สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 389

บทที่ 389 ชายหนุ่มผู้มาเยี่ยม

“ออกไปๆ คุณหนูมาแล้ว”

เสี่ยวฮวนวิ่งขึ้นไปก่อนตะโกนดึงสาวใช้ที่กำลังนอนอยู่บนราวบันไดออกไป

สาวใช้มองไปที่ฉากในลานด้านล่างอย่างไม่เต็มใจและผลักออกไปโดยไม่เต็มใจ ทำให้เย้นหว่านมีที่ว่าง

เย้นหว่านมองดูพวกเขาทีละคนอยากจะปรายตามองราวบันไดและพูดไม่ออกสักพัก และเริ่มสงสัยมากขึ้นผู้เยือนคือใคร?

เธอเม้มริมฝีปากบางของเธอ เดินไปที่ราวบันไดและมองไปที่ลานด้านล่าง

เมื่อมองเช่นนี้เธอก็ตกตะลึงชั่วครู่และเธอก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์แบบ

ภายใต้การจ้องมองของกลุ่มคน ชายคนนั้นเดินเข้าไปในลานบ้านอย่างสง่างามรูปร่างที่เรียวยาวของเขาโดดเด่นเป็นธรรมชาติและใบหน้าที่หล่อเหลาที่ไม่มีวันลืม

ที่แท้ก็เป็นโห้หลีเฉิน

เย้นหว่านไม่คิดฝันว่าจะได้เห็นโห้หลีเฉินที่นี่และยิ่งไม่คาดคิดคนที่บุกเข้ามาในตระกูลเย้นกลับกลายเป็น โห้หลีเฉิน

เขามาตระกูลเย้นทำไม?

ความตกตะลึงและความสงสัยเต็มไปหมดในหัวใจของเย้นหว่าน ทำให้หัวใจของเธอหยุดเต้น

โห้หลีเฉินเดินไปข้างหน้าโดยไม่มองไปทางอื่น ไม่แม้แต่จะมองใคร แต่ในขณะนี้ ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและมองไปที่หอคอย

ทันทีที่สี่สายตาสบตากัน เย้นหว่านก็แข็งทื่อโดย เหมือนกับว่าเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึง เธอนั่งยองๆ

หัวใจของเธอเหมือนจะกระโดดออกจากอก

เธอไม่กล้ามองหน้าเขาเลยแม้แต่น้อยหลอกตัวเองเพื่อให้เขาคิดว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่

“คุณหนู คุณเป็นอะไรเหรอคะ?”

เมื่อเห็นเย้นหว่านที่หมอบลงกะทันหัน เสี่ยวฮวนจึงถามอย่างสงสัย

หน้าของเย้นหว่านเป็นสีแดงและขาวและหัวใจของเธอก็ชาเธอส่ายหัว "ไม่เป็นอะไรจู่ ๆ ขาก็อ่อนแรงนิดหน่อย"

เธอนั่งยอง ๆ ดวงตาของเธอดูไม่สบายใจ

เธออยากจะมองลงไป แต่เธอไม่กล้ามองด้วยความตื่นตระหนกเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องเผชิญกับการมาถึงของ โห้หลีเฉินอย่างไร

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามเขามาและปรากฏตัวอีกครั้งบนดินแดนเดียวกับเธอและใกล้มาก

ในที่สุดเธอก็สงบใจลงเล็กน้อย และเกิดความสับสนวุ่นวายขึ้นอีกครั้ง

โห้หลีเฉินเงยหน้าขึ้นและมองตรงไปยังทิศทางของหอคอย แม้ว่ามันจะเป็นเพียงชั่วพริบตา แต่เขาก็ยังเห็นได้อย่างชัดเจนว่านั่นคือเย้นหว่าน

เธอซ่อนตัวจากเขาอีกครั้ง

เขาเม้มริมฝีปากบางของเขา ดวงตาของเขาลึกและมองไปที่ทิศทางของหอคอยสักพักก่อนที่เขาจะเดินไปข้างหน้าอีกครั้ง

สายตาของคนตระกูลเย้นมองมาที่เขา แต่เขาเมินและเดินตรงเข้าไปในบ้านหลังใหญ่

ในขณะนี้เย้นเจิ้นจื๋อและกงจืออวีกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น พวกเขามีสีหน้าจริงจังและมองไปที่โห้หลีเฉินที่ไม่ได้รับเชิญ

เย้นโม่หลินยืนอยู่ด้านข้างใบหน้าของเขาตึงเครียด แต่ยังคงประหลาดใจมากกับการมาถึงของโห้หลีเฉิน

เขาคิดว่าหลังจากวันนั้นโห้หลีเฉินจะยอมแพ้ไปแล้ว แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเขาถอยเพื่อที่จะก้าวไปต่อ แม้ว่าจะไม่รู้ว่าเขาใช่วิธีอะไรในการหาตระกูลเย้นเจอ!

ด้วยวิธีนี้ เย้นหว่านจะไม่สามารถซ่อนตัวจากที่ซึ่งเขาหาไม่ได้อีกแล้ว

วิธีการนี้ ช่างไม่เลว

เย้นโม่หลินเดินไปด้านหน้าของโห้หลีเฉินอย่างใจเย็น และยืนขวางทางเขา

เขาพูดอย่างเย็นชา "โห้หลีเฉิน คุณมาทำอะไรที่นี่อีก"