สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 156

บทที่ 156 ใครกล้าหัวเราะเยาะ

“ใช่ ปล่อยคนสารเลวพวกนั้นไปไม่ได้เด็ดขาด ถ้าไม่ใช่พี่เขยรีบไปช่วยได้ทันเวลา พี่สาวคงโดนพวกมันรังแกไปแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ พี่สาวคง……”

มือทั้งคู่ของเย้นซินจับกระโปรงตนเองไว้แน่น น้ำตาหยดใหญ่ร่วงลงมา เสียงสะอึกสะอื้นอย่างเศร้าใจ

ราวกับเกลียดเข้ากระดูก เหมือนคนที่ได้รับบาดเจ็บเป็นตัวหล่อนเอง

เฝิงเสวียนหลันนั่งอยู่ด้านข้างจูเหลียนอีงได้ยินคำพูดนี้ ในสายตาประกายแสง อารมณ์บนใบหน้ากลับเคร่งขรึมโกรธเคือง

“เสี่ยวหว่านเกือบโดนรังแกแล้วเหรอ? สรุปพวกนั้นทำอะไรกับเสี่ยวหว่าน?”

“พวกมันไม่ใช่คนกันสุดๆ ตอนที่พวกเราไปถึง เสื้อผ้าของพี่สาวถูกถอดออกหมด เหลือเพียงเสื้อชั้นใน เกือบจะ……”

“หุบปาก!”

คำพูดของเย้นซินยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกโห้หลีเฉินตะคอกให้หยุด

โห้หลีเฉินมองเย้นซินด้วยสายตาเย็นเฉียบ ราวกับปลายมีดที่ซับน้ำแข็งไว้

“เรื่องพวกนี้ เธอได้ยินมาจากใคร?”

เย้นซินตกใจใหญ่ มองโห้หลีเฉินอย่างจิตใจว้าวุ่น “พี่เขย ฉันพูดอะไรผิดไปแล้วรึเปล่า? ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันเพียงแต่โมโหแทนพี่สาว”

โห้หลีเฉินไม่ได้สนใจหล่อน บีบถามด้วยเสียงเย็นชา “เธอได้ยินมาจากไหน?”

เย้นซินทำหน้าหวาดกลัว ตอบอย่างอ่อนแอ “ได้ยินคนที่สถานีตำรวจพูดกัน คนพวกนั้นที่โดนจับไปบอกรายละเอียดที่ทำผิดมา”

ชั่วขณะนั้นบรรยากาศในห้องเย็นจนขั้นติดลบ

โห้หลีเฉินสีหน้าอึมครึมลงมา รอบตัวมีสภาพดุร้ายเคร่งขรึมเด็ดขาด

ตอนนั้นเขาเข้าไปคนเดียว เพราะยังคิดถึงจุดนี้ด้วย กลัวเขาไปช้าเกินไป เย้นหว่านถูกคนรังแกเข้า ฉากแบบนั้นเขาแค่คิดก็ล้วนรู้สึกเจ็บที่หัวใจ ยิ่งไม่อาจให้คนอื่นมองเห็นได้

แต่เขากันคนอื่นมาเห็นได้ กลับจดจ่ออยู่ที่ตัวของเย้นหว่านอยู่ และไม่ได้พิจารณาถึงคำรับสารภาพของคนพวกนั้น

ให้ตายเถอะ

สถานีตำรวจนี้ เขาคงต้องไปเองสักหน่อย

เย้นซินถูกออร่าของโห้หลีเฉินทำให้ตกใจ ไม่กล้าพูดออกมาอีกสักคำเดียว แต่ว่าเฝิงเสวียนหลันเหมือนรู้เรื่องอะไรที่ร้ายแรงมาก ยังทำเป็นเสียงสูง ท่าทางตกใจเป็นพิเศษ

“คุณพระ เสี่ยวหว่านโดนคนถอดเสื้อผ้าออกหมด? เธอเป็นว่าที่สะใภ้ตระกูลโห้ของพวกเรา นี่……นี่ถ้าแพร่กระจายออกไป จะขายหน้ามากแค่ไหน คนนอกจะหัวเราะเยาะเอาได้”

คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของเย้นซวนมิ้นและเฉียวเจี้ยฮุ่ยไม่ค่อยสู้ดีเท่าไรเช่นกัน

ลูกสาวของตนเองได้รับการรังแก กลับถูกคนรังเกียจแบบนี้

ถึงแม้ตระกูลโห้จะเป็นตระกูลใหญ่ร่ำรวย ให้ความสำคัญชื่อเสียงที่สุด……

แต่ถ้าเป็นเพราะสาเหตุนี้ ต่อไปรอให้เย้นหว่านแต่งเข้าไป แล้วพวกเขาไม่ดีต่อเย้นหว่าน นั่นพวกเขายอมไม่ต้องให้เย้นหว่านแต่งเข้าไป

เย้นซวนมิ้นกับเฉียวเจี้ยฮุ่ยมองหน้ากันทีหนึ่ง ทั้งสองคนมองความพยายามในสายตาของอีกฝ่ายออก ยังมีการตัดสินใจแน่วแน่ที่เพิ่มขึ้น สมจริงอย่างมาก

ถึงแม้เย้นหว่านเป็นลูกสาวบุญธรรม แต่พวกเขาล้วนปฏิบัติเหมือนเป็นลูกสาวแท้ๆ ถึงแม้ไม่แต่งกับตระกูลโห้ ก็จะไม่ยอมให้เธอเสียเปรียบ

ดังนั้นเย้นซวนมิ้นจึงทำหน้าตาเคร่งขรึมเตรียมจะเอ่ยปาก เวลานี้เสียงของโห้หลีเฉินกลับดังขึ้นมาก่อน

เสียงของเขาหนาวเย็นดั่งของแหลมคม เคร่งขรึมมาก

“ผู้หญิงของผม ใครจะกล้าหัวเราะเยาะ?”

สายตาที่บางเฉียบของเขามองทางเฝิงเสวียนหลัน ด้านในเสมือนปลายมีดแทงไปรอบด้าน อันตรายสุดๆ

ชั่วขณะนั้นเฝิงเสวียนหลันรู้สึกเสียวสันหลัง ทำให้หล่อนอยากถอยหนีโดยสัญชาตญาณ ไม่กล้าท้าทายผู้ชายคนนี้อีกต่อไป

แต่โอกาสแบบนี้ไม่ได้เจอบ่อยๆ

หล่อนกัดฟันแล้วพูดกับโห้หลีเฉินไป “หลีเฉิน เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ป้ารู้ว่าหลานก็ไม่สบายใจ แต่พูดไปแล้ว เรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับหน้าตาตระกูลโห้ของพวกเรา