สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 200
บทที่ 200 ภรรยานายหนีไปแล้ว
เย้นหว่านรีบซ่อนตัวทันที
อีกด้าน หวางกวนจิ้งกำลังสั่งงานลูกน้อง ยังไม่ได้ขึ้นรถมา
พอเห็นโห้หลีเฉิน จึงรีบก้มหน้าลงทักทาย “สวัสดีค่ะท่านประธาน”
ช่วงนี้โห้หลีเฉินอารมณ์ดีมาก ถึงแม้สีหน้าของเขาจะนิ่งเฉย แต่เขากลับพยักหน้าให้
หวางกวนจิ้งเหมือนได้รับกำลังใจ จึงรีบพูดต่อ “ท่านประธานดีกับคุณเย้นมากเลยนะคะ อุตส่าห์เดินออกมาส่ง ทั้งที่งานเยอะขนาดนั้นแท้ๆ”
เย้นหว่านที่กำลังซ่อนตัวอยู่ได้ยินแบบนั้น ก็เหงื่อไหลออกมา
เธออุตส่าห์ซ่อนตัว แต่หวางกวนจิ้งกลับเอาเธอออกมาขายซะได้
เย้นหว่านกลัวจนแทบจะหยุดหายใจ เธอนึกแผนออก จึงรีบลุกขึ้นแล้วแย่งกระเป๋าของเพื่อนร่วมงานโยนออกไป
“ผลัก” ไม่เอียงไม่ห่าง กระเป๋าใบนั้นตกลงบนเท้าของโห้หลีเฉินพอดี
โห้หลีเฉินหยุดเดิน แล้วมองไปทางประตูรถบัสด้วยสายตาดุดัน
ในตอนนี้ บรรยากาศรอบตัวต่ำลงไปหลายองศา
เพื่อนร่วมงานที่ถูกแย่งกระเป๋าโยนออกไปหน้าซีดเผือด เธอรีบลุกขึ้นยืน “ท่านประธานคะ ฉันไม่ใช่คนโยนกระเป๋านะคะ ฉัน… ”
เธอพูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกเย้นหว่านที่ซ่อนตัวอยู่ดึงชายเสื้อ
เย้นหว่านมองมาที่เธอ แล้วพูดด้วยเสียงที่เบามาก “บอกว่าเธอไม่ระวัง ฉันรับรองว่าเธอจะไม่เป็นอะไร”
เพื่อนร่วมงานคนนั้นหน้าซีด เธอรู้สึกลังเลใจมาก “แต่ว่า…”เธอจะกล้าโกหกท่านประธานได้ยังไงกัน
ทำไมเย้นหว่านถึงได้ทำอะไรแปลกๆแบบนี้ล่ะ ท่านประธานอุตส่าห์มาส่ง แต่เธอกลับซ่อนตัวซะได้
เย้นหว่านกลัวว่าโห้หลีเฉินจะสงสัย จึงรีบพูดออกไป “หลิวเจีย ถ้าเธอบอกว่าเป็นฝีมือของฉัน แต่ฉันไม่ยอมรับผิด เขาจะเชื่อที่ฉันพูด ไม่มีทางเชื่อเธอแน่ๆ”
และยังทำให้ท่านประธานกับคู่หมั้นของท่านประธานไม่พอใจด้วย
หลิวเจียเหงื่อไหลออกมา ทำไมเธอถึงได้ดวงซวยแบบนี้นะ ต้องมาโดนกลั่นแกล้งแบบนี้
เธอมองไปทางโห้หลีเฉินอย่างขี้ขลาด ก่อนจะพูดอ้ำอึ้ง “ขะ ขอโทษค่ะท่านประธาน… ฉัน… มือลื่นค่ะ”โห้หลีเฉินหน้านิ่ง เขาหันไปมองหลิวเจียเล็กน้อย ก่อนจะมองไปทางอื่น
หลังจากนั้น เขาก็ก้าวเดินจากไป
ทุกคนต่างก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก เหมือนเพิ่งรอดพ้นมาจากอันตราย
โชคยังดีที่ท่านประธานไม่เอาเรื่อง
หลิวเจียเหมือนถูกดูดพลังไปจนหมด เธอทรุดนั่งอย่างหมดแรง
เย้นหว่านโผล่ศีรษะออกมาดู พอเห็นโห้หลีเฉินเดินจากไป แล้วยืนรอรถอยู่ข้างถนน ก่อนจะขึ้นรถจากไป เธอคงได้ถอนหายใจออกมา
เกือบไปแล้ว เธอเกือบจะถูกโห้หลีเฉินจับได้แล้ว
หลังจากที่หวางกวนจิ้งยืนส่งโห้หลีเฉินจากไปแล้ว เธอก็รีบขึ้นมาบนรถ แล้วเตรียมด่าหลิวเจีย
“หลิวเจีย เธอทำอะไรของเธอ แค่กระเป๋าใบเดียวกับจับไม่อยู่ นี่โชคยังดีที่ไม่โยนถูกท่านประธานนะ ไม่อย่างนั้นเธอตายแน่ๆ แต่ครั้งนี้เธอทำให้ท่านประธานโมโห เธอต้องได้รับบทลงโทษ โบนัสเดือนนี้ต้องถูกตัด”
“หะ” หลิวเจียหมดหวัง
คนก่อเรื่องอย่างเย้นหว่าน ไม่อยากให้หลิวเจียต้องมารับเคราะห์แทน เธอจึงรีบพูดขึ้นมา “พี่หวางคะ พี่เข้าใจผิดแล้วค่ะ คนที่โยนกระเป๋าออกไปไม่ใช่หลิวเจียแต่เป็นฉันเองค่ะ”
หวางกวนจิ้งมองไปทางเย้นหว่าน สีหน้าที่เคร่งเครียดก่อนหน้าก็ยิ้มออกมา “คุณเย้นคะ หลิวเจียทำผิดก็ต้องได้รับโทษ คุณอย่าช่วยพูดแทนเธอเลยค่ะ”
“พี่เข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันเป็นคนโยนกระเป๋าไปจริงๆ ทุกคนที่อยู่ในรถเป็นพยานได้ ถ้าพี่จะลงโทษ ก็หักโบนัสของฉันก็ได้ค่ะ”เย้นหว่านพูดยืนยัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...