สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 887

"ดี"

เย้นโม่หลินพยักหน้ารับอย่างน่าเอ็นดู ท่าทางนั้นอย่างกับหมาตัวใหญ่แสนรู้

ขอเพียงไม่ทอดทิ้งเขา ทุกอย่างก็พูดง่าย

สิ่งที่ทุกคนเห็นทั้งทึ่งทั้งตลก ไม่คิดว่าเย้นโม่หลินที่แสนสูงส่งจะมีวันนี้

เขาจะรู้สึกอย่างไรกับพฤติกรรมของเขา หลังจากที่เขาสร่างเมา

หลังจากหาทางออกให้เย้นโม่หลิน ป่ายฉีช่วยพยุงกู้หรงไปนอนในห้องอย่างรวดเร็วและง่ายดาย จากนั้นทุกคนก็ขึ้นรถทันทีรีบไปเมืองเจียง

เพื่อความสะดวก พวกเขาทั้งหมดจึงนั่งรถคันเดียวกัน

เย้นโม่หลินถูกจ้องมองอยู่ตลอด ตัวติดกับกู้จื่อเฟยตลอดเวลา

จากนั้นเริ่มหลับอย่างมีความสุข

ตลอดทางกู้จื่อเฟยไม่กล้าขยับตัว เพราะว่าขยับเพียงเล็กน้อย แค่ขยับเปลี่ยนท่า เย้นโม่หลินก็ตื่นตกใจขึ้นทันทีในสภาพที่ยังไม่สว่าง กลัวว่าเธอจะหนีไป

กู้จื่อเฟยก็ไม่ขยับเสียเลย เพื่อไม่ให้เขาตื่น

หลังจากที่เดินทางมาหลายชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงเมืองเจียง

เป็นเมืองที่มีฤดูใบไม้ผลิตลอดทั้งปี สภาพอากาศ สิ่งแวดล้อมดีมาก แถมยังเป็นที่รู้จักอีกด้วย

เว่ยชีซึ่งนั่งตรงคนขับหันกลับมารายงาน ด้วยความเคารพต่อโห้หลีเฉิน

"ท่านครับ มีข้อมูลใหม่เข้ามา ฝู้เหวยข่ายไปหาหัวหน้าตระกูลฝู้แล้วครับ "

นี่เป็นตระกูลที่พวกเขาตรวจสอบเอาไว้ แถมฝู้เหวยข่ายไปแล้ว ก็เป็นการยืนยันสุดท้าย

แท้ที่จริงฝู้เหวยข่ายเป็นคนตระกูลฝู้ที่อยู่เมืองเจียง

เป็นตระกูลที่รากฐานมั่นคง และทรงอำนาจมาก ว่ากันว่าสร้างฐานะจากภูเขาทองคำในตอนนั้น ทำให้ตระกูลมีเงินมากมายจนคนไม่กล้ามอง

และตระกูลนี้พัฒนามาจนถึงปัจจุบัน อำนาจเองก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน

ขุมอำนาจทั่วไป ไม่กล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยววุ่นวาย ไม่เห็นด้วยที่จะเป็นศัตรูกับพวกเขา

โห้หลีเฉินหลี่ตารีบพูดทันที "ตามไป"

จนกระทั่งไปถึงบ้านตระกูลฝู้

แววตาของเย้นหว่านวูบไหว ในใจสังเกตอยู่บ้าง เธอมองท่าทางของโห้หลีเฉิน เขาไปตระกูลฝู้ เหมือนกับจะไปหาเรื่องอย่างนั้น

เธอไม่กังวลฝีมือโห้หลีเฉิน แต่มองเย้นโม่หลินด้วยความกังวล

เขายังนอนซบกู้จื่อเฟย ผ่านมาหนึ่งชั่วโมงครึ่งแล้วยังไม่ตื่นอีก

หลังจากไปบ้านตระกูลฝู้ยังไม่รู้เขาจะเจอเหตุร้ายอย่างไรบ้าง สถานการณ์การตอนนี้ จะปลอดภัยรึเปล่า

……

ฝู้เหวยข่ายกลับมาที่บ้านตระกูลฝู้ ตรงไปยังห้องโถง

ในเวลาเดียวกัน มีชายวัยกลางคนรอเขาอยู่ภายในห้องโถง ทุกคนต่างดูจริงจังและโกรธจัด

ฝู้เหวยข่ายเดินเข้ามา ค้อมตัวให้กับชายวัยห้าสิบปีที่นั่งตรงหน้าอย่างเคารพ

"ท่านเจ้าบ้าน ผมกลับมาแล้ว"

ฝู้ยวนที่มีสีหน้าหมองคล้ำเอ่ยถาม

"แกบอกว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับฝู้หง จริงเหรอ?"

คนอื่นๆ ต่างก็ให้ความสนใจกับคำถามนี้

พวกเขาเป็นทายาทของตระกูลฝู้ สี่คนนี้เป็นน้องชายของฝู้หง

ฝู้หง ท่านรองคนนี้ อยู่ในตำแหน่งสูงของตระกูลฝู้

ฝู้เหวยข่ายโมโหขึ้นทันที ตะโกนเสียงดัง

"ใช่ โห้หลีเฉินร่วมมือกับเย้นโม่หลินฆ่าอารอง! พวกมันกำเริบเสิบสาน แถมยังหักแขนของผมอีก"

พูดแล้ว ฝู้เหวยข่ายชี้ไปที่แขนของตัวแอง ที่ถูกพันด้วยผ้าก๊อซสีขาว

หลักฐานที่ออกจากปากของฝู้เหวยข่าย แขนที่ได้รับบาดเจ็บ เรื่องนี้ แทบจะไม่มีข้อสงสัยเพิ่มเติมเลย

"เพล้ง!"

เสียงดังสนั่น แก้วชาในมือของฝู้ยวนตกแตกลงกับพื้น

เขาด่ากราดด้วยความโกรธจัด

"โห้หลีเฉินช่างกล้า ไม่นึกเลยว่าจะกล้าทำคนของตระกูลฝู้ คิดว่าตระกูลฝู้เราไม่มีพรรคพวกรึไง? แค่พวกอิทธิพลเล็กๆ ในเมืองหนาน ฉันอยากจะบีบให้ตายจริงๆ เลย"