สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 40

บทที่ 40 เขา มารึยัง

“เย้นหว่าน เป็นอะไรไป?”

มู่จื่ออี้ยืนอยู่ข้างๆเย้นหว่าน แล้วก็มองหน้าเธออย่างเป็นกังวล

เย้นหว่านได้สติกลับมา แล้วก็ยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอก แค่ตื่นเต้นนิดหน่อย”

“วางใจเถอะ ฉันเชื่อมั่นในความสามารถของเธอ ไม่ว่าจะยังไง ฉันก็จะช่วยเธอเอง”

มู่จื่ออี้ตบไหล่ของเย้นหว่าน เพื่อเพิ่มพลังให้กับเธอ

หลังจากโดนดึงดูดความสนใจ เย้นหว่านก็ไม่ได้สนใจคิดเรื่องนั้นอีก รีบขึ้นรถ

ที่พักรวมของการแข่งขันออกแบบแฟชั่นOviอยู่ในโรงแรมหรูริมทะเล โรงแรมทุกห้องได้ถูกจองไว้หมด ก่อนที่การแข่งขันจะจบลง โรงแรมนี้จะมีไว้ให้ผู้เข้าแข่งขันใช้เท่านั้น

ภายใต้การนำทางของเจ้าหน้าที่ พวกเธอก็เดินเข้าไปที่ล็อบบี้โรงแรม

ตอนที่กำลังจะเข้าลิฟต์นั้น ก็เจอคนๆหนึ่ง

โอวน่อหย่า

เธอสวมสุดเดรสสีขาว รองเท้าส้นสูง ทาลิปสีแดง เต็มไปด้วยความมั่นใจ

พอพนักงานเห็นเธอ ก็รีบยิ้มและทักทายด้วยความเคารพ “คุณโอว”

“โอวน่อหย่าหรอ?”

นักออกแบบทั้งสองคนกระซิบกระซาบ มองหน้าโอวน่อหย่าและเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และความเลื่อมใส

“โอวน่อหย่าจริงๆด้วย ดีไซน์เนอร์อัจฉริยะที่มีชื่อเสียงเมื่อสองปีก่อน ไม่คิดเลยว่าเธอจะมาเข้าร่วมการแข่งขันนี้ด้วย”

“ถ้ายังงั้นเราก็น่าจะไม่มีโอกาสแล้ว แต่ว่ายังไงการที่ได้แข่งกับเธอ ก็ถือว่าเป็นเกียรติมากแล้ว”

ตำแหน่งของโอวน่อหย่าในชื่อดีไซน์เนอร์ระดับโลกนั้นสูงมาก การแข่งขันครั้งหนึ่งเมื่อสองปีก่อน เธอโดดเด่นมาก เหมือนกับว่ามันเป็นการเปิดฉากของเธอ และทำให้เธอเป็นดีไซน์เนอร์ที่มีชื่อเสียงภายในเวลาสองปี

เธอได้รับการยอมรับและการสนับสนุนมากมาย

ในโลกของการออกแบบนั้น เธอก็เหมือนกับดาราที่มีชื่อเสียงแพรวพราว

พอเห็นเธอ เย้นหว่านก็ขมวดคิ้วแน่น เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่

โอวน่อหย่ากวาดสายตาที่มองทุกด้วยความภาคภูมิใจ แล้วก็เห็นเย้นหว่าน

แต่ว่าเธอก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจ เหมือนกับรู้อยู่แล้วว่าเธอจะมา

“เย้นหว่าน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

โอวน่อหย่าก้าวเข้ามาด้วยรองเท้าส้นสูง สง่างาม แล้วก็ก้าวไปหาเย้นหว่านด้วยความมั่นใจ

เพื่อนร่วมงานทั้งสองคนเห็นภาพนั้น ก็มองหน้าเย้นหว่านด้วยความอิจฉา “พวกเธอรู้จักกันหรอ?”

เย้นหว่านเม้มปากแน่น มากกว่ารู้จักอีก?

เป็นคนคุ้นเคยที่เกลียดเข้ากระดูก

โอวน่อหย่าเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเย้นหว่าน สายตาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย แล้วก็พูดออกมาด้วยเสียงเบา

“เย้นหว่าน เธอดิ้นรนอยู่ด้านล่างเป็นเวลาสองปีแล้ว ในที่สุดก็มีโอกาสได้มาแข่งขันดีไซน์เนอร์บ้างแล้วสินะ ตื่นเต้นมากเลยล่ะสิ?”

เย้นหว่านแข็งทื่อไปทั้งตัว สีหน้าบูดบึ้ง

สองปีมานี้ ก็จริงที่เธอพยายามปีนป่ายจากจุดที่ต่ำที่สุดในวงการดีไซน์เนอร์ แล้วก็รอโอกาสให้เพิ่มขึ้นทีละน้อยละน้อย

แต่ว่าก่อนหน้าสองปีนั้น ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เพราะโอวน่อหย่าใช้อำนาจในการขวางเธอไว้ แล้วเตะเย้นหว่านออกจากการแข่งขันนั้น บางทีดีไซน์เนอร์ที่มีชื่อเสียง อาจจะเป็นเย้นหว่าน ไม่ใช่โอวน่อหย่า

“แต่ว่าครั้งนี้ ฉันไม่มีวันให้โอกาสเธอหรอก”

โอวน่อหย่ายิ้มอย่างมั่นใจ สายตาเต็มไปด้วยความอาฆาต “เย้นหว่าน ฉันจะเตะเธอออกจากการแข่งขันให้เร็วที่สุด”

แม้ว่าเย้นหว่านจะมีความสามารถขนาดไหน แต่ว่าเธอก็ไม่มีวันยอมมอบโอกาสให้เธอได้แสดงฝีมือหรอก

เย้นหว่านมองหน้าโอวน่อหย่าอย่างเยือกเย็น ตอนแรกก็นึกว่าหลังจากต้องเข้าสถานีตำรวจเมื่อครั้งที่แล้ว เธอจะมีสติขึ้นมาบ้าง แต่ว่าตอนนี้ดูเหมือนว่า เธอกลับเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม

“ถ้ายังงั้นก็รอดูได้เลยว่าครั้งนี้คือใคร ที่ต้องตาย!”

เย้นหว่านจ้องหน้าเธออย่างไม่หวาดกลัว ตอนนี้เธอไม่ใช่เย้นหว่านคนเดียวกับเมื่อสองปีก่อนที่โดนรังแกอีกต่อไปแล้ว

โอวน่อหย่าหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น ท่าทางดุร้ายมาก

“ตอนนี้ปากกล้าไปก็ไร้ประโยชน์ ฉันจะต้องทำให้เธอร้องไห้ในไม่ช้า”