สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 880

โห้หลีเฉินมองท่าทีสีหน้าที่ดำมืดของเย้นโม่หลิน จิบไวน์ไปเบาๆหนึ่งจิบ อารมณ์สดชื่นสุดๆ

ในตอนแรก ตอนที่เขาอยากจะแต่งงานกับเย้นหว่าน ก็เจอการคัดค้านจากพวกเย้นโม่หลินเหมือนกัน

สักวันหนึ่งต้องเป็นวันของเรา

โห้หลีเฉินมุมปากอมยิ้ม มีความสุขชอบอกชอบใจบนความทุกข์ของเขาอย่างปกปิดเอาไว้ไม่อยู่

"ต้องคัดค้านแน่ๆ อยากจะแต่งงานกับกู้จื่อเฟย ก่อนอื่นคุณต้องได้รับความเห็นชอบจากกู้หรงก่อน"

หยุดไปสักพัก โห้หลีเฉินยิ้มเล็กน้อย"พูดให้ง่ายๆคือ ต้องไปประจบประแจงทำดีกับกู้หรงนั่นเอง"

กู้จื่อเฟย"......"

เรื่องแบบนี้ เขาไม่เคยมีประสบการณ์เลยสักครั้ง แล้วก็ไม่เคยคิดถึงมาก่อนเลยด้วย

คนอยู่ด้วยกันคบกันอยู่ดีๆ จู่ๆก็มาห้ามปรามเขา ไม่พอใจเขาซะอย่างนั้น?

แล้วจะให้เขาไปประจบประแจงยังไง?

เย้นโม่หลินตอนนี้ดูท่าไม่ดีแล้ว

โห้หลีเฉินอารมณ์ก็ยิ่งดีขึ้นไปอีก พูดกับเย้นโม่หลินอย่างใจเย็นสุดๆ

"จริงๆแล้วง่ายมาก แถมยังมีตัวอย่างในการเรียนรู้แล้ว ก็ทำเหมือนกับที่ผมทำในตอนแรกนั่นแหละ"

เย้นโม่หลิน"......"

ตอนนี้เขาถึงเห็นสายตาของโห้หลีเฉินที่มีความสุขบนความทุกข์ของเขา

นี่เขาได้ทีขี่แพะไล่ชัดๆเลย

ทำเหมือนกับที่เขาทำในตอนแรก ในตอนแรกพวกเขาคัดค้านไม่ให้โห้หลีเฉินกับเย้นหว่านคบกันขนาดไหน เย้นโม่หลินเป็นคนที่รู้ดีที่สุดแล้ว

โห้หลีเฉินผ่านความทุกข์ยากมามากมาย กว่าจะได้ความเห็นชอบจากพวกเขา

เรียกได้ว่าสาหัสร้ายแรงมาก แถมระหว่างทางก็ยังถูกบังคับให้แยกจากเย้นหว่านไปตั้งหลายครั้งหลายคราด้วย

หรือว่าเขาก็ต้องไปทำเรื่องแบบนี้เหมือนกันอย่างนั้นเหรอ?

เย้นโม่หลินเริ่มหน้ามืด เธอดูท่าไม่ดีแล้ว

เย้นหว่านมองท่าทางที่ดูชั่วร้ายของโห้หลีเฉิน ก็รู้ว่าเขากำลังจงใจหลอกลวงเย้นโม่หลิน รอโอกาสแก้แค้นเอาคืนเรื่องในตอนนั้น

ช่างหน่อมแน้มจริงๆ

เย้นหว่านผลักเขา พูดขึ้นเสียงเบาๆ

"ตอนนี้คุณหลอกลวงพี่ชายของฉันขนาดนี้ ไม่กลัวเขาเคียดแค้นหรือไง? กลับไปหาเรื่องคุณ ไม่ให้คุณแต่งงานกับฉันขึ้นมาล่ะ?"

โห้หลีเฉินยิ้มแย้มเหมือนเดิม ยื่นมือออกมาเอาเย้นหว่านเข้ามาในอ้อมกอดอย่างเอาแต่ใจ

"เมื่อก่อนเจอทุกข์ยากลำบากขนาดนั้นผมยังผ่านมาได้ ตอนนี้แค่การล้อเล่นเท่านั้น ผมจะกลัวอะไร"

ที่เขาพูดไม่สนใจเลยสักนิด สาบานจากใจจริง

ในความคิดของเขา ชีวิตนี้ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ก็จะไม่มีทางปล่อยเย้นหว่านไป

แถมตอนนี้เย้นโม่หลินเจอกับเรื่องแบบนี้ โอกาสไม่ได้มาง่ายๆ จะพลาดโอกาส"แก้แค้น"ที่ไปแล้วไปลับไม่กลับมาอีกแบบนี้ไม่ได้

ถ้าไม่ทำให้เย้นโม่หลินได้สัมผัสกับความรู้สึกทนทุกข์ลำบากสักครั้งล่ะก็ เขาก็คงจะทำให้ตัวเองในอดีตต้องรู้สึกผิดหวังแน่ๆ

เย้นหว่านมองท่าทางของโห้หลีเฉิน รู้สึกว่าหมดหนทางแล้ว ในขณะเดียวกันก็แสดงความเห็นอกเห็นใจอย่างสุดซึ้งให้กับพี่ชายตัวเองเช่นกัน

เธอพูดขึ้นเบาๆ

"พี่ พี่ไม่ต้องกังวลเกินไปหรอก คุณอากู้ไม่ใช่คนที่ใจคับแคบอะไร พี่ไปคุยกับจื่อเฟยมากๆหน่อย เดี๋ยวเขาก็เห็นด้วยแล้ว"

ถึงยังไงก็ไม่มีทางเกิดเหตุการณ์ครั้งใหญ่เหมือนกับเธอและโห้หลีเฉินในครั้งนั้นขึ้นแน่นอน

ต้องใช้แรงเข้าปะทะ สู้สุดใจสุดชีวิต

เย้นโม่หลินเม้มริมฝีปากบางๆ แววตาของเขาลึกราวกับมหาสมุทรที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ในใจ เริ่มค่อยๆตั้งมั่นความคิดความคิดหนึ่ง

แม้ว่ากู้หรงจะคัดค้าน แม้ว่าเขาจะเจอกับความทุกข์ยาก แต่ขอแค่กู้จื่อเฟยเต็มใจ เขาก็จะพยายามให้ถึงที่สุด ที่จะรับผิดชอบเธอ

ไม่ว่าใคร ก็ไม่สามารถมาขวางรั้งได้