สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 826

ทว่า เขาเองก็รู้ดีว่าค่าของสิ่งนี้แพงเกินไป

กู้หรงละสายตาออกจากพลอยอเมทิสต์อย่างยากลำบาก แล้วพูดกับเย้นโม่หลินด้วยรอยยิ้ม

“โม่หลินเอ๊ย ฉันเข้าใจน้ำใจของเธอ แต่พลอยก้อนนี้มันล้ำค่าเกินไปจริงๆ ฉันรับไว้ไม่ได้หรอก”

เย้นโม่หลินขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณไม่ชอบเหรอ?”

กู้หรงรีบส่ายหน้า “ชอบมากแน่นอนสิ....”

“งั้นมันก็เป็นของคุณแล้ว”

เย้นโม่หลินตัดบท

คำพูดต่อไปของกู้หรงติดค้างอยู่ในลำคอทันที เขาไม่รู้ว่าจะปฏิเสธยังไงดี

ของขวัญชิ้นนี้ความจริงเขาก็ชอบมาก แต่มันก็ล้ำค่ามากจริงๆ

กู้จื่อเฟยรู้ความนึกคิดของพ่อตัวเองจึงรีบพูดขึ้น

“พ่อ รับไปด้วยความสบายเถอะค่ะ นี่คือมารยาทในการพบปะที่คุณชายเย้นให้พ่อเป็นน้ำใจนะคะ”

พูดมาถึงจุดนี้กู้หรงแล้วเองก็เกรงใจที่จะปฏิเสธอีก

มารยาทในการพบปะที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ มันทำให้เขาปลื้มใจจนปากแทบจะหุบไม่ลงแล้วจริงๆ

เขามองไปที่พลอยอเมทิสต์เบื้องหน้าด้วยแววตาเป็นประกาย อดไม่ได้ที่จะใช้มือสัมผัสมัน

“ชั้นหนึ่ง ชั้นหนึ่งเลย”

ฝูงชนที่มุงอยู่รอบๆ ต่างมองอย่างอิจฉา

เสียงซุบซิบเองก็ดังขึ้นมาจากในฝูงชนเช่นกัน

“น่าอิจฉาชะมัด ฉันเองก็อย่างได้อเมทิสต์ชั้นยอดก้อนใหญ่ขนาดนี้บ้างเหมือนกัน ฉันเองก็อยากรู้จักคุณชายเย้นเหมือนกันนะ”

“ไม่มีโอกาสนั้นหรอก นายดูไม่ออกรึไง? คุณหนูกู้ก็บอกแล้วว่าเป็นมารยาทในการพบปะ ใครจำเป็นต้องมีมารยาทในการพบกันล่ะ? ก็ต้องเป็นว่าที่ลูกเขยอยู่แล้ว”

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง! มิน่าล่ะ คืนนี้คุณหนูกู้ถึงได้อยู่กับคุณชายเย้นตลอดและยังเป็นคู่ของเขาอีกด้วย ที่แท้ก็เป็นคู่รักกันนี่เอง”

ฝู้เหวยข่ายที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนและได้ยินคำพูดเหล่านั้น สีหน้ายิ่งถมึงทึงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับปกคลุมไปด้วยเมฆดำหนาทึบ

เย้นโม่หลินกับกู้จื่อเฟยเป็นคู่รักกันงั้นเหรอ?

แล้วเขาล่ะ?

ที่มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของตาเฒ่าในคืนนี้ก็มาเพื่อกู้จื่อเฟย ในช่วงนี้พวกเขาก็ติดต่อกันค่อนข้างบ่อย ความสัมพันธ์เองก็สนิทสนมขึ้นเรื่อยๆ เป็นความสัมพันธ์ที่เริ่มคลุมเครือแล้ว

การนัดหมายของเขาในคืนนี้เองก็ตกลงกันไว้แล้ว เห็นได้ชัดว่าเป็นการบอกใบ้และได้วางแผนจะคบกับเขาแล้ว

ใกล้จะสำเร็จอยู่แค่เอื้อมแล้ว ทำไมอยู่ๆ เย้นโม่หลินนั่นถึงโผล่มาได้?

เป็ดที่จับมาได้มันบินหนีไปแล้ว เรื่องแบบนี้จะให้เขาทนได้ยังไง

อย่าว่าแต่ยังไม่แน่ใจว่ากู้จื่อเฟยกับเย้นโม่หลินจะคบกันจริงรึเปล่าเลย ต่อให้คบกันไปแล้ว เขาก็จะแย่งมา

ฝู้เหวยข่ายสีหน้าเคร่งขรึม เก็บของขวัญที่เตรียมมาแต่แรกแล้วหยิบจี้หยกแขวนสีแดงเลือดออกมาจากกระเป๋าด้านใน

เขาเดินไปข้างหน้า ใบหน้าแย้มยิ้มอย่างสุภาพแล้วพูดขึ้น

“คุณลุงกู้ ผมชื่อฝู้เหวยข่าย ผมได้รับเชิญจากจื่อเฟยให้มาร่วมอวยพรวันเกิดคุณครับ ได้พบกันครั้งแรกผมขอให้หยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อเพื่อแสดงน้ำใจ ขอให้คุณมีสุขภาพดี อายุยืนยาว”

ฝู้เหวยข่ายน้ำหยกเลือดในฝ่ามือยื่นไปตรงหน้ากู้หรงอย่างสุภาพ

กู้หรงเองก็ตกตะลึงเมื่อได้เห็นหยกเลือด

“หยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อเหรอ?”

เขาส่งเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัว ด้วยความประหลาดใจอย่างไม่สามารถปกปิดได้

หยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อนั่นเป็นตำนานในหมู่ตำนานเลยนะ

ความล้ำค่าของหยกชนิดนี้ เรียกได้ว่ามีอยู่น้อยมากบนโลก ตอนนี้ชิ้นขนาดเท่านิ้วโป้งเพียงชิ้นเดียวนั้นก็ถูกเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์ในลอนดอน

หยกชิ้นนี้ไม่เพียงแต่หายาก และโปร่งแสงเป็นสีแดงเลือดเท่านั้น แต่มันยังมีประโยชน์อย่างมากอีกด้วย

นั่นคือความร้อนที่มีอุณหภูมิคงที่