สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 530

บทที่ 530 ตั้งรอบเกมใหญ่

“เสี่ยวหว่าน คุณฉลาดหลักแหลมถึงเพียงนี้ ไม่ลองเดาๆดูสักหน่อยเหรอ”

หยูซือห้านปรากฏรอยยิ้มอันชั่วร้ายบนใบหน้า

มองเย้นหว่านที่หวาดหวั่นพรั่นพรึงจนขนลุกขนชัน

เธอขมวดคิ้วเอาไว้แน่น ในใจสับสนยุ่งเหยิงไปหมด พร้อมทั้งมีลางสังหรณ์อันน่าหวาดกลัวคาดเอาไว้ด้วย

ท่าทางของเธอสั่นเทา พร้อมทั้งพูดผลลัพธ์อย่างหนึ่งด้วยเสียงเบาที่สุดออกมา

“แกใช้ฉันเพื่อมาควบคุมเขาให้อยู่หมัด เพื่อให้เขาไม่รู้ว่าฉันเกิดเรื่องขึ้นแล้ว จากนั้นแกก็จะฉวยจังหวะนี้

จดทะเบียนกับฉัน ถึงเวลานั้นพอแสดงทะเบียนสมรสออกมา

เรื่องไปถึงขั้นที่ไม่อาจแก้ไขอะไรได้แล้ว แกก็จะใช้โอกาสนั้น ลงมือกับโห้หลีเฉินอีกครั้ง

ในทางความรู้สึกนั้นก็ไม่อาจจะปล่อยไปได้”

“คุณพูดถูกอยู่เรื่องหนึ่ง”

มุมปากของหยูซือห้านยิ้มอย่างสะใจ นิ้วมือที่พิมพ์อย่างรวดเร็ว เพื่อตอบกลับข้อความของโห้หลีเฉิน

เย้นหว่านขนหัวลุก ขมับเต้นกระตุกขึ้นมาในทันที

หยูซือห้านพูดอีกว่า “โห้หลีเฉินปลอมตัวเป็นกู้ซึง นั่นก็หมายความว่าตนเองรนหาที่ตายเอง

ในเมื่อเขาอยากตาย ผมก็จะให้เขาสมหวัง ให้เขากลับไปที่ตระกูลเย้นในฐานะกู้ซึง จากนั้นก็ถูกเปิดโปงต่อหน้าทุกคน!”

หลังจากถูกฉีกหน้ากากแล้ว ภาพพจน์ของโห้หลีเฉินที่อยู่ในใจของคนในตระกูลเย้น ก็จะถูกทำลายจนหมดสิ้น

เย้นหว่านขมวดคิ้ว “โห้หลีเฉินไม่ได้โง่ขนาดนั้น อีกอย่าง กู้ซึงถูกแกจับตัวไปแล้ว และก็ไม่ได้อยู่ที่ตระกูลเย้นด้วย”

โห้หลีเฉินฉลาดเป็นกรดขนาดนั้น ถึงเวลาก็สามารถหาเหตุผลได้

และก็สามารถทำให้คนโน้มน้าวเขาได้นั่นก็คือกู้ซึง

หยูซือห้านลุกขึ้นยืน สาวเท้าเดินมุ่งหน้ามาทางเย้นหว่านอย่างสง่างาม

พูดพลางยิ้มหยอกล้อ “ถ้าเป็นบ้านตระกูลเย้น อย่างนั้นก็มั่นใจได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นเลย

ว่าคุณออกไปเที่ยวข้างนอกกับกู้ซึง”

รูม่านตาของเย้นหว่านเบิกโตขึ้น

ถ้าเป็นเช่นนี้ หากโห้หลีเฉินกลับไปบ้านตระกูลเย้นในฐานะกู้ซึง

ก็วิ่งไปหาปากกระบอกปืนพอดี จะอธิบายยังไงก็ไม่กระจ่าง

และเรื่องที่เขาปลอมตัวเป็นกู้ซึง ก็จะถูกเปิดเผยร้อยเปอร์เซ็น!

ถึงตอนนั้น แผนการที่พวกเขาวางกันไว้ทั้งหมดก่อนหน้านี้ก็จะพังพินาศหมด โห้หลีเฉินทำผิดกับตระกูลเย้น

ก็จะไม่มีโอกาสกลับตัวอีกต่อไปแล้ว

อีกอย่าง การปลอมตัวเป็นกู้ซึงเพื่อเข้าไปอยู่ในตระกูลเย้น ถ้าเรื่องมันไปถึงหูตระกูลหยู

ก็ถือว่าเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย โห้หลีเฉิน ก็จะเจอกับความยุ่งยาก ไม่น้อยเลย

เย้นหว่านขนหัวลุก จากนั้นถึงได้รู้ตัวตั้งสติกลับมา ที่แท้หยูซือห้านได้เตรียมแผนการร้ายกาจขนาดนี้เอาไว้คิดบัญชี!

เธอเริ่มกระวนกระวาย พุ่งตัวเข้าไปหาหยูซือห้านอย่างวู่วาม

“แกเอาโทรศัพท์มือถือคืนมาให้ฉัน!”

ไม่สามารถให้เขาคุยผ่านโทรศัพท์กับโห้หลีเฉินต่อไปได้ ไม่อาจให้เขาหลอกโห้หลีเฉินต่อไปได้อีกแล้ว

ขอแค่ไม่มีการติดต่อกันทางโทรศัพท์มือถือ โห้หลีเฉินก็คงไม่เจอความผิดปกติแน่นอน

เย้นหว่านขว้างโทรศัพท์ลงให้มันแตกเป็นเสี่ยงๆอย่างไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น

หยูซือห้านกลับเตรียมการเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เงื้อมือขึ้นเพื่อหลบเลี่ยงมือของเย้นหว่าน

อีกมือหนึ่งก็จับตัวเธอเอาไว้ กักไว้ในอ้อมกอด

อ้อมกอด ลมหายใจของเขา มันทำให้เธอหวาดกลัวจนตัวแข็งทื่อ

เธอพยายามสู้อย่างไม่สนใจสิ่งใด ทั้งกระทืบเท้า ยื่นมือออกไป ลองแย่งโทรศัพท์มือถือกลับมา

หยูซือห้านกางแขนขึ้น จากนั้นก็หนีบมือของเย้นหว่านเอาไว้ทั้งสองข้าง

มุมปากของเขาฉีกยิ้มรอยยิ้มอันสยดสยองออกมา ส่วนอีกมือหนึ่ง ก็ยื่นหน้าจอโทรศัพท์มาอยู่ตรงหน้าเย้นหว่าน เพื่อให้เธอได้เห็น

“คุณว่า ตอนนี้ผมส่งข้อความ คิดถึงเขาอย่างน่าสงสาร เขาจะกลับมาหาคุณทันทีหรือไม่”

เย้นหว่านหายใจเริ่มติดขัด มองไปทางหน้าจอโทรศัพท์มือถือ

มองไม่เห็นเนื้อหาข้อความที่คุยกันก่อนหน้านี้ ที่เห็นมีอยู่ไม่กี่ข้อความเท่านั้นเอง ก็คือหยูซือห้านใช้คำพูดในแบบของเธอ พูดคุยกับโห้หลีเฉิน

ในภาษาที่สื่อสารกัน แฝงด้วยความคิดถึงอย่างเต็มเปี่ยม

ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเห็นว่าข้อความพวกนี้หยูซือห้านเป็นคนส่งทั้งหมด ก็คงเชื่อว่าคือเธอเป็นคนส่งเอง

และโห้หลีเฉินก็คงมองไม่ออก ยังคงใช้คำพูดอ่อนโยนกับเธอ ทั้งยังเป็นฝ่ายพูดเองว่า ตอนนี้เขากำลังจัดการเรื่องของตระกูลหยู ไม่นานก็จะเสร็จแล้ว