สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 905

โห้หลีเฉินเข้าไปในบ่อน้ำพุร้อนและเริ่มแช่ตัว เป็นเวลา 3 วัน เขาไม่สามารถออกจากบ่อน้ำร้อนได้เป็นเวลานาน ต้องสั้นที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อให้ได้ผลดี

ดังนั้นเขาจึงแทบจะแช่น้ำอยู่ในบ่อน้ำพุร้อนอยู่ตลอด เรื่องอาหารและเครื่องดื่มนั้นเป็นหน้าที่ของเย้นหว่านต้องนำเข้าไป

เดิมทีให้คนนำเข้ามาก็ได้ แต่การเข้าไปในคลังที่ยังไม่เปิดให้ใครเข้านั้น การจะให้คนงานเข้าไปดูไม่เหมาะสม ประการที่สอง การที่ประการที่โห้หลีเฉินต้องอยู่ที่นี่กับเย้นหว่านตลอด 24 ชั่วโมงนั้นมันน่าอึดอัดเกินไป

โห้หลีเฉินจึงให้เย้นหว่านเป็นคนออกไปจัดการเรื่องอาหาร ให้เธอได้ออกกำลังระหว่างเดินไปมา

ในช่วงสามวันนั้น ในตอนกลางวัน เย้นหว่านจะออกไปจัดการเรื่องอาหารให้โห้หลีเฉินเป็นปกติ แต่เธอระหว่างที่เธอเดินกลับมานั้นกลับพบว่าบรรยากาศไม่เหมือนกันช่วงก่อนหน้านี้

เธอเห็นคนงานจำนวนมากขึ้นในสวนและต้นไม้สีเขียวบนถนน วุ่นวายกับการสร้างดอกไม้และทิวทัศน์อันเขียวขจี

ในหลายๆ แห่ง ดอกไม้เหล่านี้ถูกแทนที่ด้วยดอกไม้ตามฤดูกาล และพวกเขาก็ตกแต่งและเต็มไปด้วยดอกไม้ทุกที่

เย้นหว่านสงสัยว่านี่เป็นการตกแต่งเพื่อฉลองงานเปิดคลังสมบัติหรือว่าฉลองที่โห้หลีเฉินจะออกมาแล้ว?

แต่ที่ทำให้เย้นหวานยิ่งไม่เข้าใจก็คือเมื่อเธอเดินไปที่หน้าวิลล่าตระกูลหยู เธอเห็นคนใช้จำนวนมาก ถืออุปกรณ์จัดงานแต่งงานสีแดงไว้ในมือ และเดินเข้าไปทีละคน

แม้แต่ในห้องโถงใหญ่ก็มีการวางอักษรมงคลสมรสสีแดง

เฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งใหม่เอี่ยมถูกแทนที่ทุกที่ด้วยของสีแดงสำหรับงานแต่งงาน

นี่ ใครจะแต่งงานเหรอ?

"เสี่ยวหว่าน ในที่สุดก็ออกมาแล้ว มาเร็วๆ จัดอาหารไว้ให้เธอแล้วนะ"

กู้จื่อเฟยยืนอยู่ที่หน้าทางเข้าห้องรับประทานอาหาร ยิ้มและกวักมือเรียกเย้นหว่าน

เย้นหว่านหันกลับมามองและเดินไปทางกู้จื่อเฟย "รบกวนเธอแล้ว อุตส่าห์เตรียมไว้ให้ฉันล่วงหน้า"

"ยังต้องเกรงใจอะไรฉันอีก พวกเราเป็นเพื่อนกัน อย่าพูดเหมือนเป็นอื่นเป็นไกล"

กู้จื่อเฟยจูงเย้นหว่านเดินเข้าไปในห้องรับประทานอาหาร สายตาคลุมเครือโดยเฉพาะอย่างยิ่งมองย้อนกลับไปมาที่เย้นหว่าน

รอยยิ้มที่มีความหมายนั้น มองเย้นหว่านจนน่ากลัว

นี่มันอะไรกัน?

เย้นหว่านมองดูห้องอาหารอย่างระมัดระวัง กล่องอาหารกลางวันถูกจัดวางอย่างดี และห้องอื่นๆ ก็สะอาด ไม่มีคนและไม่มีอะไรพิเศษ

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเย้นหว่านก็ถาม "เธอมองฉันแบบนี้ทำไม?"

กู้จื่อเฟยจับเย้นหว่านแล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม

"เสี่ยวหว่าน ฉันอยากจะถามเธอว่าจะเป็นเจ้าสาวแล้ว เธอรู้สึกยังไงบ้าง?"

"เจ้าสาว?"

เย้นหว่านตะลึงงัน "เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ? จะเป็นเจ้าสาวแล้วอะไรกัน?"

เมื่อเห็นเย้นหว่านทำท่าเหมือนยังไม่รู้เรื่องแบบนั้น กู้จื่อเฟยก็นิ่งไปแล้วจึงเข้าใจ

เย้นหว่านอยู่แต่ในคลังตลอดทั้งวัน ข้างในนั้นไม่มีสัญญาณ พอเธอออกมาก็ตรงมาที่ห้องอาหารเลย ยังไม่ทันได้ติดต่อกับเย้นโม่หลิน

ดังนั้นเรื่องงานแต่งงานเจ้าตัวคงจะยังไม่รู้เรื่องแน่

กู้จื่อเฟยจึงรีบตอบคำถามเธอ "พ่อแม่เธอกับคุณปู่ตระกูลหยูได้ตกลงกันแล้วว่าจะให้เธอกับโห้หลีเฉินแต่งงานกัน เธอดูสิข้างนอกมีการตกแต่งประดับประดาแล้ว เป็นการเตรียมงานแต่งงานของเธอไงล่ะ"

เย้นหว่านตกตะลึงเป็นอย่างมาก ที่เธอเห็นการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนั่นก็เพื่อเธอเหรอ?

คนที่จะแต่งงานก็คือเธอ?

นี่มัน...

ความประหลาดใจเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เธอเวียนหัวไปหมด และเธอจะไม่สามารถตอบสนองได้อย่างสมบูรณ์ชั่วขณะหนึ่ง

"อะไรกัน ดีใจจนอึ้งหรือว่าไม่อยากจะแต่งกันแน่?"

กู้จื่อเฟยยิ้มอย่างสนุกสนานและตั้งใจพูดล้อเธอ "ฉันก็แค่ได้ยินพี่เย้นพูดน่ะ ว่าถ้าเธอไม่อยากจะแต่งงานเร็ว งานแต่งจะเลื่อนไปก่อนก็ได้ จะนานแค่ไหนก็ได้"