บทที่ 213 เหอะ นมร้อน
อาบน้ำที ต้องมาอาบแบบใจหายใจคว่ำแบบนี้
ด้านนอก
โห้หลีเฉินไม่ได้ไปไหนไกล เขายืนอยู่หน้าห้องรอเย้นหว่าน
ผู้หญิงที่สามารถไล่เขามายืนรอหน้าห้อง และยังทำให้เขาเต็มใจรอได้ มีแค่เธอคนเดียว
ชาตินี้เธอเป็นข้อยกเว้นของเขา และไม่มีทางจะมีข้อยกเว้นที่สองมาได้แน่
ในตอนนี้พนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งถือนมร้อนเดินมาหยุดหน้าประตูอย่างระมัดระวัง พอเห็นผู้ชายที่ยืนหน้าประตู สายตาเธอมองเขาแทบตาทะลุ
แสงไฟของทางเดินสว่างมาก ฉายกระทบไปที่หน้าหล่อเหลาไม่ธรรมดาของเขา ทุกรายละเอียดเพอร์เฟคส์ไร้ที่ติ
เขายืนอยู่ตรงนั้นเฉยๆ ไม่ได้โพสท์หรือเก๊กอะไร แต่กลับเอาชนะนายแบบชาวต่างชาติได้ง่ายๆ รูปร่างที่เพอร์เฟคส์ สูงโปร่งหล่อเหลา เพียงพอให้ผู้หญิงทั้งโลกวิ่งเข้าใส่เหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ
สายตาของพนักงานเสิร์ฟเคลิ้มมาก
โห้หลีเฉินขมวดคิ้ว สายตาส่อแววรังเกียจไม่ปิดบัง
พนักงานคนนั้นตกใจตัวแข็งค้าง รีบดึงสายตากลับพลางเดินเข้าไปหา พูดอย่างนอบน้อมว่า:
“คุณฉู นี่คือนมร้อนที่คุณให้ส่งขึ้นมาค่ะ”
เธอเป็นพนักงานใหม่ และไม่เคยมาบริการที่ห้องนี้มาก่อน พอเห็นผู้ชายยืนอยู่ตรงนี้ เลยเข้าใจว่าเป็นคุณฉู เจ้าของห้องที่โทรศัพท์
โห้หลีเฉินได้ยินคำว่า ‘คุณฉู’สายตาฉายแววอันตรายขึ้นมาทันที
ริมฝีปากบางเม้มแน่น ตะคอกว่า:
“ไม่เอาแล้ว”
พนักงานไม่เข้าใจ แต่รังสีเขาแรงมากเกินไป เธอไม่กล้าถามอะไรอีก
“ค่ะ” เธอรับคำอย่างนอบน้อม หมุนตัวทำท่าจะเดินจากไป
“เดี๋ยว” โห้หลีเฉินเรียกไว้ ถามเสียงเย็น:
“คุณฉูมาพักที่ห้องนี้ของโรงแรมนี้บ่อยๆ?”
พนักงานงงสักพัก ก่อนได้สติว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คุณฉู
เธอพูดอย่างมีมารยาทว่า:
“คุณคะ คุณฉูรั่วไป๋เป็นเจ้าของห้อง เขาพึ่งโทรมาสั่งนมร้อนขึ้นมาเสิร์ฟเมื่อครู่นี้ งั้น...”
เธออยากพูดว่า ในเมื่อเขาไม่ใช่คุณฉู งั้นก็ไม่สามารถยกเลิกนมร้อนแก้วนี้ได้ แต่พอเผชิญหน้าผู้ชายเพอร์เฟคส์แบบนี้ เธอกลับปฏิเสธไม่ออก
โห้หลีเฉินได้ยิน สีหน้ายิ่งเย็นเยียบปานเข้าสู่ฤดูหนาว
ทั้งให้เสื้อผ้า ให้ดอกไม้ แม้แต่ห้องยังให้ผู้ชายคนนั้นจัดการให้อีก! นี่คือไม่เห็นคู่หมั้นอย่างเขาในสายตาเลยชัดๆ
ออร่าของโห้หลีเฉินเย็นเยียบ เขาหยิบกระเป๋าเงินออกมา ดึงบัตรประชาชนและเครดิตการ์ดออกมายื่นให้ พลางสั่งว่า:
“เช็คเอาท์ขั้นตอนก่อนหน้านี้ และเช็คอินใหม่ตามนี้”
พนักงานโดนออร่าเขาทำให้ตกใจ แทบทำถาดที่ถือนมหล่นแตก
เธอพยายามทำใจเย็น ขอโทษอย่างมีมารยาทว่า “คุณคะ ขอประทานโทษจริงๆ หากจัดการเช็คอินใหม่ คงต้องให้คุณฉูมาแสดงตัวก่อน”
พูดจบ บรรยากาศรอบข้างเย็นเหมือนอยู่ในตู้เย็น
โห้หลีเฉินเลิกคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจว่า:
“สามนาที ถ้ายังจัดการไม่ได้ ไปตามเจ้านายเธอมาพบฉันโดยตรง”
พูดจบ เขาโยนบัตรประชาชนและเครดิตการ์ดลงถาดอย่างเย็นชา
ท่าทางบ้าอำนาจชัด ไม่ยอมให้ใครมาขัดใจได้
พนักงานสั่นสะท้าน หมุนตัววิ่งโดยไม่คิดเลย
ออร่าเขาแรงขนาดนี้ ดูหรูหรามีระดับ เห็นได้ชัดว่าเป็นบุคคลสำคัญที่ห้ามขัดใจ
ไหนเลยจะกล้ารออีกสามนาที?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน