สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 249

บทที่249 ไม่ใช่แม้แต่คนรู้จัก

อานฉีเอ๋อเห็นเย้นหว่าน แล้วก็ได้ยินในสิ่งที่ฉูรั่วไป๋พูด ตามสัญชาตญาณของผู้หญิงคนหนึ่ง เธอก็เห็นเย้นหว่านเป็นคู่แข่งในทันที

เธอมองไปที่เย้นหว่านด้วยใบหน้าที่ไม่เป็นมิตร “เธอคือแฟนใหม่ของรั่วไป๋เหรอ? ”

เย้นหว่านอึ้งไป เรื่องเข้าใจผิดนี้มันจะไปกันใหญ่แล้ว

เธอรีบอธิบาย “ไม่ใช่ ฉันเป็นแค่……คนรู้จักเท่านั้น”

“งั้นเหรอ? ”

เห็นได้ชัดว่าอานฉีเอ๋อเชื่อ เธอมองไปที่เย้นหว่านครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยสายตาตรวจสอบ

เย้นหว่านถูกจ้องจนกลัว เธอรู้สึกหดหู่ไปหมด เธอก็แค่มาช็อปปิ้งเท่านั้นเอง แล้วก็แอบฟังอยู่ตรงมุมกำแพง แต่ก็ทำให้เกิดความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ขึ้นมาจนได้

มากเกินไปแล้ว

เธอไม่อยากจะเป็นส่วนหนึ่งอีกต่อไปแล้ว เธอพยักหน้า พยายามจะหาเหตุผลที่จะถอนตัว

ฉูรั่วไป๋กลับพูดอย่างทันทีว่า “เสี่ยวหว่าน เธอไม่ต้องไปสนใจเธอหรอกนะ ฉันไม่ได้เป็นแม้แต่คนรู้จักกับเธอด้วยซ้ำ ไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ ”

เพียงประโยคเดียว ก็แยกระยะห่างได้อย่างชัดเจน

อานฉีเอ๋อ ที่ยังยืนอยู่ในฐานะแฟนของฉูรั่วไป๋ แก้มก็เปลี่ยนเป็นทั้งแดงและซีดทันที เธออับอายที่พาตัวเองมาอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอับอายแบบนี้

เมื่อกี้ถึงแม้ว่าฉูรั่วไป๋จะต้องการระงับความสัมพันธ์กับเธอ แต่ว่าไม่ว่าจะยังไงก็ตามก็จะมองเธอ ใส่ใจเธอ แต่ว่าตั้งแต่ที่เย้นหว่านปรากฏตัวขึ้นมา ในสายตาของฉูรั่วไป๋กลับไม่มีแม้แต่เงาของเธอเลยด้วยซ้ำ

สายตาของฉูรั่วไป๋ มุ้งเน่นไปที่เย้นหว่านทั้งหมดเพียงคนเดียว

ความรู้สึกที่คลุมเครืออยู่ภายในดวงตาสีฟ้าคู่นั้น เฉียบแหลมพอๆ กับอานฉีเอ๋อ มองออกได้แทบจะชัดเจนเลยว่า มันเป็นความรู้สึกที่เร่าร้อนขนาดไหน

ฉูรั่วไป๋ชอบเย้นหว่าน！

เป็นความชอบที่เป็นความจริงใจที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจ ที่ผู้ชายคนหนึ่งมีให้ผู้หญิงคนหนึ่ง สายตาแบบนี้ อานฉีเอ๋อไม่เคยเห็นจากฉูรั่วไป๋มาก่อน

เธอเคยได้ยินมานานแล้ว ว่าฉูรั่วไป๋เป็นคนเจ้าชู้ไม่ชอบผูกมัด มีผู้หญิงนับไม่ถ้วน แต่ว่าต่อให้มีสิ่งล่อตาล่อใจมากมายก็ยังคงไม่หวั่นไหว เป็นเพลย์บอยที่ดีที่สุดของเมืองเจียง

การจะขึ้นเตียงเขาได้นั้นไม่ใช่เรื่องอยาก แต่ว่าถ้าจะยังคงอยู่บนเตียงเขาต่อไปนั้น หลายปีมานี้ กลับไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำได้มาก่อนเลย

ฉูรั่วไป๋ชื่นชมในตัวของอานฉีเอ๋อจริงๆ แต่ก็เพราะว่ามีวัตถุประสงค์อื่น อาศัยรูปร่างหน้าตาที่ดูดีของเธอ อยากจะต่อสู้สักตั้ง ต่อให้ต้องหน้าด้านไร้ยางอายเธอก็ต้องช่วงชิงโอกาสที่จะได้อยู่ข้างๆ เขามาให้ได้

แต่ว่าเธอยังไม่ทันจะทำสำเร็จ ก็ต้องมาเจอกับเย้นหว่านอย่างคาดไม่ถึง

และก็ต้องตกใจมากกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าสำหรับฉูรั่วไป๋แล้วนั้นเย้นหว่านไม่ได้เหมือนกับคนอื่น เขาแม้แต่ชอบเย้นหว่านด้วยซ้ำ

ที่แท้ ฉูรั่วไป๋ก็ไม่ใช่คนไม่มีหัวใจ ที่แท้เขาก็ใจเต้นเป็นเหมือนกัน ที่แท้เขาก็มีคนที่ชอบได้เหมือนกัน

อานฉีเอ๋อเข้าใจดี คนอย่างฉูรั่วไป๋เนี่ย ถ้าเกิดว่าใจเต้นเมื่อไหร่ ก็จะตั้งใจมาก ส่วนผู้หญิงคนอื่นๆ ก็ต้องสูญเสียเกือบทุกอย่าง รวมถึงเธอด้วย

สูญเสียความหวัง อานฉีเอ๋อกลายเป็นเหมือนดอกไม้ที่เหี่ยวแห้งภายในพริบตาเดียว ไม่มีชีวิตชีวา

เย้นหว่านมองไปที่อานฉีเอ๋ออย่างทำอะไรไม่ถูก แล้วก็สังเกตเห็นว่าอารมณ์ของเธอได้เปลี่ยนไป จากอารมณ์ที่ดูไม่พอใจ แต่ว่าตอนนี้เปลี่ยนเป็นยอมแพ้อย่างหน้าม่อยคอตก

แต่ว่ามันก็เป็นแค่เพราะประโยคของฉูรั่วไป๋เมื่อกี้นี้ที่บอกว่า “ไม่ใช่แม้แต่คนรู้จัก”

คำพูดแบบนี้ ต่อให้เปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนอื่น ก็คงอับอายตายไปแล้วเหมือนกัน

เย้นหว่านอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเห็นอกเห็นใจอานฉีเอ๋อ

ตาไม่ดี ไปรักผิดคน

“ขอโทษที ฉันบุ่มบ่ามเกินไปเองแหละ”

ทันใดนั้นอานฉีเอ๋อก็เอ่ยปากขอโทษ กะพริบตาและมองหน้าเย้นหว่าน “คุณผู้หญิงคะ หวังว่าคุณจะไม่ถือสานะ ฉันกับคุณฉู ไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ ฉันร้องขอมากเกินไปเองแหละ”

เย้นหว่านตะลึง ทำไมจู่ๆ อานฉีเอ๋อถึงต้องขอโทษเธอด้วย?

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?

เธอยังจะไม่ทันเข้าใจสถานการณ์ดี อานฉีเอ๋อก็ก้มหน้าลง เหยียบลงบนรองเท้าส้นสูงแล้วก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว

ฝีเท้าของเธอไวมาก เดินไปอย่างมั่นคง

ช่างเป็นคนที่ตรงไปตรงมาจริงๆ