สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 304

บทที่ 304 เย้นโม่หลิน

ชั่วขณะนั้นสมาธิทั้งหมดของจูเหลียนอีงถูกดึงดูดเข้าไปแล้ว รีบร้อนเดินไปที่ด้านข้างเตียง

“เฉิน เฉินของย่า”

หล่อนกุมมือของโห้หลีเฉินไว้ น้ำตาในดวงตาหมุนวนไม่หยุด

“คุณหมอ เขาเป็นยังไงบ้าง?”

“คุณนายใหญ่ตระกูลโห้ครับ ขอให้ท่านวางใจ ตอนนี้คุณโห้พ้นขีดอันตรายแล้ว เพียงแต่ต้องการพักผ่อนดีๆ ช่วงหนึ่ง ถึงจะดีขึ้นครับ”

หมอตอบคำถามด้วยความอดทน และโล่งอกไปทีหนึ่ง

ถ้าไม่ใช่เพราะการมาถึงอย่างกะทันหันของป่ายฉี เดิมทีพวกเขาคงไม่มีความสามารถในการช่วยชีวิตโห้หลีเฉินได้ ต้องมีส่วนร่วมตามไปอยู่สุสานเป็นเพื่อนโห้หลีเฉินแน่

มีหมอคนหนึ่งทอดถอนใจอย่างทนไม่ไหว

“คุณป่ายฉีช่างยอดเยี่ยมจริงๆ เลย อายุยังน้อยแต่ระดับฝีมือการรักษาคาดไม่ถึงว่าจะสูงเช่นนี้ สามารถพูดได้ว่าเป็นคนที่ยื้อแย่งในมือยมโลกเลย ชีวิตนี้ได้มีโอกาสเห็นเขาผ่าตัดสักครั้งด้วยตาตัวเอง ชาตินี้ผมก็ไม่เสียใจแล้ว”

พวกเขาล้วนเป็นหมอชื่อดังไม่เป็นสองรองใครบนโลกนี้ บุคคลชั้นนำในแต่ละสาขาวิชา แต่ว่าพอเจอป่ายฉีเข้า กลับเหมือนเป็นนักเรียนประถม รู้สึกว่าตนเองเข้าใจน้อยเหลือเกิน

อยู่ต่อหน้าป่ายฉี พวกเขาแย่จนไม่มีค่าให้พูดถึงจริงๆ

เห็นบรรดาคุณหมอต่างชมป่ายฉีแบบนี้ คนเหล่านั้นของตระกูลโห้เกิดรสขมในปาก และพูดอะไรไม่ออกอีก

ในที่สุดจูเหลียนอีงก็สงบใจลงมา กุมมือของโห้หลีเฉินแล้วพูดกำชับ

“พาเขาส่งไปห้องคนไข้ คนที่จัดมาดูแล เตรียมพร้อมหมดรึยัง?”

พ่อบ้านรีบตอบกลับ “เตรียมพร้อมหมดแล้วครับ”

จูเหลียนอีงยืนอยู่ข้างเตียงคนไข้ เดินตามเตียงคนไข้ของโห้หลีเฉินไปทางห้องคนไข้ด้วยตนเอง

หล่อนมองใบหน้าซีดขาวของโห้หลีเฉินด้วยความเป็นปลื้ม ทว่าการแสดงออกกลับเป็นความซับซ้อน

การปรากฏตัวของป่ายฉีเกินความคาดหมายของหล่อน ส่วนความสัมพันธ์ของป่ายฉีกับเย้นหว่านก็ทำให้หล่อนตื่นตัว

หล่อนแค่รู้สึกว่าเรื่องราวคงไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น

……

เย้นหว่านฝันยาวมากฉากหนึ่ง

ในความฝันเป็นภาพเดียววนซ้ำไม่หยุดอยู่ตลอด เป็นตอนที่โห้หลีเฉินผลักเธอออก ล้มอยู่ในกองเลือด และเขานอนอยู่ในอ้อมอกของเขา และสูญเสียความอบอุ่นไปทีละนิด

และมีคนยื่นมือมาดึงเธอ “ปล่อยเขาไปเถอะ เขาตายแล้ว

เขาตายแล้ว!

ไม่……

เย้นหว่านกรีดร้องต่อต้าน ลืมตาขึ้นอย่างแรง

ด้านหน้าเป็นเพดานที่แกะสลักเป็นลายรูปแบบยุโรปสลับซับซ้อน ในห้องลำแสงส่องสว่าง ไม่มีสีเลือดสักนิดแบบในฝัน

เป็นความฝัน เพียงแค่ความฝัน

เย้นหว่านได้สติกลับมา ไม่นานสติปัญญาแหลมคมก็นึกถึงช่วงก่อนที่เธอสลบขึ้นได้ ทุกอย่างที่เกิดด้านนอกห้องผ่าตัด

ป่ายฉีบอกว่าเขาช่วยชีวิตโห้หลีเฉินได้แล้ว

เขาไม่เป็นไรแล้ว

ในที่สุดเส้นประสาทที่ตึงแน่นของเย้นหว่านค่อยๆ ผ่อนคลายลง และแวบหนึ่งเธอก็ดึงผ้าห่มออก กระโดดลงจากเตียง

เธออยากไปดูโห้หลีเฉิน ไปยืนยันว่าเขาปลอดภัยดีด้วยตนเอง

ยืนยันว่าเขาบาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง

เลือดออกมากขนาดนั้น เขาต้องเจ็บมากแน่เลย

เย้นหว่านไม่ทันได้มองสิ่งแวดล้อมในห้องที่แปลกตา รีบร้อนผลักประตูเปิดเดินออกไป

หน้าประตูเป็นระเบียงทางเดินที่ตกแต่งอย่างหรูหรา เย้นหว่านวิ่งเหยาะๆ ตามระเบียงทางเดินไปสักพัก ถึงมองเห็นบันไดขนาดใหญ่ที่กว้างอลังการ

เธอยืนอยู่หน้าบันได จากนั้นถึงมองเห็นภาพโดยรวมของโถงใหญ่ทั้งหมดนี้

หรูหรา สะดุดตา ใหญ่จนทำให้คนมองเห็นแต่เงิน

ที่นี่เป็นคฤหาสน์หรูเหนือระดับแห่งหนึ่ง