สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 587

บทที่ 587 ของล้ำค่า

เย้นหว่านตามบอดี้การ์ดไป เดินอย่างรวดเร็วไปยังวิลล่าที่ขังหยูซือห้าน

ก่อนหน้านี้เธอเคยสงสัย หยูซือห้านอาจถูกทรมานอย่างไร้ความปราณี แต่เธอไม่ได้คาดเดาว่าหยูซือห้านจะน่าอนาถเช่นนี้

เห็นว่าในห้องมืดมิดไร้ซึ่งแสงตะวัน มือและเท้าของหยูซือห้านถูกล่ามด้วยโซ่ ส่วนร่างกายเขาบาดแผลสาหัสไม่มีชิ้นดี ทั้งร่างฉีกเปิดเลือดอาบไหลนอง

แต่มีการใส่ยาให้ เพื่อให้เขาไม่เลือดออกมากเกินไปหรือตายจากแผลติดเชื้อ

ส่วนที่ที่เขาไม่ได้บาดเจ็บมากนัก มันมีบาดแผลแปลกๆ ทุกประเภทและเป็นรอยแผลเป็น

ทั้งร่างบนล่าง แม้แต่ฝ่าเท้า หาที่ผิวดีไม่เจอ

เขานอนบนพื้น ดูไม่เหมือนเป็นคน

อยู่ก็เหมือนตาย ตายเสียดีกว่าอยู่

เย้นหว่านมองเขานิ่งๆ ในใจไม่สามารถบอกได้ว่ารู้สึกอย่างไร

ไม่มีความสงสาร แต่ก็ไม่ได้รู้สึกสะใจอะไรนัก

บุคคลที่ครั้งหนึ่งเคยหยิ่งผยองต้องการลมได้ลมต้องการฝนได้ฝน ตอนนี้กลับตกมาอยู่ตรงจุดนี้ น่าเศร้า น่าเสียดาย

สำหรับหยูซือห้าน การตายไป ถึงจะมีเกียรติขึ้นมาหน่อย

การตายสำหรับเขาในตอนนี้ ถึงจะดูหรูหราอย่างแท้จริง

บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้างๆ คอยระแวดระวังปกป้องเธอ

“คุณหนูครับ อย่าไปไกลเกินไป ตัวเขามีแต่เลือด รองเท้าของคุณจะสกปรกเอาได้”

คำพูดนี้ เสียงนี้ มันเหมือนเขาเป็นสิ่งปฏิกูลเหม็นเน่าบนพื้น

ร่างแข็งเกร็งของหยูซือห้านนอนอยู่บนพื้น การเคลื่อนไหวอ่อนแรงมาก ดูเหมือนกับว่ากำลังดิ้นรนอย่างหนัก

เย้นหว่านเม้มริมฝีปาก มองเขาด้วยสายตาที่หนักอึ้ง

“เขาไม่พูดเลยเหรอคะ”

“ครับ กระดูกของคนคนนี้แข็งยิ่งกว่าหิน ไม่กลัวการทรมานหรือความเจ็บปวด จิตใจแข็งแกร่งเกินไป ต้องดึงคนไปตายก่อนถึงจะเต็มใจตาย”

บอดี้การ์ดพูดอย่างปวดหัว

เย้นหว่านขมวดคิ้วฟัง หัวใจหนักอึ้ง หยูซือห้านดื้อด้านเกินไป สิ้นหวังไม่สนอะไรเลยเหมือนคนบ้า

เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น แม้แต่ความตายก็ไม่กลัว

แบบนี้จะทำอย่างไรให้เขาเปิดปากพูด

“เขาอยากตาย แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น”

ที่ปากประตู มีเสียงกัดบดฟันดังมา

ป่ายฉีอยู่ในชุดลำลอง ในมือถือสิ่งของสีดำทะมึนเล็กๆ เดินเข้ามาพร้อมใบหน้ามืดครึ้ม

เขามองสายตาของหยูซือห้าน กัดบดฟันอย่างหนัก เหมือนอยากกระทืบเขาให้ตาย

แต่กลับยังต้องให้หยูซือห้านมีชีวิตอยู่

น่าโมโหจริงๆ

เย้นหว่านหันไปมองป่ายฉี สายตาลดลงไปที่กล่องในมือเขา

“นี่ก็คือยารักษาชีวิตเหรอคะ”

ป่ายฉีเป็นหมอ ยาจึงอยู่ในความดูแลของเขา

แต่ยานี่แพงมาก มันถูกส่งมาโดยเครื่องบินจากตระกูลเย้น แถมป่ายฉียังเป็นคนนำมาด้วยตัวเอง

และป่ายฉีก็ไม่สามารถเปิดมันได้ด้วย

ป่ายฉีพยักหน้า ยื่นกล่องดำไปตรงหน้าเย้นหว่านอย่างปวดใจ

“เธอสอดนิ้วเข้าไปในร่องนี้ มันจะเจ็บนิดหน่อย จำเป็นต้องใช้เลือดเธอเล็กน้อยถึงจะสามารถเปิดมันได้”

เย้นหว่านนิ่งค้างขณะถือกล่องดำ

จำเป็นต้องหยดเลือดลงไปถึงจะสามารถเปิดมันได้งั้นเหรอ

นี่เป็นเรื่องจริงจังเกินไปหรือเปล่า!

เย้นหว่านมองกล่องดำด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ลังเลครู่หนึ่งก่อนจะถามหยั่งเชิงว่า

“ป่ายฉี ตอนนี้หยูซือห้านก็ยังไม่ตาย ทักษะทางการแพทย์ของคุณก็เป็นเลิศไม่ใช่เหรอ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจก็สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ หรือไม่คุณลองพยายามช่วยเขาอีกครั้งไหมคะ”

จะได้ไม่ต้องสูญเสียของล้ำค่าเช่นนี้