สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1311

สำหรับเรื่องนี้ ปัญหานี้ เย้นหว่านคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี

เธอพยักหน้า "อืม"

เลขาหลิวกับเลขาหลิวเซอร์ไพรส์เป็นอย่างมาก นึกไม่ถึงเลยว่าจะร้ายแรงยิ่งกว่าข่าวลือที่แพร่หลายในบริษัทซะอีก เย้นหว่านอยากจะฮุบบริษัท ตี้เหา จำกัดจริงๆ ด้วย

นี่มันไม่ใช่ตั้งแก๊งในห้องเลขาแต่อย่างไร แต่ว่ามันเป็นการเปลี่ยนเจ้าของของบริษัท ตี้เหา จำกัด

สีหน้าของทั้งสองคนนั้นค่อนข้างจะซับซ้อน และสับสน

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก เลขาหลิวก็เหมือนกับว่าตัดสินใจอะไรบางอย่าง แล้วพูดกับเย้นหว่านว่า

"คุณนายคะ จากการที่เราได้อยู่ด้วยกันในช่วงนี้ ฉันก็เห็นคุณเป็นเพื่อนคนหนึ่ง ในเมื่อคุณเห็นฉันเป็นเพื่อน ฉันก็จะร่วมมือกับคุณ คุณอยากทำอะไร ฉันก็จะช่วยคุณ"

เย้นหว่านยิ้มให้กับเธอ แล้วก็หันไปมองเลขาหลิว

เลขาหลิวขมวดคิ้วเข้าหากัน แต่ว่าสีหน้ากลับมั่นคงมาก

แล้วก็กล่าวด้วยความรู้สึกผิดว่า "คุณนาย ช่วงเวลาที่ผ่านมาคุณดีกับฉันมากเลย ฉันก็ชอบเพื่อนอย่างคุณด้วยใจจริง แต่ว่า......ยังไงฉันก็ได้รับเงินเดือนจากท่านประธาน หลายปีมากนี้ ประธานก็ดูแลฉันอย่างลึกซึ้ง ฉัน......ขอโทษด้วยนะคะ ฉันช่วยให้คุณจัดการกับท่านประธานไม่ได้หรอกค่ะ"

เย้นหว่านหรี่ตาลง "เลขาหลิว คุณน่าจะรู้ดีนะว่า ตอนนี้เก่อหรูซวนไม่พาคุณไปด้วยแล้ว คุณไม่อยู่ฝั่งฉัน คุณก็ไม่มีที่อยู่ที่ตี้เหาแล้ว"

เลขาหลิวหน้าซีด เธอถูกย้ายมาจากโห้ถิงกรุ๊ป แล้วก็เป็นเลขาของโห้หลีเฉินมามากมายหลายปี

สวัสดิการที่นี่ดีและเงินเดือนก็สูง เธอกลัวว่าถ้าออกจากที่นี่ไป จะหางานแบบนี้ได้ไม่ง่ายเลย

ถึงแม้ว่าจะเพื่ออนาคตในอาชีพการงาน เธอก็ไม่ควรจะยอมแพ้ต่องานที่ได้ทำมาตั้งหลายปี แต่ว่า......

เลขาหลิวหัวเราะอย่างข่มขืน "ถ้าเกิดว่าตึกใหญ่ถล่ม ก็ไม่สามารถเกาะติดอะไรไว้ได้ ฉันทนไม่ได้ที่จะเป็นศัตรูคู่ตรงข้ามกับคุณนาย แต่ก็ยิ่งไม่สามารถหักหลังท่านประธานได้ ถ้าเกิดว่าจากที่นี่ไปในตอนนี้ บางทีมันอาจจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดก็ได้"

"เลขาหลิว คุณต้องคิดให้ดีนะ ถ้าเกิดว่าคุณไปจากที่นี่ตอนนี้ ออกไปจากตี้เหา บริษัทส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครกล้าใช้งานคุณแล้ว"

เย้นหว่านเตือนเธอด้วยสีหน้าที่เย็นชา แต่ว่าในสายตาของเธอนั้น กลับไม่มีร่องรอยของความเย็นชาอยู่เลย

เลขาหลิวหัวเราะขมขื่นอย่างไม่มีทางเลือก "ขอโทษด้วยนะคะคุณนาย ที่ทำให้คุณผิดหวัง"

เย้นหว่านถอนหายใจอย่างผิดหวัง "คุณไปเถอะ"

"คุณนาย ลาก่อนนะคะ คุณ......ก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ อย่าอวดดีเกินไปในทุกๆ เรื่องนะ"

เลขาหลิวเตือนเย้นหว่านด้วยความจริงใจ

และหลังจากนั้นก็บอกลาเลขาหลิว พร้อมกลับเก็บข้าวของของตัวเอง แล้วก็จากไป

เลขาหลิวมองดูเก็บข้าวของจากไปด้วยแววตาที่ซับซ้อน มีความรู้สึกเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน โชคดีที่เธอเลือกตัวเลือกที่ถูกต้อง ยืนอยู่ข้าวเย้นหว่าน ไม่อย่างนั้น คนที่ต้องเก็บข้าวของกลับบ้านตอนนี้ก็คงมีเธออยู่ในนั้นด้วย

"คุณนาย ฉันจะทำให้ดีที่สุดเพื่อคุณ ถ้าเกิดว่ามีอะไรให้ทำ ก็มอบหมายฉันมาได้เลยนะคะ"

"เดี๋ยวฉันจะให้เว่ยชีบอกคุณอีกที"

เย้นหว่านยิ้มให้กับเธอ แล้วก็เดินไปที่ห้องทำงานของประธาน เดินไปด้วยพร้อมกับพูดไปด้วยว่า "คุณไปบอกประธานว่า ฉันรอให้เขาประชุมเสร็จอยู่ที่ห้องทำงานประธานนะ"

นี่คือภารกิจแรกหลังจากเข้าร่วมฝ่าย เลขาหลิวก็ตอบรับในทันที "ได้เลยค่ะคุณนาย"

เธอรีบเดินไปยังสถานที่ที่กำลังประชุมกันอยู่ในทันที

เว่ยชีเดินนำ ไปเปิดประตูห้องทำงานประธานให้กับเย้นหว่าน

ตอนที่เย้นหว่านเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขานั้น ก็กระซิบพูดว่า "ช่วงนี้ แอบช่วยเลขาหลิวหน่อยนะ อย่าให้เธอถูกรังแก หลังจากผ่านเรื่องนี้ไป ถ้าเกิดว่าแผนการสำเร็จ ค่อยให้เธอกลับมาเป็นหัวหน้าเลขา"

เว่ยชียิ้มอย่างรู้ทัน "ได้ครับ"

ภายใต้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เลขาหลิวเลือกที่จะถอยออกไป เป็นการแสดงความรักและความภักดี เย้นหว่านปลดเธอออกไป ที่จริงแล้วก็ถือว่าเป็นการปกป้องเธออยู่

ถ้าต้องยืนอยู่ตรงกลาง แถมยังอยู่ที่บริษัท ตี้เหา จำกัด จะต้องปากกัดตีนถีบ และต้องกลายเป็นทหารที่ตายเนื่องจากทุกชนชั้นปกครองบังคับให้เข้าร่วมสงคราม

ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนั้น สู้จากไปชั่วคราวยังจะดีซะกว่า