บทที่ 392 ฉันเต็มใจ
เย้นหว่านไม่คิดฝันว่าโห้หลีเฉินจะพูดคำแบบนี้กับเธอ
เธอจ้องมองเขาอย่างว่างเปล่า เพียงรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงราวกับว่ามันกำลังจะพุ่งออกจากอก
สิ่งที่เขาพูดเธอไม่มีทางต่อต้านได้
ถ้าโห้หลีเฉินต้องการใช้ฐานะของเธอตั้งแต่แรก ก็ไม่จำเป็นต้องแสดงละครหมั้นปลอม มิฉะนั้นพวกเขาอาจได้รับทะเบียนสมรสก่อนที่เย้นโม่หลินจะมา
"แต่……"
แววตาของเย้นหว่านวูบไหวและหัวใจของเธอก็มึนงง “ตอนนั้นคุณก็ยอมหย่าด้วย”
หลังจากที่เธอได้ยินคำพูดของคุณย่าคุณย่าโห้ ก็ไม่มีคำอธิบายสักคำเธอคิดเสมอว่าเขายอมรับแล้ว
โห้หลีเฉินถอนหายใจอย่างทำอะไรไม่ถูกและเสียใจในน้ำเสียงของเขา
“ฉันไม่อยากทำให้เธอเสียใจ”
เขาลังเลที่จะทำให้เธอเสียใจและบังคับเธอ เธอยืนกรานที่จะจากไป ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะปล่อยไปแม้ว่าเขาจะรู้ว่าต้องปวดใจ แต่ถ้าเขารู้ว่าแท้จริงแล้วเธอมีเขาอยู่ในใจเขาก็จะไม่ปล่อยไปและทั้งสองก็เกือบจะพลาด
เย้นหว่านตะลึงและมองไปที่โห้หลีเฉินอย่างว่างเปล่ารู้สึกหนักใจไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นอย่างไร
เธอไม่เคยคิดว่าการที่เธอแยกจากโห้หลีเฉินจะเป็นเพราะเหตุนี้
ตอนนั้นเขาเลือกที่จะปล่อยไปเพราะท่าทีของเธอ!
และเธอยังคิดว่าเขาไม่ชอบเธอเลยและแค่ฉวยโอกาสเธอจึงจากไปอย่างเด็ดขาด
นี่มันเรื่องเข้าใจผิดอะไรกัน!
หลังจากช็อกชั่วครู่ ความสุขที่ไม่สามารถควบคุมได้ตามมาเย้นหว่านมองตรงไปที่โห้หลีเฉิน หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้น
"นาย นายจริงๆแล้ว.........."ชอบฉันหรือไม่?
แก้มของเย้นหว่านเป็นสีแดง เธอหายใจไม่ออกพูดตะกุกตะกักและไม่สามารถพูดอะไรได้ทั้งหมด
เมื่อเห็นใบหน้าแดงๆและท่าทางเขินอายของเย้นหว่าน หัวใจที่ห้อยอยู่ของโห้หลีเฉินก็ปล่อยวางลงได้อย่างสิ้นเชิง
เขารู้ว่าเธอโล่งใจและเธอยังมีเขาอยู่ในใจ
เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุข ร่างสูงของเขายืนอยู่ใกล้ ๆ ต่อหน้าเธอ ฝ่ามือของเขาวางบนไหล่ของเธอดวงตาของเขาดูจริงจังราวกับว่าเขากำลังสาบาน
"เย้นหว่านฉันชอบเธอ ฉันอยากแต่งงานกับเธอ"
คำพูดที่แฝงลึกลงอยู่ในหัวใจของเย้นหว่าน บดขยี้แนวป้องกันของเธอทุกกระเบียดนิ้ว
ดวงตาของเธอแดงก่ำอย่างไม่สามารถควบคุมได้และหัวใจของเธอก็มีความสุขมาก
โห้หลีเฉินก้มศีรษะลงเล็กน้อยและขยับเข้าไปใกล้เธอ
เขาดูประหม่าเล็กน้อยและถามอย่างงี่เง่า "เธอจะแต่งงานกับฉันไหม?"
แต่งงานกับเขา?
เย้นหว่านตกตะลึงและหัวใจของเธอก็ปั่นป่วน ตอนที่เธออยู่ที่เมืองหนาน ดูเหมือนว่าโห้หลีเฉินจะพูดแบบนี้กับเธอหลายครั้ง ขอแต่งงานหลายๆครั้งจนหูของเธอก็เริ่มแข็ง แต่เธอก็ไม่เคยใส่ใจมัน
แต่ในขณะนี้ดูเหมือนว่าเธอจะมีปีกเติบโตขึ้นเล็กน้อยและเธอกำลังจะบินอย่างมีความสุข
ดวงตาแดงของเธอพูดว่า "ฉันเต็มใจ"
เต็มใจเสมอมา
เป็นครั้งแรกที่โห้หลีเฉินได้รับคำตอบที่ยืนยันจากเย้นหว่าน
เขาไม่สามารถบรรยายได้ว่าในใจเขามีความสุขแค่ไหน แต่เขารู้สึกว่าเขามีความสุขมากกว่าที่ได้โลกมาทั้งใบ
ทั้งสองคนอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มอย่างอารมณ์ดี บรรยากาศเปลี่ยนเป็นอบอุ่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...