สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 902

เมื่อเรื่องของโห้หลีเฉินสงบลงเย้นโม่หลินก็โทรหาบ้านเพื่อรายงานข่าวดี

เย้นเจิ้นจื๋อและกงจืออวีต่างก็ดีใจมากเมื่อได้ยินข่าวนี้ และหินก้อนใหญ่ในใจพวกเขาก็ถูกยกออกจากอกในที่สุด

แต่ทันทีกงจืออวีก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

"เสี่ยวหว่านที่น่ารัก ฉลาด สวยงามและไร้เดียงสาของฉันถูกหลอกไปเสียแล้ว"

เธออยู่บ้านยังไม่ทันไรก็ถูกโห้หลีเฉินเอาตัวไปแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะไม้กลายเป็นเรือไปแล้ว เธอก็ยังคงจะคัดค้านการแต่งงานนี้

"แม่ โห้หลีเฉินเป็นผู้ชายที่มีความรับผิดชอบ เสี่ยวหว่านคบกับเขาจะต้องมีความสุข แม่วางใจเถอะ"

เย้นโม่หลินพูดปลอบใจ

ตอนนี้ไม่รู้ว่าทำไม แต่โห้หลีเฉินดูถูกชะตามากขึ้นเรื่อยๆ พอเห็นเขาเอาใจเย้นหว่าน เธอจึงคิดว่ามันดี

และรู้สึกว่าการได้เห็นรอยยิ้มที่มีความสุขและรูปลักษณ์ที่มีความสุขของเย้นหว่านนั้นดีสำหรับเธอจริงๆ

"เอ๊ะ?"

กงจืออวีดูลูกชายของเธอด้วยความประหลาดใจผ่านวิดีโอและจ้องมาที่เขา "จู่ๆ แกก็พูดแบบนี้ออกมางั้นเหรอ? แกยังเป็นลูกชายแม่อยู่รึเปล่า?"

เย้นโม่หลิน "..."

กงจืออวีมีดวงตาที่เฉียบคม "แม่ได้ยินว่าลูกมีแฟนแล้วเหรอ?"

ดวงตาของเย้นโม่หลินหรี่ลง และร่างสูงของเขาก็รัดกุมขึ้นทันใด

เขาพูดเสียงขรึม "แม่ แม่เคยเจอจื่อเฟยแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมาก ผมไม่สนใจเรื่องสถานะและภูมิหลังของเธอ ผมอยากรับผิดชอบเธอ แม่อย่าทำให้เธอลำบากใจล่ะ"

เมื่อได้ยินแบบนี้กงจืออวีก็เบิกตาโพลงในทันที มองดูลูกชายคนโตอย่างตกตะลึง

เธอไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม?

เจ้าตอไม้หมื่นปีไม่เคยรู้ว่ารักคืออะไร เธอสงสัยว่าลูกชายที่จะเป็นโสดตลอดชีวิตจะพูดคำเหล่านี้เกี่ยวกับการปกป้องผู้หญิงจากปากของเขาในสักวัน

เธอดูวิดีโอด้วยกัน ดูอย่างระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่ามีคนแอบอ้างเป็นลูกชายของเธอ

ก่อนหน้านี้ เมื่อเธอได้ยินข่าวว่าเย้นโม่หลินกับกู้จื่อเฟยคบกัน เธอคิดว่ามันเป็นเพียงเพราะมีอะไรกัน เจ้าตอไม้อย่างเย้นโม่หลินจึงคิดจะรับผิดชอบแต่ตัวไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย

แต่ตอนนี้ดูแล้ว...

กงจืออวีตาลุกวาว ใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่รอคอยมานาน และเสียงของเธอก็อ่อนโยนมาก

"เสี่ยวโม่ เมื่อไหร่ลูกจะพาจื่อเฟยกลับมาที่บ้าน? ให้พ่อกับแม่ได้เจอกับเธอล่ะ"

เย้นโม่หลิน "...ก่อนหน้านี้พ่อกับแม่ก็เจอแล้วนี่ครับ"

กงจืออวีแทบอยากจะยื่นมือออกจากหน้าจอแล้วเคาะหัวเขา

"มันจะเหมือนกันได้ยังไง? เมื่อก่อนมาในฐานะเพื่อนของเสี่ยวหว่าน ตอนนี้มาในฐานะลูกสะใภ้ของเรา สถานะไม่เหมือนกันเสียหน่อย"

กู้จื่อเฟยมาหาเย้นโม่หลิน เธอเพิ่งเปิดประตูเข้ามาและได้ยินประโยคดังกล่าวอย่างไม่ทันตั้งตัว

นี่ กำลังพูดถึงเธอเหรอ?

ลูกสะใภ้สามคำนี้ยิ่งทำให้เธอใจเต้นแรงในทันที และเธอก็สะดุ้งกลางอากาศ

เย้นโม่หลินกำลังบอกพ่อแม่ของเขาเกี่ยวกับพวกเขาทั้งหมดเลยเหรอ? พูดเรื่องแต่งงานกับเธอด้วยเหรอ? พูดถึงขั้นเรื่องลูกสะใภ้แล้ว

เธอหน้าแดงและหัวใจเต้นและดีใจเป็นที่สุด

ดูเหมือนว่าเย้นโม่หลินจะยังไม่ได้สารภาพรักกับเธอ แต่ก็จัดการเรื่องพวกนี้ให้แล้ว เขาบอกพ่อแม่แล้ว เขาตั้งใจจะแอบเตรียมงานแต่งงานแล้วรึเปล่า...

"เธอไปไม่ได้"

เสียงที่เย็นชาและแข็งของเย้นโม่หลินดังขึ้นจากห้อง และใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็เคร่งขรึม "เธอไม่แต่งกับผม"

กงจืออวีเร่งเสียงสูงขึ้นทันที "อะไรนะ?"

เธอไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม?

อยู่ด้วยกันแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมไม่แต่งล่ะ? ลูกชายเธอออกจะดีเลิศขนาดนี้...

กู้จื่อเฟยที่หน้าประตู "..."

เธอปวดหัวจะแย่แล้ว เธอบอกจะต้องสร้างความสัมพันธ์ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงบอกว่าไม่แต่งแล้วล่ะ?

การแต่งงานและไม่แต่งงานในอนาคตเป็นสองแนวคิด โอเคไหม!