บทที่ 388 ผู้มาเยือนตระกูลเย้น
หยูซือห้านตกใจและมองไปที่โน้ตที่ชายวัยกลางคนมอบให้ด้วยท่าทางไม่น่าเชื่อ
“นี่คือที่อยู่ของตระกูลเย้นจริง ๆ เหรอ?”
แม้ว่าเขาและเย้นหว่านจะมีข้อตกลงกัน แต่ความลับของตระกูลเย้นก็ถูกซ่อนไว้ไม่ให้คนทั้งโลกรู้
หลังจากที่เขาโตขึ้นและรู้ว่าคู่หมั้นของเขาหายตัวไปตั้งแต่เขายังเด็ก เขาคิดจะไปเยี่ยมตระกูลเย้นเพื่อช่วยตามหา แต่ก็ไม่สามารถหาตระกูลเย้นพบ แถมหยูฉู่สองก็ไม่เคยพูดถึงว่าตระกูลเย้นอยู่ที่ไหน
คาดไม่ถึงว่าหยูฉู่สองรู้ที่ตั้งของตระกูลเย้นมาโดยตลอด!
หยูซือห้านดีใจมาก รีบหยิบโน้ตขึ้นมาและกางออกหลังจากเห็นตำแหน่งบนนั้น เขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อ
ตระกูลเย้นอยู่ในประเทศ K! แถมทำเลยังตั้งอยู่ใจกลางเมือง.
วิธีการปกปิดเช่นนี้ ซ่อนคนทั้งโลก
ชายวัยกลางคนพยักหน้าและกล่าวว่า “นี่เป็นความลับที่มีเพียงผู้นำเท่านั้นที่รู้ เป็นสิ่งที่ไม่สามารถบอกต่อสาธารณะได้มาโดยตลอด นายน้อย คุณรู้แล้วว่าตอนนี้คุณต้องไปที่ตระกูลเย้นอย่างลับๆ ถ้าเป็นเพราะตระกูลหยู ทำให้ตระกูลเย้นถูกเปิดเผย ผลที่ตามมาคง... "
เขาไม่ได้พูดต่อ แต่ความหมายนั้นชัดเจน
ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเย้นกับตระกูลหยูนั้นซับซ้อน แต่เพราะสถานการณ์ตอนนี้ของตระกูลหยูจำเป็นต้องเป็นตระกูลเย้นเท่านั้น มากกว่าเพราะความเจ็บป่วยของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่เต็มใจที่จะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองตระกูลอย่างแน่นอน
หยูซือห้านต้องเข้าใจมันอยู่แล้วและพยักหน้า “ฉันรู้ โปรดบอกคุณท่านให้เขามั่นใจได้ว่าฉันจะจัดการเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว และไปหาตระกูลเย้นอย่างเงียบ ๆ "
เมื่อฉันไปที่ตระกูลเย้นและพบเย้นหว่านเขาไม่เชื่อว่าในฐานะของเขา ความสัมพันธ์ของเขาจะไม่สามารถนำหัวใจของเย้นหว่านมาไว้ในมือได้
ตอนนั้นโห้หลีเฉินได้ แต่กระวนกระวายอยู่ข้างนอก
“ถูกต้องแล้ว คุณท่านยังพูด”
ชายวัยกลางคนหยุดชะงักการจ้องมองเขา ดวงตามืดมนเล็กน้อย “ถ้าคุณแต่งงานกับเย้นหว่านสำเร็จคุณจะมีสิทธิ์แข่งขันเพื่อชิงทายาทของตระกูลหยู”
หยูซือห้านตกใจและลังเลอยู่หลายวินาทีก่อนที่จะถามอย่างไม่แน่ใจ “นี่เป็นเรื่องจริงหรือ?"
ในเรื่องของทายาท ตระกูลหยูเข้มงวดมาโดยตลอดโดย สิทธิ์อนุญาตให้เฉพาะคนแรกเท่านั้นที่สามารถสืบทอดได้ เว้นแต่ทายาทคนแรกจะเสียชีวิต ถึงจะตกไปอยู่กับผู้อื่น
คนอื่น ๆ ที่ต้องการต่อสู้จะไม่สามารถขึ้นเวทีได้ แม้ว่าพวกเขาจะถูกพบพวกเขาก็จะถูกขับออกจากตระกูลหยู
แต่ตอนนี้เขาเป็นสายเลือดคนรอง แต่เขาสามารถผ่านเข้ารอบต่อไปได้! ด้วยพละกำลังของเขา เขาสามารถดูแลตระกูลหยูได้ และการแต่งงานกับเย้นหว่าน ได้รับการสนับสนุนของตระกูลเย้น ทำให้ตำแหน่งของเขาในตระกูลหยูมั่นคงอย่างมาก
แม้ว่าคุณท่านจะให้โอกาสเขา แต่ในความเป็นจริงก็เป็นการบอกว่าจะมอบตำแหน่งทายาทให้เขา
ประกายในดวงตาของหยูซือห้านพร้อมที่จะชนะ
"ฉันจะแต่งงานกับเย้นหว่าน!"
เขากระชับกระดาษโน้ตในมือและสั่ง "ไปหา ตระกูลเย้น"
......................................
กลับไปที่ตระกูลเย้น หัวใจของเย้นหว่านดูเหมือนจะสงบลง ไม่ตื่นตระหนก เพราะเธอมาอยู่ที่นี่ ตัดขาดกับโลกภายนอกและจะไม่เห็นโห้หลีเฉินอีก
เธอเหมือนปิดตัวเองที่นี่ บังคับให้ลืมทุกสิ่งและความเป็นไปได้ทั้งหมด
หัวใจที่เต้นอยู่มักจะสงบลงหลังจากทำลายการเชื่อมต่อที่แยกไม่ออก
เย้นหว่านไม่ได้มีจิตใจเข้มแข็ง เธอใช้เวลาทั้งวันในการวาดภาพในสวนเล็ก ๆ หลังห้องวาดลวดลายและเครื่องแต่งกายต่าง ๆ
ดูเหมือนเธอจะรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝันและเวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัว
ชีวิตที่สงบสุขเช่นนี้จะค่อยๆขจัดความทุกข์และทำให้เธอรู้สึกไม่เศร้าอีกต่อไป
เย้นหว่านคิดว่าชีวิตของเธอคงเป็นแบบนี้ไปจนถึงวันที่เธอเดินออกไป
แต่กลับไม่คิด สาวใช้ที่ดูแลเธอรีบวิ่งมาและทำลายความสงบของเธอ
"คุณหนู คุณหนู เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...