สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 653

บทที่653 ไม่มีทางเลือกอื่น

ใบหน้าของเธอซีดเผือด ท่าทางตื่นกลัว สีหน้าเธอมีแต่ความตกใจและหวาดกลัว

เธอตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ขอ ขอโทษค่ะ หนูเองก็คิดไม่ถึงว่าเย้นหว่านจะเข้ามากะทันหันแบบนี้ ... “

ถ้าเธอรู้ เธอคงยอมเสี่ยงที่จะถูกโห้หลีเฉินบีบคอ ยอมพุ่งตัวเข้าห้องน้ำไปแล้ว

คงจะไม่ปล่อยให้โห้หลีเฉินควบคุมความต้องการตัวเองไม่ได้ แล้วออกมาหาเธอเองแบบนี้

แต่เธอคิดผิด ความอดทนของโห้หลีเฉินจะแข็งแกร่งมากถึงขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าเย้นหว่านจะตามมาจนถึงที่นี่

กงจืออวีท่าทางดุร้ายและจ้องเย้นโน่เหมือนอยากจะฆ่าเธอให้ตาย

ไม่ช่วยเหลืองาน แล้วยังทำให้การทำงานนั้นยากขึ้นไปอีก

เสียดายแผนที่เธอจัดเตรียมไว้ในคืนนี้จริงๆ แล้วตอนนี้ ...

กงจืออวีขมวดคิ้วแน่น แล้วมองไปทางประตูห้องน้ำด้วยความอารมณ์เสีย

เธอกัดฟันพูดออกมาอย่างลำบาก“ พวกเขาอยู่ในนั้นมานานแค่ไหนแล้ว”

สีหน้าของเย้นโน่แดงก่ำ ก่อนจะส่ายหน้าไปมา

ตั้งแต่เย้นหว่านเข้าไปจนถึงตอนนี้ เธอถูกแทงใจอย่างสมบูรณ์ แต่ละนาทีแต่ละวินาทีมันทรมานราวกับว่าผ่านไปหลายชาติหลายศตวรรษเลยก็ว่าได้

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้มันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว

พอเห็นสีหน้าของเย้นโน่ กงจืออวีก็ยิ่งอารมณ์เสียมากขึ้น และในตอนนี้เอง บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นว่า

“เกือบสิบห้านาทีได้แล้วครับ”

ใบหน้าของกงจืออวียิ่งบึ้งตึงมากขึ้นไปอีก

ในเวลาสิบห้านาที ชายและหญิงสองคนอยู่ด้วยกัน อีกทั้งฝ่ายชายยังทนต่อยาจีนมานานกว่าสองชั่วโมง ไม่ต้องเดาก็น่าจะรู้ ว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นไปแล้วร้อยเปอร์เซ็นต์

“ น่าตายนัก”

กงจืออวีเตะเก้าอี้อย่างโมโห

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเธอมาตลอด นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์ที่เหนือการควบคุมของเธอ

อีกทั้งยังต้องแลกด้วยลูกสาวสุดรัดสุดหวงของตัวเองอีก

เธอแทบอยากจะดึงโห้หลีเฉินออกมาและฆ่าเขาทิ้งซะเลย

แต่ว่า……

ถ้าตอนนี้เธอเข้าไป เย้นหว่านจะต้องเผชิญกับความอับอายมากแค่ไหนกัน กลัวว่ามันจะกลายเป็นปมในใจไปตลอดชีวิต

แต่จะให้รออยู่ข้างนอก แล้วให้ทั้งสองเสร็จธุระก่อนค่อยออกมาอย่างนั้นเหรอ

ทุกวินาทีมีทรมาน โมโหตนแทบอยากจะฆ่าคน

“ คุณนาย เรื่องมันเดินมาจนถึงขนาดนี้แล้ว คุณอย่าเข้าไปขัดขวางจะดีกว่านะครับ”

เสียงสุภาพของผู้ชายดังมาจากทางประตู

ป่ายฉียืนพิงกรอบประตู แล้วมองไปทางห้องน้ำอย่างมีเลศนัย

สถานการณ์ในตอนนี้ มันน่าวุ่นวายกว่าที่เขาคิดไว้

สายตาอันเฉียบคมของกงจืออวีมองไปที่ประตู “หมายความว่าไง”

ด้วยสติปัญญาของกงจืออวี เธอเข้าใจทันทีว่าคำพูดของป่ายฉี ไม่ได้หมายถึงเหตุการณ์ในตอนนี้

แม้ว่าเย้นหว่านและโห้หลีเฉินจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถย้อนกลับได้ แต่ถ้าเธอจะไม่เห็นด้วย เธอก็ยังสามารถขัดขวางมันได้

ขอแค่เธอไม่พยักหน้าเห็นด้วย ก็ถือว่ายังไม่มีข้อสรุป

แต่ป่ายฉีไม่ใช่คนที่พูดเล่นๆ ในเมื่อเขาบอกว่ามันเรื่องที่กำหนดไว้แล้ว ทำให้กงจืออวีรู้สึกหวั่นใจเป็นอย่างมาก

ป่ายฉีเหลือบมองไปที่คนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่ในห้อง แล้วพูดเสียงราบเรียบ“ไม่มีอะไรให้พวกคุณทำแล้ว ออกไปจากที่นี่ซะ ส่วนเรื่องการลงโทษค่อยว่ากันทีหลัง”

คำพูดนี้ทำให้ทั้งสามคนยกเว้นกงจืออวีตัวสั่นกันไปหมด

เรื่องที่บอดี้การ์ดทั้งสองละเลยหน้าที่ หนีการถูกลงโทษไปไม่ได้อย่างแน่นอน เย้นโน่ทำงานไม่สำเร็จ แล้วยังส่งผลให้เรื่องราวเป็นแบบนี้ ยิ่งหนีไม่พ้น

ทั้งสามคนหน้าซีดเผือด แทบอยากจะหายตัวไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย

ความหมายของคำพูดป่ายฉียังหมายถึงการไล่ทุกคนออกไป และพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว กงจืออวีจึงโบกแขนไล่และพูดเสียงดุ“ถอยออกไป”

ทั้งสามไม่กล้าอยู่ในห้องอีก จึงรีบเดินออกไป

เย้นโน่เดินไปถึงที่ประตู ก่อนจะมองไปที่ทิศทางของห้องน้ำ แล้วก้มหน้าลงอย่างน่าสังเวช