ตอน บทที่ 361 เป็นไปได้อย่างไรกัน จาก สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 361 เป็นไปได้อย่างไรกัน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน ที่เขียนโดย ถางเสี่ยวเถียน เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 361 เป็นไปได้อย่างไรกัน
ฉินฉู่อธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ เมื่อคืนฉันเจอพี่สะใภ้เล็กกับเย้นโม่หลินที่บาร์ เขาเป็นพี่ชายของพี่สะใภ้เล็ก แม้ว่าจะติดต่อกันไม่ค่อยบ่อย แต่ก็เป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่งแน่นอน! และเขาก็หวงพี่สะใภ้เล็กมาก ๆด้วย ยิ่งอยากที่จะพาพี่สะใภ้หนีไปอีก
ตอนที่เว่ยชีกำลังตกแต่งในเมื่อสักครู่นี้ เขาก็น่าจะสังเกตเห็นความผิดปกได้แล้ว ดังนั้นจึงเปลี่ยนเส้นทางชั่วคราว และพาพี่สะใภ้ขึ้นเครื่องบินไปปารีสโดยทันที "
ตอนที่ฉินฉู่พูดนั้นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจฝ่อ เมื่อคืนเขาดูเหมือนจะทำให้เย้นโม่หลินขุ่นเคืองอีกด้วยสีสีหน้าของโห้หลีเฉินสั่นอย่างรุนแรง มองไปยังชายบนหน้าจอ รู้สึกเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก
น้ำเสียงของเขาเข้มมาก ๆ "นายพูดอีกครั้งสิ ว่าเขาเป็นอะไรกับเย้นหว่าน?!"
ฉินฉู่สงสัย ทำไมโห้หลีเฉินถึงสนใจเรื่องนี้กัน? หรือเขายังไม่รู้ว่าพี่ชายของเย้นหว่านมาแล้วเหรอ?
เขาพูดอย่างอดทนอีกครั้ง "เขาเป็นพี่ชายของพี่สะใภ้เล็ก พี่ชายแท้ ๆครับ"
พี่ชาย
เป็นพี่ชายของเธอ!
ไม่ใช่แฟนของเธอ!
โห้หลีเฉินตกใจ ความทุกข์ในใจทุก ๆอย่าง ก็หายไปในทันที ปรากฏว่านี่เป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด
ปรากฏว่าเธอไม่ได้ชอบคนอื่น และไม่ได้คบกับผู้ชายคนอื่น
ความใกล้ชิดที่เขาเห็นจำพวกนั้น เป็นเพียงแค่ความรู้สึกระหว่างพี่น้องก็เท่านั้นเอง
โห้หลีเฉินอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้น ความสุขนับไม่ถ้วนก็เต็มเข้าไปหัวใจของเขา
เย้นหว่าน ตั้งแต่ต้นจนจบ ล้วนแต่เป็นของเขาทั้งหมด
ฉินฉู่มองไปที่รอยยิ้มของโห้หลีเฉินด้วยความตกใจ ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยน คงจะไม่ใช่ว่าโห้หลีเฉินตามตัวเย้นหว่านไม่ทัน เลยโมโหจนเป็นบ้าแล้วสินะ?
เขาตื่นตระหนกเล็กน้อย “หลีเฉิน นายใจเย็น ๆหน่อยนะ แม้ว่าจะตามพี่สะใภ้เล็กไปไม่ทัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาส พวกเราจะไปปารีสเพื่อตามหาเธอโดยทันที บางทีอาจจะยังทันก็ได้นะ”
" อืม "
โห้หลีเฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มกับชับเว่ยชี "รีบไปจัดการที่สนามบินปารีสโดยทันที จัดเครื่องบินที่เร็วที่สุด ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"
เว่ยชีตกตะลึงไปชั่วขณะ จัดการสนามบินปารีส?
มือของคุณผู้ชายยืดยาวพอสมควร! (มีอำนาจมากพอสมควร)
ถึงจะตกใจ เขาก็ยังรับคำสั่งโดยทันที "ครับ คุณผู้ชาย"
โห้หลีเฉินไม่ได้หยุดเลยสักครู่ และบินไปยังสนามบินปารีสโดยเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวทันที
เครื่องบินของเขามาถึงสนามบินในเวลาใกล้เคียงกับเครื่องบินที่เย้นหว่านนั่ง และก่อนที่เขาจะลงจากเครื่องบินนั้น ก็ได้จัดการไว้หมดแล้ว
โห้หลีเฉินลงจากเครื่องบิน และรีบไปหาเย้นหว่านโดยทันที
ผู้รับผิดชอบสนามบินรีบเดินไปหาโห้หลีเฉิน ทว่าหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ และสีหน้าก็ประหม่าเป็นอย่างมาก
"คุณโห้ ขอโทษครับ พวกเรา... "
เมื่อได้ยินเช่นนี้ โห้หลีเฉินก็ตระหนักได้ว่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นและสีหน้าก็มืดลงในทันที
สายตาของเขามองไปที่ชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว และบีบคำสองสามคำออกจากลำคอด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำเป็นอย่างมาก
"เกิดอะไรขึ้น พูดให้มันชัดเจน"
"คุณโห้ พวกเราทำตามคำสั่งของคุณ ในตอนที่เครื่องบินลำนั้นมาถึง ก็ตรวจสอบผู้คนที่ออกมา โดยเทียบดูทีละคน แต่ว่า ... เราไม่พบคนที่คุณกำลังตามหา"
หาไม่เจอ? เย้นหว่านไม่ได้อยู่บนเครื่องบินลำนั้นเหรอ?
จะเป็นไปได้อย่างไร? ! ในวิดีโอกล้องวงจรปิดของเมืองหนานเธอได้ขึ้นเครื่องบินไปจริง ๆไม่มีผิด และแน่ใจได้ว่าเธอขึ้นเครื่องบินไป แล้วตอนลงจากเครื่อง เธอจะหายตัวไปได้อย่างไร?
มีอะไรเกิดขึ้น ในระหว่างเที่ยวบินนี้เหรอ?
สีหน้าของโห้หลีเฉินไม่สู้ดีอย่างไร้ที่เปรียบ หัวใจของเขาก็ว่างเปล่า และตื่นตระหนก
ไม่เคยมีเรื่องอะไรที่เขาจัดการไม่ได้ เขาควบคุมทุกอย่างไว้ในมือได้มาโดยตลอด และไม่เคยวุ่นวายมาก่อน แต่ในตอนนี้ เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเย้นหว่าน เขากลับตื่นตระหนก
หาเย้นหว่านไม่เจอ หัวใจของเขาไม่สามารถสงบลงได้ จนกระทั่งเขามีลางสังหรณ์ที่เป็นลางไม่ดีว่ายากมากที่เขาจะหาตัวเธอเจอได้อีกครั้ง
"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?คนที่ขึ้นเครื่องบินอยู่ดี ๆ หรือว่าจะลงจากเครื่องบินกลางคันได้งั้นเหรอ? พวกนายหาอย่างละเอียดแล้วหรือเปล่า?!"
ฉินฉู่โมโห และถามด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด
บางทีอาจจะไม่ใช่ว่าไม่มีเวลาเปิดเครื่อง แต่เพราะ ไม่คิดจะเปิดเครื่องอีกแล้ว
แม้จะบอกว่าเย้นหว่านไม่ได้หลบหนีเขา แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ได้รับบาดเจ็บในเมืองหนาน เธอเลือกที่จะจากไป และอาจจะตัดการติดต่อก่อนหน้านี้ทั้งหมด
ในนั้น ก็รวมถึงเขาด้วย
หัวใจของโห้หลีเฉินจมลงครั้งแล้วครั้งเล่า สายตาเย็นชาจนน่ากลัว
ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว เขาก็ต้องตามหาเธอให้ได้
"ไปตรวจสอบ! ตรวจสอบตำแหน่งของตระกูลเย้น!"
ในเมื่อเย้นโม่หลินต้องการซ่อนตัวเย้นหว่าน งั้นเขาก็จะไปหาเธอที่บ้านของเธอ!
เว่ยชีขมวดคิ้ว สีหน้าลังเล“ ตระกูลเย้นเป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในยุโรป เป็นชนชั้นสูงในสมัยโบราณ แต่กลับเป็นตระกูลไฮโซลับโลกและถ่อมตัวมาก ๆ มีข่าวเกี่ยวกับพวกเขาจากด้านนอกน้อยมาก ๆ จนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังไม่ใจว่าครอบครัวของพวกเขาอยู่ที่ไหนกันแน่ ถ้าตรวจสอบ ก็ยากมาก ๆเลยครับ”
“ นายว่าอะไรนะ?เย้นหว่านเป็นคนของตระกูลไฮโซลับโลกตัวงั้นเหรอ?”
ฉินฉู่อ้าปากกว้างด้วยความตกใจ มีสีหน้าเหลือเชื่อทั้งใบหน้า
ในคืนนั้นที่เขาเห็นเย้นโม่หลิน ก็รู้สึกว่าเขามีกลิ่นอายที่แข็งแกร่งมาก ๆ เป็นบุคคลที่ทรงพลังเป็นพิเศษคนหนึ่ง แต่อย่างไรเขาก็คิดไม่ถึงว่า จะเป็นคนของตระกูลในตำนานที่เล่าสู่กัน
มีไฮโซมากมายในยุโรป มีอำนาจที่แข็งแกร่งมากมาย แต่มีเพียงตระกูลเดียว ที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นตระกูลไฮโซลับโลก
นั่นคือตระกูลที่ทรงพลังในตำนาน ไม่ได้เข้าวงการ แต่กลับทำให้คนทั้งโลกหวาดกลัว
นอกจากจะแข็งแกร่งมาก ๆแล้วครอบครัวนี้ยังมีปัญหาหนึ่งอย่างที่ทำให้คนต้องปวดศีรษะอีกด้วยก็คือลับโลก ลับโลกเมื่อผู้คนเห็นก็สามารถนึกออกว่า ห่างไกลจากตัวเมือง จนกระทั่งหลายปีมานี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่าตระกูลเย้นอยู่ที่ไหนกันแน่!
เว่ยชีพยักหน้าด้วยสีหน้าหนักอึ้ง “ ใช่ครับ และยังเป็นน้องสาวแท้ ๆของคุณชายใหญ่อย่างเย้นโม่หลินด้วยครับ”
ถ้าอย่างนั้น ก็เป็นคุณหนูที่ร่ำรวยเพียงคนเดียว ที่เหมือนกับเจ้าหญิง ในตระกูลเย้น
ทั้งตัวฉินฉู่เริ่มไม่สู้ดีแล้ว "โอ้พระเจ้า! เย้นหว่านจริงๆแล้วเป็นคนในครอบครัวของพวกเขา! ถ้าอยากจะตามหาเธอให้เจอ ก็แปลว่า... " เป็นไปไม่ได้ ...
มิน่าล่ะเย้นโม่หลินถึงได้ออกกลอุบายลับหลัง แอบพาเย้นหว่านหนีไปอย่างเงียบ ๆ
สมาชิกในครอบครัวนั้น ไม่อนุญาตให้คนในครอบครัวออกไปอยู่ภายนอกมาแต่ไหนแต่ไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...