สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 193
บทที่ 193 อยากจะให้เธอขายหน้า
ลู่หย่วนฟานเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ และเป็นคนฉลาด จึงเข้าใจเรื่องราวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบพูดเอาใจ “คุณโห้ชมกันเกินไปแล้วครับ ถึงภรรยาของผมจะดียังไง ก็เทียบกับคู่หมั้นของคุณโห้ไม่ได้หรอกครับ คุณเย้นไม่ใช่แค่หน้าตาสวย แต่ยังมีความสามารถมากด้วย เป็นแบบอย่างที่ดีของผู้หญิงทุกคน ถ้าพวกคุณแต่งงานกันแล้ว คุณเย้นจะต้องเป็นภรรยาที่ยอดเยี่ยมแน่นอนครับ”
พอได้ยินคำพูดที่เหมือนพูดเอาใจ เย้นหว่านก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ
ผู้ชายคนนี้พูดประจบประแจงมากเกินไปหรือเปล่า แล้วอีกอย่าง เธอเป็นแค่คู่ควงเท่านั้นเอง จะพูดประจบ ก็ควรจะพูดประจบโห้หลีเฉิน จะมาพูดประจบเธอทำไมกัน
แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า โห้หลีเฉินจะพอใจมาก ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ปรากฏรอยยิ้มบางๆออกมา
ท่าทางแบบนี้ เป็นเรื่องที่น่าตกใจของทั้งสองคนมาก และคืนนี้ ยังไม่เคยมีใครได้รับการต้อนรับที่ดีแบบนี้มาก่อน
แขกเหรื่อที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ด้านข้าง เริ่มคิดแผนการในใจ
แขกที่เคยเดินเข้าไปชนแก้วด้วยต่างพากันอิจฉาตาร้อน ถ้ารู้อย่างนี้จะเดินไปชนแก้วช้ากว่านี้แล้ว เย้นหว่านยืนเคียงข้างโห้หลีเฉินกับมู่หรุงชิ่นยืนเคียงข้าง สถานการณ์ช่างแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน
ตอนที่มู่หรุงชิ่นอยู่ รอบตัวโห้หลีเฉินมีแต่ความเยือกเย็น จนสามารถแช่แข็งคนรอบข้างได้
แต่พอเป็นเย้นหว่าน โห้หลีเฉินกลับมีสีหน้ามีความสุข และยังมีรอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นง่ายๆ ดูน่าเข้าใกล้มากกว่าหลายร้อยเท่า
แล้วอีกอย่าง แค่เอ่ยชมเย้นหว่าน ก็สามารถทำให้อนาคตบริษัทของพวกเขาก้าวหน้า สำหรับนักธุรกิจแล้ว มันเป็นเรื่องดีที่ทุกคนต่างคาดหวังไว้
สายตาของทุกคนต่างก็มองมาทางเย้นหว่าน และจำหน้าเธอให้ชัดเจน ในใจเริ่มรู้สึกเคารพนับถือเธอขึ้นมาหลายส่วน
ทุกคนต่างคิดสารพัดวิธีมาชื่นชมเย้นหว่าน ถ้าสามารถทำให้เย้นหว่านดีใจได้ ก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่
ดังนั้น หลังจากนั้นสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปจนเย้นหว่านงุนงง
ทั้งๆที่คืนนี้เป็นวันเกิดของโห้หลีเฉิน ส่วนเธอเป็นแค่คู่ควง แต่แขกที่มาร่วมงานกลับให้ความสนใจมาที่เธอกันหมด ไม่ใช่กล่าวชื่นชม ก็สรรหาสารพัดวิธีมาเอาใจเธอ จนทำให้เย้นหว่านรู้สึกว่าคืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของเธอซะอีก
แล้วโห้หลีเฉินยังดูมีความสุขมากกับภาพเหตุการณ์นี้ ไม่มีความรู้สึกไม่พอใจเลยแม้แต่น้อย
เย้นหว่านชนแก้วกับหนึ่งในแขกที่มาร่วมงาน ก่อนจะหันกลับไปมองทางโห้หลีเฉิน แล้วขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย
ผู้ชายคนนี้ คิดจะใช้เธอเป็นเกราะป้องกันอย่างนั้นสินะ
ถึงแม้จะไม่พอใจ แต่เย้นหว่านก็ยังยิ้มอยู่เหมือนเดิม เธอยืนคุยกับแขกในงานอย่างอดทน
โห้หลีเฉินยกมือขึ้นมาโอบเอวเย้นหว่าน แล้วก้มตัวลงเล็กน้อย ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะเลื่อนลงมาข้างหูเธอ
เขาพูดเสียงต่ำ “เหนื่อยไหมครับ อยากจะพักก่อนไหม”
เสียงของเขาเบามาก ตอนที่พูดลมหายใจร้อนของเขาพ่นเข้ามาในหูของเธอ ทำให้เธอทั้งอบอุ่นทั้งจั๊กจี้
ใบหูของเย้นหว่านแดงขึ้นมาทันที เธอขยับตัวหนีเล็กน้อย
“มีอีกหลายคนที่รออยู่ ถ้าฉันไปพัก คุณรับมือคนเดียวไหวเหรอคะ”
“ผมจะไปพักผ่อนพร้อมคุณ”
โห้หลีเฉินพูดเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
เย้นหว่านริมฝีปากกระตุก เธออยากจะพูดจริงๆ ว่าคืนนี้เป็นงานวันเกิดของเธอหรือไง โห้หลีเฉินคิดจะใช้เธอเป็นเกราะป้องกันจริงๆด้วย
ในเมื่อหนีไม่พ้น เย้นหว่านจึงทำได้เพียงรีบทำหน้าที่ของตัวเองให้เสร็จ เธอจึงส่ายหน้าปฏิเสธ “ฉันไม่เหนื่อยค่ะ ไม่ต้องพักก็ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...