สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 201

บทที่ 201 ฉูรั่วไป๋

โห้หลีเฉินหรี่สายตามองอีกครั้ง “ฉันจำได้ว่าเธอไม่ได้ออกไปทำธุระอะไรที่ไหนหนิ”

“คุณเย้นสมัครเข้าร่วมด้วยตัวเองเลยครับ เพราะฐานะของเธอกับคุณจะทำให้คนแผนกดีไซเนอร์ไม่กล้าปฏิเสธ”

เว่ยชีลอบมองสีหน้าของโห้หลีเฉินอย่างระมัดระวัง ยิ่งมองดูก็ยิ่งเห็นว่าสีหน้าของเขาดูย่ำแย่ขึ้นเรื่อยๆ พลางแอบก้าวถอยหลังอย่างระวัง

จริงๆ แล้วคุณเย้นก็กล้าเกินไปแล้ว พรุ่งนี้ทั้งสองตระกูลก็ต้องทานอาหารเย็นด้วยกันแล้ว เธอกลับหนีไปเมืองเจียงโดยไม่บอกกล่าวกันเลยสักนิด

แบบนี้คงจะตั้งใจหลบหลีกเป็นแน่

ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่รู้เลยว่าเพื่อที่คุณผู้ชายจะจัดการเรื่องราวของตระกูลเย้นแล้ว แม้แต่งานก็ไม่สนใจ ช่างเป็นการคิดมากอย่างไร้ประโยชน์

โห้หลีเฉินสีหน้าขรึมขึ้น พลางเอ่ยออกมาเสียงต่ำ

“ไปเมืองเจียงงั้นเหรอ”

“ใช่ครับ”

เว่ยชีไม่กล้าพูดมากแม้เพียงครึ่งคำ รีบร้อนขึ้นรถประจำตำแหน่งคนขับ เตรียมที่จะออกรถทันที

ในขณะนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา

ในฐานะผู้ช่วยผู้อำนวยการ บนตัวของเขามีโทรศัพท์อยู่สองสามเครื่อง โดยแต่ละเครื่องก็มีเพื่อการใช้งานตามแต่ละบุคคลที่แตกต่างกัน ทั้งลำดับความสำคัญของสายที่โทรเข้ามาก็แตกต่างกัน

และสำหรับสายนี้น้อยครั้งถึงจะดังขึ้นมา เพียงแต่ละครั้งที่ดังขึ้นมาก็มักจะเป็นเรื่องใหญ่

เว่ยชีไม่กล้ารอช้า รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย

ยิ่งได้ฟัง สีหน้าที่จริงจังอยู่แล้วของเขาก็ยิ่งดูจริงจังหนักขึ้นไปอีก

หลังจากวางสาย เว่ยชีก็หันไปมองทางเบาะหลังที่มีโห้หลีเฉินนั่งอยู่ ก่อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“คุณผู้ชายครับ ที่ยุโรปเกิดเรื่องแล้วครับ”

โห้หลีเฉินถือได้ว่าเป็นบุคคลที่มีอำนาจมากที่สุดในเมืองเฉิงหนาน และอำนาจของเขาก็ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงแค่เมืองเฉิงหนาน แต่ว่าขยายไปทั่วโลก

หนึ่งในนั้นก็มีฝั่งยุโรปที่ถือได้ว่าเป็นฐานที่สำคัญมาก

สามารถอธิบายได้ว่าเมื่อฝั่งนั้นเกิดเรื่องขึ้นก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่มาก

โดยปกติเมื่อมีเรื่องเกิดขึ้นแบบนี้ โห้หลีเฉินคงต้องวางทุกอย่างที่อยู่ในมือลง แล้วรีบไปจัดการแก้ไขในทันที

แต่ว่าในตอนนี้โห้หลีเฉินเพียงขมวดคิ้วและมีท่าทีลังเลเพียงเล็กน้อย

ถ้าต้องไปยุโรป ในสองวันนี้เขาก็ไม่สามารถไปที่เมืองเจียงเพื่อตามจับเย้นหว่านกลับมาได้ เรื่องงานหมั้นคงต้องถูกเลื่อนออกไปอีกครั้งแน่

เขาเคยปล่อยเย้นหว่านไปครั้งหนึ่งแล้ว ในครั้งนี้เขาจะทำพลาดอีกงั้นเหรอ?

เขารู้สึกไม่สบายใจเลย คล้ายกับว่าถ้าพลาดในครั้งนี้ มันจะกลายเป็นความผิดพลาดระหว่างเขาและเย้นหว่านไปตลอด

เว่ยชีไม่ได้แปลกใจมากนัก เขารอให้โห้หลีเฉินได้ดึงสติกลับมา เขาเห็นถึงท่าทีลังเลของโห้หลีเฉิน

เขาไม่เพียงแต่ตกใจ สำหรับคุณผู้ชายแล้วเมื่อด้านนอกมีเรื่องเกิดขึ้น เขาต้องรีบไปจัดการให้เร็วที่สุด แต่ตอนนี้เขากลับกำลังลังเลเพราะเย้นหว่าน

ไม่คิดเลยว่าเย้นหว่านที่อยู่ในใจของคุณผู้ชายจะสำคัญมากไปกว่าธุรกิจของเขาอีกเหรอ?

แม้ว่าในยามปกติเว่ยชีจะเคารพนับถือเย้นหว่าน และหวังว่าระหว่างโห้หลีเฉินและเย้นหว่านจะสามารถพึ่งพากันได้ แต่ตอนนี้เขาดูแล้ว เรื่องที่ยุโรปอย่างไรก็ยังเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดอยู่ดี

เขาเอ่ยออกมาว่า “คุณผู้ชายครับ เรื่องที่ยุโรปไม่สามารถที่จะรอช้าได้ เรื่องที่เกิดขึ้นมันอาจทำให้ทุกอย่างสายเกินแก้ได้ คุณผู้ชาย เรื่องของคุณเย้นเอาไว้รอกลับมาแล้วค่อยไปจัดการก็ได้ครับ ไว้ค่อยนัดทานอาหารเย็นกัน ดีไหมครับ”

โห้หลีเฉินเม้มปากแน่น เขากะพริบตาถี่ๆ โดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

เว่ยชีรู้สึกกระวนกระวายใจ ก่อนจะพูดเกลี้ยกล่อมต่อ

“เวลานี้คุณเย้นหว่านไปเมืองเจียงกับทีมดีไซเนอร์ก็เพราะตั้งใจหลบเลี่ยง และเรื่องแต่งงานมันเป็นเรื่องของคนสองคน ผมว่ารอให้คุณเย้นตอบตกลงด้วยความเต็มใจจะดีกว่า ถ้าตอนนี้คุณไปตามเธอกลับมา ถ้าเธอยังยืนยันว่าจะไม่ตกลงแล้วจะทำยังไงล่ะครับ? ”

ตลอดมาโห้หลีเฉินตามไล่จับเย้นหว่านทั้งๆ ที่เธอก็ไม่ได้เต็มใจ

ก็นั่นแหละไม่ว่าจะทำอย่างไรเธอก็ไม่ยอมรับ

ยิ่งมาตอนนี้เธอกำลังมีปัญหากับครอบครัว และถ้ายิ่งเขาบังคับให้เธอแต่งงานด้วยแล้วล่ะก็เธออาจจะโกรธจัดหรือไม่ก็อาจจะหนีไปก็ได้

ก็เหมือนกันกับครั้งนี้ เธอยังแค่หนีไปเมืองเจียงถ้าเกิดต้องแต่งงานเธอจะไม่หนีหายไปจนหาไม่เจอเลยเหรอ?

ถ้าเป็นแบบนี้แล้วโห้หลีเฉินคงไม่ยอมแน่

หลังจากที่เงียบไปสักพัก โห้หลีก็สามารถตัดสินใจได้แล้ว เขาจึงเอ่ยออกมาเสียงเบา

“ไปยุโรป”

เว่ยชีถอนหายใจอย่างโล่งอก “รับทราบครับ ผมจะรีบจัดการให้ทันทีครับ”