สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 631

ถึงแม้คนของตระกูลหยูเคยเตรียมใจไว้แล้ว แต่พอเผชิญกับผลลัพธ์นี้จริงๆ แต่ละคนก็ยังคงมีอารมณ์หนักหน่วงอีกเช่นเคย

ตอนนี้หยูซือห้านถูกปลดแล้ว โห้หลีเฉินก็เป็นหมันอีก งั้นใครจะมาสืบทอดอนาคตของตระกูลหยูต่อ?

น่ากังวลจริงๆ!

อาวุโสท่านหนึ่งถอนหายใจ และส่งสายตาผิดหวังมาให้โห้หลีเฉิน

“โห้หลีเฉิน ไม่ใช่ตระกูลหยูผิดต่อนาย แต่นายเป็นคนผิดต่อตระกูลหยูนะ”

ในน้ำเสียง แฝงด้วยความผิดหวังและตำหนิ

หัวใจที่เดิมทีก็เย็นวูบและอึดอัดของเย้นหว่าน ถูกคำพูดเหล่านี้กระตุ้นจนโมโหขึ้นมาอีก

ตอนนี้คนที่เสียใจที่สุดควรจะเป็นโห้หลีเฉินสิถึงจะถูก แต่คนพวกนี้ กลับไม่คำหนึ่งถึงความรู้สึกของโห้หลีเฉินเลยสักนิด แต่ละคนกลับยังมาเติมเชื้อไฟอยู่ที่นี่อีก

จิตใจโหดเหี้ยมอำมหิต

เย้นหว่านโมโหจนตัวสั่น แทบอยากจะทำลายล้างคนพวกนี้ทิ้งให้หมด

ในขณะนี้ ป่ายฉีมองเย้นหว่านด้วยสีหน้าแววตาซับซ้อนแล้วพูดต่อ “ยังมีที่แย่กว่า คุณจะฟังมั้ย?”

เย้นหว่านเย็นวูบไปทั้งตัว ไม่มีเวลามาโกรธคนของตระกูลหยูต่อ เธอมองป่ายฉีด้วยสีหน้าแววตาสั่นคลอนอย่างควบคุมไม่อยู่ ลุกลี้ลุกลนจนหัวใจแทบจะโดดออกมาจากทรวงอก “หมายความว่ายังไงคะ?”

เธอกุมนิ้วมือของโห้หลีเฉินไว้แน่น อดสั่นคลอนไม่ได้

ใบหน้าหล่อเหลาของโห้หลีเฉินเย็นชาแข็งกระด้าง เหมือนอบอวลด้วยเมฆดำชั้นหนึ่ง เขาขมวดคิ้ว แต่กลับจูงมือเล็กๆของเย้นหว่านไว้แน่น ให้พลังปลอบโยนแก่เธอ

ป่ายฉีมองทั้งคู่ที่กุมมือไว้ด้วยกัน ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและได้พูดอย่างซีเรียส “เพราะโห้หลีเฉินคือคนของตระกูลเย้น ได้สืบทอดยีนด้อยโรคทางพันธุกรรมของตระกูลหยู อีกทั้งตอนนี้ได้กำเริบแล้ว.....”

ยังพูดไม่จบ ในห้องโถงก็มีเสียงสูดหายใจทางปากดังขึ้นทีหนึ่ง

ทุกคนของตระกูล ต่างก็มองโห้หลีเฉินด้วยแววตาซับซ้อน ทั้งช็อกและเจ็บปวดใจสุดๆ

อาวุโสท่านหนึ่งพูดอย่างทอดถอนใจ “โห้หลีเฉินเป็นเด็กที่มีสายเลือดดั้งเดิมที่สุดของตระกูลหยูจริงๆด้วย....เสียดาย เสียดายจริงๆ!”

เสียงถอนหายใจของเขาคือเสียดายมากๆ คือเสียใจอย่างมากจากจริงใจ

อยู่ตระกูลหยู โรคทางพันธุกรรมนี้คือร้ายแรงที่สุด แต่ก็เป็นฐานะและสัญลักษณ์ที่สูงส่งที่สุด

มีแค่สายเลือดบริสุทธิ์ที่สุดถึงจะกำเริบ และมีแค่คนที่อาการกำเริบเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์เปิดคลังสมบัติของตระกูลหยู เข้าสู่แก่นแท้ของตระกูลหยู.....

ถึงแม้โรคนี้ร้ายกาจมาก แต่แค่แต่งงานเชื่อมสัมพันธไมตรีกับคนของตระกูลเย้นก็จะสามารถควบคุม หรือแม้กระทั่งรักษาได้

นับแต่นี้ไปควบคุมตระกูลหยู พาตระกูลหยูเจริญรุ่งเรืองขึ้นไปเรื่อยๆ

แม้กระทั่งหยูฉู่สองที่เป็นหัวหน้าตระกูลของรุ่นนี้ อาการป่วยก็ยังไม่กำเริบ และไม่มีสิทธิ์เปิดคลังสมบัติของตระกูลหยูเลย

ตระกูลหยูไม่ได้เปิดคลังสมบัติมาหลายรุ่นแล้ว

ตอนนี้อุตส่าห์โผล่มาคนหนึ่ง แต่พวกเขายังไม่ทันได้เกิดความหวัง แต่ก็ได้สิ้นหวังไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว

โห้หลีเฉินเป็นหมัน

เขาที่เป็นหมันก็ไม่มีทางรักษาหาย ไม่สามารถเปิดคลังสมบัติทำให้ตระกูลหยูยิ่งใหญ่ และไม่สามารถสืบทอดตระกูลให้ยีนและสายเลือดให้ลูกหลานเพิ่มมากขึ้น

สีหน้าของเย้นหว่านขาวซีด เสียงอดสั่นคลอนไม่ได้ เธอถามอ้ำอึ้ง “โรคติดต่อ โรคติดต่อทางพันธุกรรมอะไร อะไร อะไรกำเริบ?”

ทำไม เธอไม่รู้เรื่องเลย?

แต่ดูจากปฏิกิริยาของอาวุโสพวกนี้ล้วนสามารถดูออกว่าโรคนี้ร้ายแรงมาก

ป่ายฉีขมวดคิ้ว มองเย้นหว่านอย่างค่อนข้างแข็งใจไม่ได้ เงียบไปครู่หนึ่ง เขาถึงพูดต่อ “เดิมที หลังจากอาการป่วยกำเริบครั้งแรก โรคนี้จะเงียบอยู่นานมากช่วงหนึ่ง ถึงจะกำเริบอีกครั้ง แต่เพราะส่วนผสมของยาเป็นหมันมีฤทธิ์กระตุ้น องค์ประกอบของสองโรคนี้กระทบกระทั่งซึ่งกันและกัน ทำให้อาการป่วยของโห้หลีเฉินยิ่งรุนแรงขึ้น ตอนนี้เขาไม่เพียงเป็นหมัน แต่ยัง......”

หยุดไปครู่หนึ่ง ป่ายฉีมองเย้นหว่านอย่างแข็งใจไม่ได้สุดๆ ผ่านไปสักพักถึงเปิดปากพูด “มีชีวิตอยู่ได้แค่สามปี”

สามปี? !

พริบตาเดียวเย้นหว่านรู้สึกหน้ามืดและสมองว่างเปล่า แทบจะสลบไปในที่เกิดเหตุ

เธอสงสัยว่าหูตัวเองเสียแล้ว ถึงได้ฟังผิดไป

นี่จะเป็นไปได้ยังไง?

โห้หลีเฉินเป็นคนที่แข็งแรงและแข็งแกร่งขนาดนี้ แค่ถูกยาทำหมันทำลายมีลูกไม่ได้ จะสิ้นอายุขัยได้อย่างไร?

เขาแข็งแกร่งขนาดนั้น จะ....ตายได้ยังไง? !