บทที่8 ชัดเจนว่าเขามาคิดบัญชี
ครั้งนี้บริษัททำการแข่งขันอย่างเปิดเผย แต่เด็กใหม่ที่ใจกล้าเข้าแข่งขันก็มีแต่เย้นหว่านคนเดียว
ถึงดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ก็ชื่นชมความกล้าหาญของเธอ
จึงจับตามองเธอเป็นพิเศษ “เย้นหว่าน งานของเธอล่ะ?”
เย้นหว่านยืนแข็งทื่ออยู่ที่เดิม ในมือจับงานออกแบบของตนเองไว้แน่น ในใจรู้สึกข่มขื่น
ทีนี้ถูกเสิ่นโป๋เม๋ย ทำร้ายจน ซวยแล้ว เธอเดินไปตรงหน้าผู้จัดการ ยื่นงานออกไปด้วยความยากลำบาก
“ผู้จัดการคะ ให้เวลาดิฉันอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหมคะ? ดิฉันวาดให้ใหม่อีกชุด”
ผู้จัดการขมวดคิ้วหลังจากที่ได้เห็นงานออกแบบที่เลอะแล้ว “ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็พยายามเจียดเวลานี้ให้เธอได้
แต่วันนี้คือวันที่ท่านประธานใหม่เพิ่งเข้ารับตำแหน่ง ท่านจะตัดสินการแข่งขันครั้งนี้ด้วยตนเอง
จะยืดเยื้อเวลาไม่ได้เด็ดขาด” เธอพูดอย่างจนปัญญา และตบที่ไหล่ของ เย้นหว่านโดยการปลอบใจ
“เธอยังสาวยังแส้อยู่รอโอกาสครั้งหน้าเถอะ ครั้งนี้ก็ต้องตัดสิทธิ์เธอไปก่อนนะ”
“แต่ว่า.......” เย้นหว่านยังอยากไขว่คว้าดู แต่กลับถูกเสิ่นโป๋เม๋ยพูดแทรก
เธอเบียดเย้นหว่านออก และยืนที่ข้างกายของผู้จัดการด้วยท่าทางที่สนิทแนบแน่น
“พี่สวู่คะ บริษัทเราเปลี่ยนท่านปะธานใหม่แล้วหรอคะ? ทำไมจู่ๆก็เปลี่ยนท่านประธานได้ล่ะคะ?
ก่อนหน้านั้นไม่ได้ยินข่าวอะไรเลย”
“พี่ก็เพิ่งรู้ข่าวเหมือนกัน ได้ยินมาว่าเมื่อคืนมีคนใหญ่คนโตบางคนมากว้านซื้อบริษัทเรา”
ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็ประหลาดใจอย่างพูดไม่ออก
บริษัทนี้ถือเป็นบริษัทใหญ่ระดับต้นๆแล้ว คนใหญ่คนไหนท่านไหนที่มีความสามารถเก่งกาจขนาดนี้
ที่คืนเดียวก็กว้านซื้ออย่างไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียงอย่างนี้? นี่ก็น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้วมั้ง!
มีคนอดถามไม่ได้ “ท่านประธานใหม่คือใครหรอคะ?”
“เดี๋ยวก็รู้เอง เขาจะเจอคนที่ได้ที่หนึ่งครั้งนี้เป็นการส่วนตัว พวกคุณต้องสู้ๆนะ”
ผู้จัดการนิ่งไปครู่นึง แล้วพูดเสริมขึ้นมาอีกคำด้วยรอยยิ้ม
“ใช่แล้ว ได้ยินมาว่าเขายังหนุ่มมาก แถมยังหล่อมากด้วย”
ทั้งหนุ่มทั้งหล่อ แถมยังมีเงินมีอำนาจ อยู่ในเฉิงหนานเป็นบุคคลที่มีการช่วงชิงระดับเพชรเชียวนะ
แววตาเสิ่นโป๋เม๋ยประกายและร้อนผ่าวเล็กน้อย ครั้งนี้เธอต้องได้ที่หนึ่ง
ต่อไปถ้าได้รับผิดชอบออกแบบเสื้อผ้าให้ท่านประธาน ก็ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะได้ไปมาหาสู่กัน
ทีนี้ก็คงจะเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเธอแล้ว หลังจากผู้จัดการให้ทุกคนรอ ตนเองก็เอางานเดินจากไปแล้ว
ถ้าเทียบกับพวกดีไซน์เนอร์ที่ตื่นเต้นและคึกคะนอง ดูเหมือนว่าเย้นหว่านจะเซื่องซึมไม่กระตือรือร้นเลย
ไม่ว่าท่านประธานเปลี่ยนเป็นใครก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอแล้ว ครั้งนี้เธอไม่ได้เข้ารอบก็ยังเป็นเด็กใหม่ของบริษัท
ปกติแม้แต่โอกาสที่จะได้เจอท่านประธานก็ยังไม่มีเลย ผ่านไปสักพักผู้จัดการกลับมาอีกครั้ง
ถึงแม้เสิ่นโป๋เม๋ยรู้สึกคาดไม่ถึงว่าจะไวขนาดนี้ แต่ก็เดินไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น
“พี่สวู่คะ ผลออกมาหรือยังคะ? ท่านประธานเลือกใครคะ?”
ผู้จัดการเดินอ้อมผ่านเธอ และเดินไปที่ตรงหน้าเย้นหว่าน พูดด้วยน้ำเสียงรีบร้อน
“เย้นหว่าน เอางานของเธอให้พี่”
“ห๊า?” เย้นหว่านมองผู้จัดการด้วยความแปลกใจ งานของเธอเลอะไปแล้วให้เธออีกทำไม?
ผู้จัดการอธิบาย “ท่านประธานดูรายชื่อที่เข้าแข่งขันครั้งนี้แล้ว ก็ไม่ให้ใครตกรอบก่อนล่วงหน้า
ไม่ว่างานของเธอจะเป็นยังไงก็ต้องส่งไป”
“งานที่เลอะแบบนั้นของเธอถ้าเอาให้ท่านประธานดู ไม่ใช่ให้แผนกดีไซน์อย่างพวกเราขายหน้าหรอคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...