สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 610

บนเครื่อง​เงียบสงบ​ในพริบตาเดียว​ นอกจาก​บอดี้การ์ด​สองคนที่นั่งอย่างเฉยเมย​เหมือนกับ​แบล็ค​กราวแล้ว ก็มีแต่เย้นโม่หลินกับกู้จื่อเฟย

เย้นโม่หลินเม้มริมฝีปากอัน​บางๆ และมองดูกู้จื่อเฟยด้วยแววตาที่สลับ​ซับซ้อน​

เขาขมวดคิ้ว​ด้วยความเสียใจ​ และสับสนวุ่นวาย​ใจมากเลยทีเดีย​ว​ คำพูดของต้วนอานเมื่อสักครู่​ เขาได้ยินอย่างชัดถ้อย​ชัด​คำ

ตอนนี้เขาหงุดหงิด​ และดุดัน​ หรือเป็นเพราะว่า​เขาง้อกู้จื่อเฟยไม่สำเร็จ？

เป็นเพราะเธอหรือ？

เย้นโม่หลินส่ายหน้า​ ไม่เชื่อหรอกน่ะ​ ไม่ใช่หรอกน่ะ​ เขาจะไม่กลายเป็นแบบนี้​ เพราะผู้หญิง​คนหนึ่งหรอก​

ต้องเป็นต้วนอานแน่ๆที่ไม่พอใจ​ จึงพูดเหลวไหล​

เย้นโม่หลินกัดฟัน​ และไม่คิดมากกับคำถามนี้จึงย้ายสายตาไปที่อื่นซะเลยดีกว่า​

บนเครื่องบิน​ เงียบสงบ​ไปอย่างสิ้นเชิง​

กู้จื่อเฟยมองดูนอกหน้าต่าง​ เย้นโม่หลินมองดูไอแพด​ของเขา

ทั้งสองคนไม่มีการการเจรจา เหมือนกับว่าเป็นคนแปลกหน้า​ที่นั่งเครื่อง​ลำเดียวกัน​ ลงจากเครื่อง​ ก็จากกันทางใครทางมัน​ ไม่มีการเจรจากัน​อีกเลย

กู้จื่อเฟยมองดูนอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ เศร้าใจ​ และเงียบกริบ​

ยิ่งรู้อย่างชัดเจนจากจิตใต้​สำนึก​ ลงจากเครื่อง​ แล้วมองดูเย้นหว่าน ก็ถึงเวลาที่ต้องล่ำลากันแล้ว

ถึงแม้​ในใจยังมีอารมณ์​อีกมากมาย​ ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง​ใดๆทั้งสิ้น​

เธอไร้เรี่ยวแรง​ ยิ่งรู้สึก​ว่า​เป็นการสูญเปล่า​

ส่วนเย้นโม่หลินเล่นไอแพด​อยู่​ กลับกำลังทำเรื่องราว​เรื่อง​หนึ่งที่ทำให้ต้วนอานอ้าปากค้าง​ และงงเหมือนไก่ตาแตก​

ยี่สิบนาทีผ่านไป

เฮลิคอปเตอร์​ลำหนึ่งบินมา ขับด้วยความเร็ว​สูง​ในระดับเดียวกันและเรียงเป็นแถวเดียวกัน​

จากนั้น​ ทั้งสองฝ่ายเจรจากัน​ และเปิดประตู​พร้อมเรียงกัน​

ลมพัดเข้ามาข้างใน​ พัดเข้ามาในร่างกาย​ของกู้จื่อเฟย ทำให้เธอเงยหน้า​ขึ้น​มา​ด้วยความสงสัย​

ก็ได้พบเห็น​ต้วนอานที่กำลังยืนอยู่หน้าประตู​ ในมือจับเชือกเส้นหนึ่งเอาไว้​ และกำลังลากจูง​

พวกเขากำลังทำอะไรเนี่ย​？

กู้จื่อเฟยสงสัย​ มองออกไปข้างนอกผ่านหน้าต่าง​

พบเห็น​แค่ระหว่าง​เฮลิคอปเตอร์​ มีเชือกสอง​เส้นเชื่อมโยง​กัน​ บนเชือกเส้นหนึ่ง​ มีหม้อดิน​ใบหนึ่งหมัดไว้อย่างตกตะลึง​！

เชือกทั้งสองเส้นดึง​กระชาก​กันไปมา​ หม้อดิน​ก็ค่อยๆขยับมาทางเฮลิคอปเตอร์​ของพวกเขา

กู้จื่อเฟยอ้าปากค้าง​ ในหัวสมองมีการคาดเดาที่เชื่อถือไม่ได้อย่างยิ่ง

หรือว่านี่คือการใช้เครื่อง​บินส่งยาบำรุง？

นี่มันช่าง​ ช่าง...........ฟุ่มเฟือย​ไปแล้ว​มั้ง！

ใครกันนะช่างคิดได้​ ถึงกับคิดวิธี​แบบนี้ออกมา​ได้​

หลังจากผ่านไปได้สักพัก​ หม้อดิน​มาถึงที่เครื่องบิน​อย่างปลอดภัย​ ประตู​เครื่องได้​ปิดสนิท​

หลังจาก​ผ่านไปอีกสักพัก​ ต้วนอานจึงยกถาดใบหนึ่ง​ ​และเดินเข้ามาพร้อมกับ​น้ำซุปถ้วยหนึ่ง

เขาวางไว้ตรงหน้า​กู้จื่อเฟยด้วยความระมัดระวัง​ แล้ว​พูดว่า

“คุณ​หนูกู้ครับ​ ดื่มน้ำซุปร้อนๆครับผม​ น้ำซุป​ถ้วยนี้ดีต่อร่างกาย​ของคุณนะครับ”

มองเห็น​น้ำซุปตรงหน้า การคาดเดาที่เหลวไหล​ของกู้จื่อเฟย ถึงกับได้รับการพิสูจน์​แล้ว​！

เป็นการใช้เครื่องเฮลิคอปเตอร์​ส่งซุปบำรุงให้กับเธอจริงๆซะด้วย

สีหน้า​ของ​เธอสลับซับซ้อน​ ถือซุปบำรุงไว้ในมือซึ่งได้มาไม่ง่ายเลยอย่างเข้มงวด​

เธอพูดด้วยความซาบซึ้งใจ​ว่า “ต้วนอาน ขอบคุณ​นะ”

ต้วนอานรีบผายมือ​ และพูด​อย่างยิ้มแย้ม​ว่า

“ผมไม่ได้​เป็นคนคิดวิธี​นี้​นะครับ​ เป็นคุณ​ชายเราต่างหาก​ที่สั่งการด้วยตัวเอง​ คุณ​หนูกู้ครับ​ คุณ​จะขอบคุณ​ ก็ขอบคุณ​คุณ​ชายเถอะนะครับ”

พูดจบอย่างหัวเราะ​ชอบใจ​ ต้วนอานมองดูเย้นโม่หลินอย่างมีความหมาย​ลึกซื้ง​ แล้วก็เดินไปข้างหน้า​อย่างรวดเร็ว​

พยายาม​ไม่ไปเป็นก้างขวางคอ

ทั้งดีใจและประหลาดใจ​ยิ่งนัก​ ในที่สุด​คุณ​ชายก็คิดออกจนได้​ ถึงกับคิดออกว่าใช้เครื่องบิน​ส่งซุปบำรุง

ภาพเหตุการณ์​ที่ตกตะลึง​ขนาดนี้​ และความห่วงใย​ที่โรแมนติก​ขนาดนี้​ คุณ​หนูกู้ต้องซาบซึ้งใจ​อย่างแน่นอน​

ที่แท้คุณ​ชายของเขาฉลาดแต่ไม่แสดงออก​ เวลาเป็นห่วงเป็น​ใย​ใครสักคนเนี่ย​ ทำเรื่องได้ตามความเป็นจริง​มากเลยทีเดีย​ว

ได้ยินคำพูดนี้ของต้วนอาน จู่ๆกู้จื่อเฟยรู้สึก​ว่า​ถ้วยซุปในมือร้อนเล็กน้อย​ ทำให้เธอถือไม่นิ่ง