สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 361

บทที่ 361 เป็นไปได้อย่างไรกัน

ฉินฉู่อธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ เมื่อคืนฉันเจอพี่สะใภ้เล็กกับเย้นโม่หลินที่บาร์ เขาเป็นพี่ชายของพี่สะใภ้เล็ก แม้ว่าจะติดต่อกันไม่ค่อยบ่อย แต่ก็เป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่งแน่นอน! และเขาก็หวงพี่สะใภ้เล็กมาก ๆด้วย ยิ่งอยากที่จะพาพี่สะใภ้หนีไปอีก

ตอนที่เว่ยชีกำลังตกแต่งในเมื่อสักครู่นี้ เขาก็น่าจะสังเกตเห็นความผิดปกได้แล้ว ดังนั้นจึงเปลี่ยนเส้นทางชั่วคราว และพาพี่สะใภ้ขึ้นเครื่องบินไปปารีสโดยทันที "

ตอนที่ฉินฉู่พูดนั้นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจฝ่อ เมื่อคืนเขาดูเหมือนจะทำให้เย้นโม่หลินขุ่นเคืองอีกด้วยสีสีหน้าของโห้หลีเฉินสั่นอย่างรุนแรง มองไปยังชายบนหน้าจอ รู้สึกเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก

น้ำเสียงของเขาเข้มมาก ๆ "นายพูดอีกครั้งสิ ว่าเขาเป็นอะไรกับเย้นหว่าน？!"

ฉินฉู่สงสัย ทำไมโห้หลีเฉินถึงสนใจเรื่องนี้กัน? หรือเขายังไม่รู้ว่าพี่ชายของเย้นหว่านมาแล้วเหรอ?

เขาพูดอย่างอดทนอีกครั้ง "เขาเป็นพี่ชายของพี่สะใภ้เล็ก พี่ชายแท้ ๆครับ"

พี่ชาย

เป็นพี่ชายของเธอ!

ไม่ใช่แฟนของเธอ!

โห้หลีเฉินตกใจ ความทุกข์ในใจทุก ๆอย่าง ก็หายไปในทันที ปรากฏว่านี่เป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด

ปรากฏว่าเธอไม่ได้ชอบคนอื่น และไม่ได้คบกับผู้ชายคนอื่น

ความใกล้ชิดที่เขาเห็นจำพวกนั้น เป็นเพียงแค่ความรู้สึกระหว่างพี่น้องก็เท่านั้นเอง

โห้หลีเฉินอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้น ความสุขนับไม่ถ้วนก็เต็มเข้าไปหัวใจของเขา

เย้นหว่าน ตั้งแต่ต้นจนจบ ล้วนแต่เป็นของเขาทั้งหมด

ฉินฉู่มองไปที่รอยยิ้มของโห้หลีเฉินด้วยความตกใจ ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยน คงจะไม่ใช่ว่าโห้หลีเฉินตามตัวเย้นหว่านไม่ทัน เลยโมโหจนเป็นบ้าแล้วสินะ?

เขาตื่นตระหนกเล็กน้อย “หลีเฉิน นายใจเย็น ๆหน่อยนะ แม้ว่าจะตามพี่สะใภ้เล็กไปไม่ทัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาส พวกเราจะไปปารีสเพื่อตามหาเธอโดยทันที บางทีอาจจะยังทันก็ได้นะ”

" อืม "

โห้หลีเฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มกับชับเว่ยชี "รีบไปจัดการที่สนามบินปารีสโดยทันที จัดเครื่องบินที่เร็วที่สุด ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"

เว่ยชีตกตะลึงไปชั่วขณะ จัดการสนามบินปารีส?

มือของคุณผู้ชายยืดยาวพอสมควร! （มีอำนาจมากพอสมควร）

ถึงจะตกใจ เขาก็ยังรับคำสั่งโดยทันที "ครับ คุณผู้ชาย"

โห้หลีเฉินไม่ได้หยุดเลยสักครู่ และบินไปยังสนามบินปารีสโดยเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวทันที

เครื่องบินของเขามาถึงสนามบินในเวลาใกล้เคียงกับเครื่องบินที่เย้นหว่านนั่ง และก่อนที่เขาจะลงจากเครื่องบินนั้น ก็ได้จัดการไว้หมดแล้ว

โห้หลีเฉินลงจากเครื่องบิน และรีบไปหาเย้นหว่านโดยทันที

ผู้รับผิดชอบสนามบินรีบเดินไปหาโห้หลีเฉิน ทว่าหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ และสีหน้าก็ประหม่าเป็นอย่างมาก

"คุณโห้ ขอโทษครับ พวกเรา... "

เมื่อได้ยินเช่นนี้ โห้หลีเฉินก็ตระหนักได้ว่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นและสีหน้าก็มืดลงในทันที

สายตาของเขามองไปที่ชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว และบีบคำสองสามคำออกจากลำคอด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำเป็นอย่างมาก

"เกิดอะไรขึ้น พูดให้มันชัดเจน"

"คุณโห้ พวกเราทำตามคำสั่งของคุณ ในตอนที่เครื่องบินลำนั้นมาถึง ก็ตรวจสอบผู้คนที่ออกมา โดยเทียบดูทีละคน แต่ว่า ... เราไม่พบคนที่คุณกำลังตามหา"

หาไม่เจอ? เย้นหว่านไม่ได้อยู่บนเครื่องบินลำนั้นเหรอ?

จะเป็นไปได้อย่างไร? ! ในวิดีโอกล้องวงจรปิดของเมืองหนานเธอได้ขึ้นเครื่องบินไปจริง ๆไม่มีผิด และแน่ใจได้ว่าเธอขึ้นเครื่องบินไป แล้วตอนลงจากเครื่อง เธอจะหายตัวไปได้อย่างไร?

มีอะไรเกิดขึ้น ในระหว่างเที่ยวบินนี้เหรอ?

สีหน้าของโห้หลีเฉินไม่สู้ดีอย่างไร้ที่เปรียบ หัวใจของเขาก็ว่างเปล่า และตื่นตระหนก

ไม่เคยมีเรื่องอะไรที่เขาจัดการไม่ได้ เขาควบคุมทุกอย่างไว้ในมือได้มาโดยตลอด และไม่เคยวุ่นวายมาก่อน แต่ในตอนนี้ เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเย้นหว่าน เขากลับตื่นตระหนก

หาเย้นหว่านไม่เจอ หัวใจของเขาไม่สามารถสงบลงได้ จนกระทั่งเขามีลางสังหรณ์ที่เป็นลางไม่ดีว่ายากมากที่เขาจะหาตัวเธอเจอได้อีกครั้ง

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น？คนที่ขึ้นเครื่องบินอยู่ดี ๆ หรือว่าจะลงจากเครื่องบินกลางคันได้งั้นเหรอ? พวกนายหาอย่างละเอียดแล้วหรือเปล่า？!"

ฉินฉู่โมโห และถามด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด