สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 459

บทที่459 ผู้ชายที่เก่ง

โห้หลีเฉินเห็นเย้นหว่านร้องไห้โฮ ก็รู้ว่าเธอคงจะตกใจมาก

เขายื่นมือออกไปเช็ดน้ำตาบนใบหน้าเธอเบาๆ

“ได้ ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว”

เขาปลอบเธออย่างใจเย็น ตรงหน้าเธอเขาพูดเสียงเบาว่า: “เมื่อกี้ที่ฉันปิดตา ไม่ใช่เพราะอยากเสี่ยง แต่ฉันมั่นใจว่าต้องชนะอยู่แล้วล่ะ”

เกมการแข่งรถเดิมพันชีวิต ดูจากความกล้าของอีกฝ่าย ว่าจะอดทนได้ถึงวินาทีสุดท้ายไหม เป็นการเดิมพันที่เขาชีวิตเข้าแลก

แม้จะปิดตา จะมีโอกาสชนะได้ยังไงล่ะ?

โห้หลีเฉินอธิบายกับเธออย่างใจเย็น “การแข่งขันแบบนี้ เดิมพันกันที่ความกล้าและความอดทนของอีกฝ่าย หยูซือห้านคงจะหาคนไปสืบข้อมูลของกู้ซึงมา เดาว่ากู้ซึงต้องขี้ขลาดแน่ สุดท้ายอาจจะหักพวงมาลัยยอมแพ้ แต่ฉันไม่ใช่กู้ซึง หยูซือห้านเชื่อว่ากู้ซึงจะทนไปจนถึงวินาทีสุดท้ายไม่ได้ จึงไม่คิดหักพวงมาลัยแน่ ผลสุดท้าย……”

เขายังพูดไม่จบ แต่ก็เห็นคำตอบได้ชัดแล้ว

รถสองคันพุ่งเข้าชนกัน รถพังคนตาย

เย้นหว่านเหงื่อแตก ยังคงใจสั่นกลัวไม่หาย

เธอกังวลมาก ไม่คิดว่าจะมีความอันตรายนี้แฝงอยู่อีก

โห้หลีเฉินพูดอีกว่า: “การแข่งขันนี้ อยากจะชนะ ฉันต้องชนะความเชื่อมั่นของหยูซือห้านก่อน ดังนั้นฉันถึงได้ปิดตา แสดงให้เห็นถึงความกล้า ความไม่กลัว ไม่สนใจอะไรเลย และหยูซือห้านกลัวว่าฉันจะไม่หักพวงมาลัยจริงๆ สุดท้ายเขาก็เลยหักพวงมาลัยหลบไปก่อน”

ดังนั้นทุกอย่างนี้ โห้หลีเฉินเดาหมดแล้ว และสุดท้าย ก็อยู่ในการคาดเดาของเขาทั้งหมดไม่มีผิด

ดูเหมือนกลยุทธ์เสี่ยงตาย แต่ก็ชนะได้อย่างขาดลอย

เย้นหว่านพูดไม่ออก ในที่สุดเธอก็โล่งอกไปที และรู้สึกผู้ชายตรงหน้าเธอ เก่งมากจริงๆ

เหมือนทุกอย่างที่เกิดขึ้น อยู่ในการควบคุมของเขาอยู่แล้ว

เธอไม่ต้องกังวลอะไรมากเลย คิดว่าเขาจะจัดการทุกอย่างได้ดีอยู่แล้ว

เย้นโม่หลินเดินลงมาไม่ช้าไม่เร็วมาก มองดูโห้หลีเฉินด้วยสายตาที่เชยชม

เป็นผู้ชายเหมือนกัน ความกล้าของกู้ซึง เขาต้องนับถือจริงๆ

“พี่ชาย เก่งมากเลยนะ สามตาชนะสองตา ตาแรกเสมอ พี่ชนะขาดลอยเลย!”

กู้จื่อเฟยยืนอยู่ข้างเย้นโม่หลิน พูดอย่างดีใจ:

ต่อมา เธอก็มองหยูซือห้าน พูดประชดประชันว่า: “คุณชายหยู ตอนนี้ยอมแพ้หรือยัง? รู้ว่าเทียบพี่ชายฉันไม่ได้ ก็ไม่ควรบอกว่าจะแข่งกันนะ ตอนนี้แพ้แล้ว ดูน่าอายมากเลยนะ”

หยูซือห้านยังคงนั่งอยู่ในรถ สีหน้ายิ่งบิดเบี้ยวไปกันใหญ่

ไม่เพียงแต่กู้จื่อเฟยเท่านั้นที่บอกว่าขายหน้า ถ้าหากเรื่องนี้แพร่ออกไป ต่อไปเขาก็ไม่มีหน้าใช้ชีวิตต่อไปแล้วล่ะ

ให้ตายสิ

กู้ซึง ต้องมีสักคนตายไปข้างหนึ่ง!

“ฉันยังมีธุระ ไปก่อนนะ”

เปิดประตูรถออกอย่างโมโห หยูซือห้านลงจากรถ เดินลงเขาไปด้วยสีหน้าเย็นชา

ที่นี่จนถึงข้างล่างยังมีเส้นทางอีกยาวไกล เดินไปละก็ต้องใช้เวลานานพอสมควร พวกเขานั่งรถลงมากันหมด แต่สถานการณ์ตอนนี้ หยูซือห้านไม่มีหน้าอยู่ต่อไปแล้วจริงๆ

เขาอยากจะหายไปทันที

โห้หลีเฉินมองแผ่นหลังของหยูซือห้านด้วยสายตาที่เย็นชา ต่อมาก็มองกู้จื่อเฟย และพูดว่า:

“จื่อเฟย หยูซือห้านยังไงก็เป็นคุณชายตระกูลหยู ตระกูลหยูมีอำนาจล้นฟ้า เธอพูดแบบนี้กับเขา ถ้าเขาโกรธเธอขึ้นมา อาจจะทำอะไรเธอก็ได้นะ และคนในบ้านเธอ อำนาจมีไม่มาก เกรงว่าจะปกป้องเธอไม่ได้”

กู้จื่อเฟยแปลกใจ มองโห้หลีเฉินอย่างสงสัย