฉันปลอดภัย นั่นก็หมายความว่า โห้หลีเฉินกำลังเผชิญหน้ากับความอันตราย"

เว่ยชีรู้สึกสับสน

เย้นหว่านพูดต่อไปว่า "ฉันอยู่ที่นี่ ฉันก็เป็นเหมือนตัวประกันให้กับคนพวกนั้น หลังจากที่เกิดเรื่องเกินกว่าที่พวกเขาจะควบคุมได้ พวกเขาก็จะจับตัวฉันในทันที ซึ่งฉันก็จะเป็นฟางเส้นสุดท้ายของพวกเขา ถ้าความปลอดภัยของฉันอยู่เหนือการควบคุม พวกเขาทั้งหมดก็จะทำทุกอย่างโดยไม่สนใจอะไร"

"แต่การที่คุณทำแบบนี้มันจะทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย" เว่ยชีขมวดคิ้วแน่นมากขึ้นกว่าเดิม

หลังจากที่กลับมา เขาก็ช่วยเย้นหว่านจัดการทุกอย่าง สำหรับสถานการณ์ตอนนี้ รวมถึงแผนการทั้งหมดของเธอ เขารู้เรื่องทุกอย่าง มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาไม่รู้ก็คือ หลังจากเรื่องทุกอย่างถูกเปิดเผย เย้นหว่านกลับตัดสินใจทำแบบนี้

บริษัทตี้เหาก็คือชีวิตของคนพวกนั้น ทุกอย่างจะต้องล่มสลายนั้นเป็นเรื่องที่ถูกกำหนดไว้ คนพวกนั้นก็จะต้องหมดหนทาง และพวกเขาก็จะเอาเย้นหว่านเป็นตัวประกันสุดท้าย

เธอรู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องราวมันจะกลายเป็นแบบนี้ แต่เธอก็ไม่ลังเลใจเลยสักนิด การที่เธอทำแบบนี้ ก็เพียงเพราะไม่ต้องการให้คนพวกนั้นทำอะไรกับโห้หลีเฉิน

เว่ยชีรู้สึกว่าเมื่อก่อนเย้นหว่านนั้นดูอ่อนแอ แต่เขาเพิ่งจะรู้ในตอนนี้ หญิงสาวที่เคยเชื่อฟังเมื่อก่อนนี้ หลังจากที่เธอได้เติบโต ก็กลายเป็นเช่นนี้

ไหล่ที่เล็กและอ่อนแอของเธอ สามารถแบกรับทุกสิ่งทุกอย่างไว้ได้ แล้วก็สามารถปกป้องสามีของเธอได้

"ถ้าเกิดว่าคุณชายรู้ว่าคุณทำแบบนี้ ยังไงเขาก็จะไม่เห็นด้วย"

เย้นหว่านยิ้ม ก่อนที่จะยักไหล่ "โห้หลีเฉินก็ได้ประกาศสงครามกับฉันแล้ว เรื่องที่ฉันทำอยู่ในตอนนี้ ไม่มีเรื่องไหนเลยที่เขาจะเห็นด้วย"

เว่ยชีหมดคำพูด

เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดในตอนนี้เป็นเรื่องที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลย เย้นหว่านเผชิญหน้ากับโห้หลีเฉินโดยที่ไม่เกรงกลัวอะไร...

"ไม่ต้องกังวลอะไรขนาดนั้นหรอก ฉันก็ไม่ได้โง่นะ และไม่มีทางยอมไปเป็นตัวประกันแน่นอน พวกเขาไม่กล้ามาแตะต้องฉันหรอกนะ ฉันอยู่ที่นี่ ก็เป็นเหมือนกับอุปสรรคของพวกเขามากกว่า การสมรู้ร่วมคิดทั้งหมดที่นี่ ล้วนเป็นกองกำลังที่อยู่เบื้องหลัง และก็จะถูกกำจัดออกไปโดยเร็วที่สุด"

เว่ยชีไม่สามารถเกลี้ยกล่อมเธอได้ เขาทำได้เพียงแค่ตามเธอไป

เขาพูดอย่างราบเรียบ "ผมจะตามไปปกป้องคุณ"

ถ้าเกิดคิดที่จะทำอะไรเย้นหว่าน ก็คงต้องข้ามศพของเขาไปก่อน

"อืม ความปลอดภัยของฉันก็ต้องยกให้เป็นหน้าที่ของคุณแล้วนะ เว่ยชี"

เย้นหว่านยิ้มอย่างจริงใจ ก่อนจะเดินก้าวเข้าไปข้างใน ในตอนที่เดินเข้าไปเธอก็ถามเขาไปด้วย "สถานการณ์ของทางด้านป่ายชีเป็นยังไงบ้าง?"

เว่ยชี "ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ"

เย้นหว่าน "ช่วงนี้ฉันอาจจะไม่ค่อยสะดวกไปเจอกับเขา ถ้าเกิดว่าต้องติดต่อกับเขา ก็คงต้องรบกวนคุณด้วย"

เว่ยชี "คุณนายวางใจได้เลย ผมจะทำให้ดีที่สุด"

ในระหว่างที่พูดคุยกันทั้งสองก็เดินเข้าไปในบริษัท สายตาของคนที่เฝ้าอยู่หน้าประตูบริษัทก็มีความโกรธแค้นแอบแฝงอยู่

เย้นหว่านมีความสุข "พี่ชาย แม้ว่าบริษัทตี้เหาจะเปลี่ยนผู้บริหาร แต่ฉันคงไม่เปลี่ยนยามหรอกนะ คุณไม่จำเป็นต้องใช้สายตาแบบนั้นจ้องมาที่ฉัน ฉันจะยังไม่ทำให้คนตกงานก่อนชั่วคราว"

ยามคิดไม่ถึงว่าเย้นหว่านจะให้ความสนใจกับตัวเขา และยังจะพูดจาแบบนี้ต่อหน้าทุกคนอีกด้วย มันทำให้เขารู้สึกกระวนกระวาย จนเขารีบก้มหน้าลงทันที