สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 986

พวกเขาคุยเรื่องอะไร เขาแทบจะฟังไม่รู้เรื่องเลย ที่บอกว่ารูปหงส์และหอเมาดวงจิตเขาไม่เคยได้ยินชื่อพวกนี้มาก่อนเลย

มองพวกเขาคุยกัน เขาเหมือนคนทึ่มที่ไม่รู้อะไรเลย ไม่อาจร่วมบทสนทนาได้แม้แต่น้อย

แน่นอน เขาก็ไม่อยากร่วมคุยหัวข้อพวกนี้ด้วย

เพียงแต่เห็นกู้จื่อเฟยชื่นชอบขนาดนี้ ถึงรสถึงอารมณ์ เขากลับไม่เคยรู้งานอดิเรกของเธอมาก่อนเลย

ดังนั้น ปกติเธอก็ไม่เคยคุยเนื้อหาพวกนี้กับเขามาก่อน......

ทว่าเมื่อเจอชิวเจ๋อคล้ายกับพานพบคนรู้ใจ บังเกิดเรื่องเล่าในใจมากมาย ประหนึ่งคุยสามคืนสามวันก็ไม่จบไม่สิ้น ยังคุยกันไม่หนำใจ

สถานการณ์เช่นนี้ทำให้เย้นโม่หลินอัดอั้นตันใจจนอยากฆ่าคนเพื่อระบายอารมณ์

กู้จื่อเฟยกับชิวเจ๋อคุยทุกอย่างกระทั่งลมฟ้าอากาศสักพัก จากนั้นถึงจะสังเกตเห็นคนด้านข้างกำลังแผ่ความเย็นยะเยือกออกมา

เธอเอียงหน้ามองด้วยความสงสัย พลางเห็นใบหน้าทั้งเย็นเยียบทั้งมืดครึ้มของเย้นโม่หลิน

เขาเม้มริมฝีปากบาง ท่าทีเย็นชา มองแวบเดียวก็รู้ว่ากำลังโกรธอยู่

กู้จื่อเฟยชะงักเล็กน้อย

เธอไม่ค่อยได้เห็นเย้นโม่หลินโกรธ และยังเป็นการโกรธที่อยู่ในระดับสูง จึงยิ่งหายากมากขึ้น

เขาเป็นอะไรไป?

กู้จื่อเฟยหยุดคุย ชิวเจ๋อก็มองตามสถานการณ์จนเห็นเย้นโม่หลิน

เมื่อเห็นบรรยากาศไม่ดีจากตัวผู้ชาย ใบหน้าชิวเจ๋อยังคงเผยรอยยิ้มสดชื่นดังแสงอาทิตย์ ยกแก้วไวน์ขึ้นอย่างสุภาพชน

"ใช่แล้ว ท่านนี้คือคุณเย้นใช่ไหมครับ?ดูผมสิ เห็นจื่อเฟยแล้วดีใจจนคุยเพลินเลย เกือบลืมอวยพรพวกคุณซะแล้ว

วันนี้พวกคุณประกาศเรื่องแต่งงาน ถึงเวลางานต้องเชิญผมด้วยนะครับ หากพวกคุณต้องการ ผมสามารถร้องเพลงในงานแต่งงานได้ด้วยนะครับ"

นั่นเป็นผลตอบแทนขั้นเทพเลยนะเนี่ย ขอถามหน่อยมีใครสามารถเชิญชิวเจ๋อร้องเพลงในงานแต่งของตนได้บ้าง?

เกรงว่าเธอกู้จื่อเฟยจะเป็นคนแรกบนโลกนี้

ทันใดนั้นดวงตากู้จื่อเฟยประกายด้วยดวงดาวระยิบระยับ เลื่อมใสกับชื่นชอบชิวเจ๋อมากขึ้นหลายส่วน

สีหน้าเย้นโม่หลินกลับมืดครึ้ม ให้ชิวเจ๋อร้องเพลงในงานแต่งงาน?

ให้เจ้าสาวของเขาจ้องอีกฝ่ายน้ำลายไหลเหรอ แล้วลืมเจ้าบ่าวอย่างเขาไว้ที่มหาสมุทรแปซิฟิกหรือ?

เขาไม่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพนั้นหรอก

เย้นโม่หลินกล่าวอย่างเย็นชาว่า

"ไม่จำเป็น"

เป็นสามคำที่โหดมากๆ ทำให้ความกระตือรือร้นด้วยความหวังดีของชิวเจ๋อราวกับโดนสาดน้ำเย็นใส่หนึ่งกะละมัง

มุมปากชิวเจ๋อแข็งทื่อรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

กู้จื่อเฟยก็รู้สึกอึ้งกะทันหัน คาดไม่ถึงว่าเย้นโม่หลินจะปฏิเสธด้วยความรวบรัดเด็ดเดี่ยวเช่นนี้

เขาตอบอย่างนี้เพราะอารมณ์เสียหรือเปล่า?

หลังการอึดอัดชั่วครู่ ชิวเจ๋อพลันปรับอารมณ์กลายเป็นยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ พลางยกแก้วไวน์ขึ้น

"ดูเหมือนคุณเย้นจะไม่ค่อยชอบดนตรีเท่าไหร่ คาดว่างานแต่งงานต้องมีการจัดเตรียมอย่างอื่นที่ดีกว่าแน่นอน ไม่เป็นไรครับ การเจอหน้ากันถือเป็นวาสนา พวกเราดื่มแก้วนี้แล้วก็จะกลายเป็นเพื่อนต่อกันแล้วครับ"

พูดพลางกะพริบตารัวๆอย่างสบายจิตสบายใจใส่กู้จื่อเฟย

ยิ้มทะเล้นนี้ ดึงความสัมพันธ์กับความเหินห่างให้ใกล้กันในชั่วพริบตา

ชาตินี้กู้จื่อเฟยไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่าจะได้เป็นเพื่อนกับไอดอลของตัวเอง ความสุขที่มากะทันหันเช่นนี้ เธอจะปฏิเสธได้อย่างไร

เธอยกแก้วไวน์เตรียมจะชนแก้วกับเขา เวลานี้มีมือใหญ่คว้าแก้วไวน์ของเธอไว้ จากนั้นก็ดึงไปอย่างเผด็จการ

น้ำเสียงเย้นโม่หลินเคร่งขรึม"คุณยังไม่หายดี ดื่มไวน์ไม่ได้"

กู้จื่อเฟยเกือบลืมจุดนี้ไปเลย เย้นโม่หลินใส่ใจรายละเอียดจริงๆ

เพียงแต่บรรยากาศกลายเป็นอึดอัดทันที

มองชิวเจ๋อยกแก้วขึ้น แล้วมองเย้นโม่หลินที่ไม่มีทีท่าจะชนแก้วแต่อย่างใด กู้จื่อเฟยกล่าวด้วยความเกรงใจ

"ขอโทษด้วยนะคะ เพราะด้วยร่างกายของฉัน ตอนนี้ไม่สะดวกดื่มไวน์ค่ะ"

โดนปฏิเสธติดต่อกันสองครั้ง ทั้งยังเกิดจากการที่เย้นโม่หลินไม่ให้เกียรติด้วย ชิวเจ๋อเกือบปั้นหน้ายิ้มไม่ไหวแล้วเชียว