สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 699

บทที่ 699 เขากำลังทำอะไร 

เห็นชัดว่า ที่นี่อาจจะเป็นถนนเส้นหนึ่งที่อยู่ในเขตบ้านพักของข้าราชการระดับสูง

แม้จะเป็นเมืองหนาน แต่ก็ถือว่าเป็นพื้นที่ที่เจริญคึกคักแต่น่าเสียดาย เย้นหว่านไม่สามารถออกไปเดินเล่น ดูอะไรแปลกใหม่ได้

ท้องฟ้ายิ่งมืดขึ้นเรื่อยๆ

ที่ประตูก็มีคนเดินผ่านไปมาอยู่บ้าง แต่กลับไม่มีเงาของโห้หลีเฉิน

เย้นหว่านยิ่งร้อนใจขึ้นเรื่อยๆ เกรงว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับโห้หลีเฉินที่ข้างนอก

“คุณเย้น คุณกำลังทำอะไรคะ รอคุณโห้เหรอคะ”

ฉู่ฉู่ถามอย่างสงสัยเดินมาทางเย็นหว่าน

เธอมีใบหน้างดงาม หลังจากเก็บท่าทางที่ดูถูกไม่พอใจเย้นหว่านแล้ว แวบแรกที่มองไป กลับรู้สึกว่าว่านอนสอนง่าย

อาจจะเพราะเย้นหว่านนั่งโต๊ะรับประทานอาหาร และท่าทางปกป้องของโห้หลีเฉิน ทำให้เกิดผลกระทบต่อเธอมากเกินไป แม้แต่เธอก็รู้สึกว่าเย้นหว่านไม่ใช่แค่ผู้หญิงธรรมดาที่ดูถูกเหยียดหยามได้อีกต่อไป

เย้นหว่านเม้มปาก พยักหน้า

ฉู่ฉู่พูดขึ้นมาทันทีว่า “คุณอย่ารอเลย ตอนนี้เขากลับมาไม่ได้ คืนนี้จะกลับมาหรือไม่ยังเป็นเรื่องที่บอกไม่ได้”

เย้นหว่านตกใจมาก รีบถามอย่างตื่นตระหนกทันทีว่า

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น”

“คุณไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร คุณโห้ได้รับเชิญไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำในพระราชวัง! งานเลี้ยงนี้มีแต่คนที่มีสถานะสูงส่ง จึงจะได้รับเกียรติเข้าร่วมงาน”

ฉู่ฉู่ใบหน้าเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา หยิบโทรศัพท์มือถือตนเองออกมา เปิดมาที่ภาพหนึ่ง ในนั้นกำลังมีการไลฟ์สดแสดงอยู่ด้านบน

อาคารในวิดีโอเป็นพระราชวังสไตล์ยุโรปที่สวยงามบนบันไดยาวที่ทางเข้าพระราชวัง ปูด้วยพรมสีแดง สองข้างจัดวางด้วยดอกไม้สด มีนักข่าวยืนอยู่มากมาย

และตรงกลางพรมสีแดง ก็มีชายหนุ่มหรือหญิงสาวสวมชุดราตรีเดินไปมา

เหมือนกับดารากำลังเดินพรมแดงอย่างนั้น พวกเขายิ้มบางๆหน้ากล้องเป็นการทักทาย จากนั้นก็เดินไปข้างหน้า

ฉู่ฉู่อธิบายว่า “ฉันเห็นรายชื่อแขกที่ได้รับเชิญมาร่วมงานมีชื่อของคุณโห้ เดี๋ยวเขาก็จะออกมาแล้ว”

เป็นจริงดังนั้น ฉู่ฉู่พูดจบไม่นาน ในไลฟ์สดก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าดของผู้หญิง

และยังมีเสียงถอนหายใจสูงๆต่ำๆอย่างตื่นตกใจ

เห็นเพียงกล้องทุกตัวต่างรัวชัตเตอร์ไปที่ทางตำแหน่งนั้น

ที่นั่น โห้หลีเฉินเพิ่งจะเดินลงจากรถมา เขาสวมทักซิโด้สีดำสนิท ทรงผมที่จัดแต่งมาเล็กน้อย เดิมเขาก็มีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นอยู่แล้วยิ่งมีความหล่อเหลา เย้ายวนมากขึ้น พอมองเห็นเขา ก็อดไม่ได้ที่จะสูญเสียจิตวิญญาณไปที่เขา

ถึงแม้จะมีสปอตไลท์ส่องไปทั่วทั้งงานขนาดนั้น แต่กลับไม่อาจเทียบกับแสงเปล่งประกายที่มาพร้อมกับเขาในขณะนี้ได้

“พระเจ้า ทำไมถึงได้มีผู้ชายที่หล่อขนาดนี้”

“ฉันหมอบกราบแทบชายกางเกงสูทของเขาแล้ว เหมือนจะได้อยู่กับเขาแล้ว เหมือนแต่งงานกับเขาแล้ว”

“ฉันก็อยากมาก ได้แต่งงานกับเขา เป็นโชคดีที่สุดในชีวิตนี้ ได้ชื่นชมความหล่อเหลาทุกวันก็อิ่มแล้ว”

“พวกเธอก็ได้แต่คิดเถอะ ไม่เห็นเหรอ คุณโห้หล่อขนาดนี้ ถูกเจ้าหญิงหมายตาเอาไว้แล้ว”

“เขาจะเป็นราชบุตรเขยแล้ว……”

ได้ยินเสียงซุบซิบนินทาดังมาจากในจอ สองประโยคสุดท้ายที่เสียดแทงเข้าไปในหู ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าเย้นหว่านแข็งทื่อไปโดยไม่รู้ตัว

คนของเจ้าหญิงเหรอ

ราชบุตรเขยเหรอ

ได้รับความเห็นชอบจากเธอแล้วเหรอ!

เธอเคืองเล็กน้อย ดูต่อไปอย่างไม่พอใจ ซูมออกจากกล้องระยะไกล เธอก็มองเห็น ด้านหลังของโห้หลีเฉิน ตำแหน่งที่ห่างไปเพียงครึ่งก้าว หญิงสาวที่สวมชุดกระโปรงยาวสีแดงประดับด้วยอัญมณีหรูหรา

หน้าตาและบุคลิกท่าทางของเธอสอดคล้องไปทางเดียวกัน เครื่องหน้าที่งดงาม สวยอีกทั้งยังใจดี แม้จะยืนอยู่ข้างโห้หลีเฉิน ก็ไม่ได้ทำให้ดูหมองไปเลย

บวกกับชุดสีแดงสะดุดตานั้น ตอนนี้ เธอกลายเป็นคนข้างกายโห้หลีเฉินที่สวยสะดุดตาที่สุด

คล้ายกับว่า คู่ควงของเขา